Πολλά ερωτήματα περιέβαλαν τον τρόπο με τον οποίο ο πρόεδρος της Federal Reserve Τζερόμ Πάουελ θα πλαισίωσε τις πολυαναμενόμενες παρατηρήσεις του στο Jackson Hole την Παρασκευή, συμπεριλαμβανομένης της ισορροπίας μεταξύ τακτικής και στρατηγικής.
Στην ομιλία επέλεξε μια διπλή εστίαση σε αυτό που θα θεωρηθεί ως η δεύτερη ομιλία-ορόσημο, με την πρώτη να είναι οι οκτάλεπτες παρατηρήσεις του το 2022 στις οποίες τόνισε τον επερχόμενο «πόνο» για την οικονομία.
Πρώτον, επισημοποίησε την ευρέως αποδεκτή άποψη ότι «έχει έρθει η ώρα για προσαρμογή της πολιτικής» και ότι «η κατεύθυνση του ταξιδιού είναι σαφής» και, δεύτερον, παρείχε μια ιστορική αξιολόγηση του πληθωριστικού επεισοδίου της περιόδου 2021-2024 που σημαίνει πλέον ότι «η πεποίθησή του έχει μεγαλώσει ότι ο πληθωρισμός βρίσκεται σε βιώσιμη πορεία πίσω στο 2%».
Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει στη Fed να διατηρήσει σημαντικό εύρος επιλογών σε επίπεδο τακτικής και στρατηγικής. Συγκεκριμένα, η καλογραμμένη ομιλία του Τζάκσον Χόλε αντιστάθηκε στην επιθυμία πολλών να δώσει καθοδηγήσει για το μέγεθος της μείωσης των επιτοκίων τον Σεπτέμβριο και, το πιο σημαντικό, τον τελικό προορισμό για αυτά τα επιτόκια.
Κατά ειρωνικό τρόπο, ωστόσο, η άμεση αντίδραση της αγοράς ήταν να προωθήσει περαιτέρω την ιδέα των επιθετικών μειώσεων επιτοκίων για μια Fed που εξακολουθεί να θεωρείται ως κεντρική τράπεζα με μία εντολή, αλλά με τον κρίσιμο όρο ότι πλέον επικεντρώνεται στην αποφυγή υψηλότερης ανεργίας, παρά στη μείωση του πληθωρισμού.
Ο Πάουελ ήταν ξεκάθαρος σχετικά με το γιατί είχε έρθει η ώρα, σημειώνοντας ότι «η αγορά εργασίας έχει "κρυώσει" σημαντικά». Ως αποτέλεσμα, το ισοζύγιο κινδύνου βλέπει τώρα μειωμένη απειλή υψηλότερου πληθωρισμού και «καθοδικούς κινδύνους για την απασχόληση [που] έχουν αυξηθεί».
Τόνισε περαιτέρω ότι η Fed «δεν επιδιώκει, ούτε καλωσορίζει περαιτέρω ψύξη στις συνθήκες της αγοράς εργασίας» για να διαλύσει τυχόν αμφιβολίες που απέμεναν. Ισχυρά λόγια για μια κεντρική τράπεζα που, όπως είναι κατανοητό, είναι επιφυλακτική στο να δηλώσει ότι η αποστολή έχει ολοκληρωθεί στη μάχη ενάντια στην πληθωριστική έκρηξη που «έφερε διατηρήσιμες δυσκολίες, ειδικά για εκείνους που είναι λιγότερο ικανοί να ανταποκριθούν στο υψηλότερο κόστος βασικών αγαθών, όπως τρόφιμα, στέγαση και μεταφορές».
Όσον αφορά τον πληθωρισμό, η πρόεδρος αναγνώρισε ότι η Fed είχε κάνει λάθος στην αρχική της εκτίμηση (2021) ότι ο υψηλότερος πληθωρισμός θα ήταν και προσωρινός και γρήγορα αναστρέψιμος. Ωστόσο, δεν ήταν η μοναδική. Άλλωστε, όπως επισημαίνει, «το καλό πλοίο "προσωρινός" (Transitory) ήταν γεμάτο, με τους περισσότερους αναλυτές και κεντρικούς τραπεζίτες επί αυτού».
Όσο ενδιαφέροντα είναι αυτά που είπε ο Πάουελ, είναι και τι απέφυγε να πει και πώς αντέδρασαν οι αγορές.
Πολλοί από εμάς ήλπιζαν ότι θα προχωρούσε παραπέρα επιδιώκοντας να ανακτήσει το οικονομικό και πολιτικό αφήγημα. Θα μπορούσε να το κάνει αυτό παρέχοντας μεγαλύτερη σαφήνεια σχετικά με το πού βλέπει το νέο ουδέτερο επιτόκιο, τη διαδρομή προς αυτό το επιτόκιο και τι σημαίνει πρακτικά ο στόχος πληθωρισμού 2%, δεδομένης της στάσης της δημοσιονομικής πολιτικής και των συνθηκών από την πλευρά της προσφοράς.
Χωρίς αυτό, τόσο οι αγορές όσο και η κοινότητα των αναλυτών θα δυσκολευτούν να εξέλθουν από τη λειτουργία «γηπέδου τένις» στην οποία σε λιγότερο από 30 ημέρες, είδαμε το consensus να μετατοπίζεται από μια ήπια προσγείωση σε μια ύφεση (κάποιοι μάλιστα υποστήριξαν δυνατά την ανάγκη για μια έκτακτη μείωση επιτοκίων) στην επιστροφή του σεναρίου ομαλής προσγείωσης.
Ενώ υποψιάζομαι ότι η Fed επιθυμεί να εδραιώσει την μετατόπιση της πολιτικής μακριά από τη μοναδική εντολή (κερδίζω τη μάχη για τον πληθωρισμό) σε μια διπλή εντολή (σταθερότητα τιμών και μέγιστη απασχόληση), αυτό δεν είναι το σημείο που βρίσκεται η αγορά.
Πράγματι, η άμεση αντίδραση της αγοράς ήταν να προωθηθεί ακόμη περισσότερο από την άποψη ότι η Fed θα μειώσει τα επιτόκια κατά περίπου 100 μονάδες βάσης τους επόμενους τέσσερις μήνες. Βλέπει αυξημένη πιθανότητα για έναρξη με μείωση 50 μονάδων βάσης τον Σεπτέμβριο και άλλες 100 μονάδες βάσης να ακολουθούν τους επόμενους έξι μήνες. Οι επενδυτές ποντάρουν στο στοίχημα μιας Fed με μια εντολή που επικεντρώνεται στην απασχόληση και είναι πρόθυμη να εφαρμόσει «περικοπές ασφαλείας» για να μειώσει ουσιαστικά την πιθανότητα ύφεσης.
Πηγαίνοντας στο Jackson Hole, οι αγορές είχαν ήδη λειτουργήσει με την ιδέα μιας αλλαγής στην πολιτική που θα οδηγούσε σε σημαντικές μειώσεις επιτοκίων τους επόμενους 12 μήνες. Κατά ειρωνικό τρόπο, η ομιλία του Πάουελ τους ενθάρρυνε να τρέξουν ακόμα πιο γρήγορα και με περισσότερη αυτοπεποίθηση.
Στην πορεία, οι αγορές αγνοούν, τουλάχιστον προς το παρόν, τις σημαντικές καταληκτικές του παρατηρήσεις ότι «τα όρια της γνώσης μας... απαιτούν ταπεινοφροσύνη και ερευνητικό πνεύμα που επικεντρώνεται στην εκμάθηση διδαγμάτων από το παρελθόν και στην εφαρμογή τους με ευελιξία στις τρέχουσες προκλήσεις μας».
Συνολικά, διακινδυνεύουν πρόσθετη αστάθεια της αγοράς τους επόμενους μήνες.