Μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα της υπεραλίευσης και ταυτόχρονα να ικανοποιήσουμε την πείνα του κόσμου για ψάρια;
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ το 2020 η αξία του διεθνούς εμπορίου προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας ανερχόταν περίπου σε 150 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ωστόσο, ο FAO ταξινομεί τώρα το ένα τρίτο των παγκόσμιων ιχθυοαποθεμάτων ως υπεραλιευμένα, το οποίο σημαίνει ότι αλιεύονται πέρα από βιώσιμα επίπεδα.
Τι μπορεί λοιπόν να γίνει για την καταπολέμηση της υπεραλίευσης;
Πρώτον, ένα τεράστιο πρόβλημα αποτελούν οι επιδοτήσεις που δίνουν κίνητρα για την υπεραλίευση. Πρόκειται για επιδοτήσεις που χορηγούν οι κυβερνήσεις για πράγματα όπως καύσιμα, αλιευτικά εργαλεία και νέα σκάφη.
Ακαδημαϊκή μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2019 υπολόγισε ότι αυτές οι κρατικές επιδοτήσεις στον κλάδο της αλιείας ανήλθαν συνολικά σε περίπου 22,2 δισ. δολάρια.
Έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος στον περιορισμό των επιδοτήσεων, ειδικά εκείνων που καταλήγουν να στηρίζουν την άναρχη αλιεία. Τον Ιούνιο του 2022 υπογράφηκε η συμφωνία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου για τις επιδοτήσεις της αλιείας. Ο στόχος είναι να απαγορευθεί η επιδότηση για παράνομη, άναρχη και λαθραία αλιεία. Αλλά πρόκειται να τεθεί σε ισχύ μόνο όταν την επικυρώσουν τα δύο τρίτα των μελών του ΠΟΕ. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εγκριθεί από 110 χώρες. Αλλά από την 1η Ιουλίου του τρέχοντος έτους, μόνο 78 χώρες το έχουν κάνει.
Επομένως, ποια άλλα μέτρα θα μπορούσαν να εξεταστούν;
Δείτε τι υποστηρίζει η συντάκτρια των Financial Times στο παραπάνω βίντεο.