Με την επίθεση στο Κουρσκ, η Ουκρανία δεν πέρασε μόνο τα ρωσικά σύνορα. Πέρασε επίσης τις «κόκκινες γραμμές» που είχαν τεθεί από την Ουάσιγκτον.
Από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ έχουν επιμείνει πως στόχος τους είναι να βοηθήσουν την Ουκρανία να υπερασπιστεί τα εδάφη της και να επιβιώσει ως κυρίαρχο κράτος. Οποιαδήποτε υπόνοια πως ο πόλεμος μπορεί να πάει μέσα στη Ρωσία θεωρείται επικίνδυνη.
Στον απόηχο της επίθεσης στο Κουρσκ, ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει περιφρονήσει τους περιορισμούς που έχει θέσει η Αμερική στις πολεμικές προσπάθειες της Ουκρανίας, αποκηρύσσοντας την «αφελή, απατηλή ιδέα των λεγόμενων "κόκκινων γραμμών" αναφορικά με τη Ρωσία, που κυριάρχησε στην αξιολόγηση του πολέμου από ορισμένους εταίρους». Αυτή η άποψη, είπε ο Ουκρανός πρόεδρος, έχει τώρα «καταρρεύσει».
Είναι πράγματι έτσι; Η διαφορά μεταξύ της επιφυλακτικότητας στην Ουάσιγκτον και της ανάληψης ρίσκου στο Κίεβο δεν αντανακλά μόνο μια διαφορά στην ανάλυση αναφορικά με το πόσο μπορεί να πιεστεί ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Αποτελεί επίσης αντανάκλαση μιας λεπτής διαφοράς στους πολεμικούς στόχους.
Στην αρχή της σύρραξης, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έθεσε στην κυβέρνησή του δύο στόχους. Ο πρώτος ήταν να υποστηρίξει την Ουκρανία. Αλλά ο δεύτερος ήταν να αποφευχθεί ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος. Αν αναγκάζονταν να επιλέξει μεταξύ των δυο εκείνων στόχων, οι ΗΠΑ ξεκάθαρα θα επέλεγαν τον δεύτερο.
Αλλά η Ουκρανία πολεμά για την επιβίωσή της. Θα δεχόταν άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ σε έναν πόλεμο με τη Ρωσία. Σύμφωνα με ένα πρόσφατο βιβλίο του David Sanger, ο Μπάιντεν εξέφρασε μάλιστα την άποψη προς τους συμβούλους του ότι ο Ζελένσκι μπορεί εσκεμμένα να προσπαθεί να παρασύρει την Αμερική σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.
Ως αποτέλεσμα, υπάρχει μια διαφορετική διάθεση για ρίσκο στην Ουάσιγκτον και στο Κίεβο. Οι ΗΠΑ είναι σταθερά επιφυλακτικές ως προς τα είδη των όπλων που προμηθεύουν την Ουκρανία. Όταν δόθηκαν για πρώτη φορά στην Ουκρανία οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς HIMARS, η κυβέρνηση Μπάιντεν έθεσε περιορισμούς στο πόσο μακριά θα μπορούσαν να εκτοξευθούν. Μόλις τον Μάιο η Ουάσιγκτον έδωσε την άδεια όπλα που είχαν προμηθευτεί από τις ΗΠΑ να χρησιμοποιηθούν εναντίον στόχων εντός της Ρωσίας. Αυτές οι απαγορεύσεις εξακολουθούν να ισχύουν, αν και οι Ουκρανοί πιέζουν σκληρά ώστε να αρθούν.
Η διαφορά στην ανοχή του κινδύνου μεταξύ της Αμερικής και της Ουκρανίας αντανακλάται και στο εσωτερικό της Ευρώπης. Χώρες που είναι κοντά στην πρώτη γραμμή και νιώθουν να απειλούνται άμεσα από τη Ρωσία -όπως η Εσθονία και η Πολωνία- έχουν πιέσει, ώστε να δοθούν στην Ουκρανία πιο προηγμένα όπλα και μεγαλύτερη ευχέρεια χρήσης τους. Η Γερμανία σταθερά αργεί πολύ περισσότερο να αναλάβει δράση.
Οι Ουκρανοί από καιρό διαμαρτύρονται πως η επιφυλακτικότητα των πιο ισχυρών συμμάχων τους σημαίνει πως τους ζητείται να πολεμούν με το ένα χέρι δεμένο. Η Ρωσία είναι ελεύθερη να χτυπά βαθιά εντός της Ουκρανίας, αλλά απαγορεύεται στην Ουκρανία να χτυπήσει και αυτή.
Τόσο η ουκρανική όσο και η αμερικανική κυβέρνηση λένε πως η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν είχε πληροφορηθεί εκ των προτέρων για την επίθεση στο Κουρσκ. Αν και είναι ξεκάθαρα προς το συμφέρον των ΗΠΑ να αρνηθούν ευθέως την οποιαδήποτε εμπλοκή στον σχεδιασμό μιας επίθεσης σε ρωσικό έδαφος, ωστόσο φαίνεται πως αυτό ισχύει.
Με την επίθεση στο Κουρσκ οι Ουκρανοί αντέγραψαν κινήσεις του Ισραήλ, αναλαμβάνοντας στρατιωτική δράση η οποία δεν έχει εγκριθεί από την Ουάσιγκτον. Η υπόθεση τόσο της Ουκρανίας όσο και του Ισραήλ είναι πως αν η ενέργεια είναι επιτυχημένη, θα λάβει αναδρομικά την έγκριση της Αμερικής. Αν αποτύχει, οι ΗΠΑ τελικά θα τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες.
Για την ώρα, υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία στην Ουάσιγκτον για την επίθεση στο Κουρσκ -αν και εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες για το αν οι δυνάμεις του Κιέβου μπορούν να κρατήσουν το έδαφος που κατέλαβαν και να αντέξουν ρωσικές επιθέσεις στην ανατολική Ουκρανία.
Ακόμα, όμως, και μια επιτυχία της Ουκρανίας είναι απίθανο να οδηγήσει τις ΗΠΑ να σταματήσουν να είναι επιφυλακτικές. Οι Αμερικανοί εξακολουθούν να σκοπεύουν να αποφύγουν μια άμεση σύρραξη με τη Ρωσία και εξακολουθούν να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη την απειλή του πυρηνικού πολέμου.
Οι ΗΠΑ γνωρίζουν πως ο Πούτιν έχει απειλήσει δημοσίως να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα και πως η Ρωσία σταθερά εφαρμόζει σενάρια χρήσης τους στις στρατιωτικές ασκήσεις. Το 2022, υποκλοπές αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών κατέγραψαν συχνούς και κάποιες φορές λεπτομερείς διαλόγους μεταξύ Ρώσων στρατιωτικών αξιωματούχων για τη χρήση πυρηνικών όπλων.
Είναι πιθανό πως ορισμένες από αυτές τις συνομιλίες έγιναν σκόπιμα ώστε να υποκλαπούν. Ωστόσο, οι Αμερικανοί πήραν αρκετά σοβαρά τις δημόσιες απειλές και τις ιδιωτικές συζητήσεις της Ρωσίας, ώστε ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Μπάιντεν, Τζέικ Σάλιβαν, να προειδοποιήσει τη Ρωσία για «καταστροφικές συνέπειες» στην περίπτωση που προχωρήσει σε χρήση πυρηνικών.
Οι Αμερικανοί παραπέμπουν σε αυτή την προειδοποίηση του Σάλιβαν για να αντικρούσουν την ιδέα πως απλά υποχώρησαν μπροστά στις ρωσικές απειλές. Αντί να σεβαστούν τις «κόκκινες γραμμές» της Ρωσίας, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους τις ξεπέρασαν σταδιακά -δοκιμάζοντας το πόσο πολύ μπορεί να πιεστεί ο Πούτιν μέσω σταδιακής κλιμάκωσης.
Ορισμένοι αναλυτές της Δύσης πιστεύουν πως η επίθεση στο Κουρσκ έχει πλέον καταρρίψει αποφασιστικά τις πυρηνικές απειλές του Πούτιν. Ο Φίλιπς Ο’ Μπράιεν του Πανεπιστημίου St. Andrews υποστηρίζει ότι η εισβολή στη Ρωσία «ήταν πάντα η τελευταία υποτιθέμενη κόκκινη γραμμή χρήσης πυρηνικών όπλων -και οι Ουκρανοί την περνάνε».
Αλλά οι ΗΠΑ δεν πιστεύουν ότι η τελευταία κόκκινη γραμμή έχει ξεπεραστεί με επιτυχία. Οι σύμβουλοι του Μπάιντεν συνεχίζουν να πιστεύουν ότι -αν ο Πούτιν πίστευε ότι το καθεστώς του βρισκόταν στα πρόθυρα της ολοκληρωτικής ήττας- οι Ρώσοι θα μπορούσαν να καταφύγουν στη χρήση πυρηνικών όπλων.
Όταν οι Ουκρανοί παραπονιούνται ότι οι σύμμαχοί τους φοβούνται την ιδέα της νίκης, έχουν ένα δίκιο.