«Είμαι ένας πολύ αθώος άνθρωπος» είπε ο Ντόναλντ Τραμπ λίγα λεπτά αφότου το σώμα ενόρκων των ομότιμων του τον έκριναν ένοχο για όλες τις κατηγορίες. Αυτή, κοντολογίς, είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζει η Αμερική. Ένας από τους δυο βασικούς διεκδικητές του Λευκού Οίκου είναι ένας εγκληματίας του οποίου η προεκλογική εκστρατεία βασίζεται στον ισχυρισμό του ότι το σύστημα είναι «στημένο».
Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων κάνει τώρα παρέα με τον πρώην manager της προεκλογικής εκστρατείας του, τον ανώτερο πολιτικό του σύμβουλο, τον επικεφαλής στρατηγικής του Λευκού Οίκου και τον σύμβουλο εθνικής άμυνας, ως καταδικασμένος εγκληματίας. Η ταχύτητα και ομοφωνία των ενόρκων δεν αφήνουν περιθώριο αμφιβολίας για το αδιαμφισβήτητο της ετυμηγορίας. Ότι και αν συμβουλεύουν οι δικηγόροι του, το εφετείο του Τραμπ θα είναι το αμερικανικό εκλογικό σώμα.
Το να λέμε πως η Αμερικανική κοινωνία είναι ένα διχασμένο σώμα ενόρκων θα ήταν πολύ λίγο. Λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση της ετυμηγορίας, ανώτερα στελέχη των Ρεπουμπλικάνων έσπευσαν να καταδικάσουν τη δίκη ως μια πολιτικά υποκινούμενη απάτη και μια παρωδία της δικαιοσύνης. Οι Δημοκρατικοί πανηγύριζαν αναλόγως ότι αποδόθηκε δικαιοσύνη και ότι κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου.
Οι πολωμένες αντιδράσεις από τη μια πλευρά δεν προκάλεσαν έκπληξη, από την άλλη είναι δυσοίωνες. Σφραγίζουν τη μοίρα αυτών των προεδρικών εκλογών ως ενός διαγωνισμού για το κράτος δικαίου. Άλλοι παράγοντες –κυρίως η οικονομία, η μετανάστευση, η ηλικία του Τζο Μπάιντεν και η σωματική αυτονομία των γυναικών- θα βαρύνουν πολύ για το αποτέλεσμα. Αλλά το στοίχημα τον Νοέμβριο έχει να κάνει με τη νομιμότητα του συστήματος.
«Δεν κυνηγούν εμένα, κυνηγούν εσάς, και εγώ τους στέκομαι εμπόδιο» έχει πει ο Τραμπ. Έχει ορκιστεί επίσης να είναι «τα αντίποινα σας». Να περιμένετε πως αυτό το θέμα θα κυριαρχεί σε οτιδήποτε κάνει από εδώ και στο εξής. Το γεγονός πως η ακροαματική διαδικασία για την ποινή που θα του επιβληθεί, θα πραγματοποιηθεί μόλις τέσσερις ημέρες πριν το Ρεπουμπλικανικό Εθνικό Συνέδριο στο Μιλγουόκι στα μέσα Ιουλίου, το επισφραγίζει.
Δεδομένου το πόσο ισχυρή ήταν η απόφαση της Πέμπτης, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να επιβληθεί ποινή φυλάκισης στον Τραμπ. Ακόμα και η μέγιστη τετραετής κάθειρξη δεν θα τον απέτρεπε από το να θέσει υποψηφιότητα για το υψηλότερο αξίωμα της Αμερικής.
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν η ετυμηγορία θα πείσει τον σχετικά μικρό αριθμό των αμερικάνων ψηφοφόρων που ούτε τον μισούν, ούτε τον αγαπούν. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ένα μεγάλο μερίδιο των αναποφάσιστων ψηφοφόρων θα έβλεπαν διαφορετικά τον Τραμπ αν ήταν καταδικασμένος εγκληματίας. Αλλά το τι λένε οι άνθρωποι στους δημοσκόπους αφηρημένα δεν έχει μεγάλη σημασία για το πώς θα ανταποκριθούν στο μπαράζ της αντιφατικής προπαγάνδας με την οποία θα έρθουν τώρα αντιμέτωποι.
Είναι δύσκολο, ωστόσο, να φανταστούμε πως θα υπάρξει κάποιο θετικό από την καταδίκη του Τραμπ. Ακόμα και αφού η βασική αντίπαλός του για την υποψηφιότητα των Ρεπουμπλικάνων, η Νίκι Χέιλι, αποχώρησε από τον αγώνα στις αρχές του έτους, σχεδόν το ένα πέμπτο των Ρεπουμπλικάνων ψηφοφόρων και πάλι ψήφισαν «αδέσμευτα» στις προκριματικές. Αν έστω και ένα μικρό ποσοστό αυτών είτε δεν ψηφίσουν ή ψηφίσουν τον Μπάιντεν, αυτό θα μπορούσε να γείρει την πλάστιγγα του αποτελέσματος σε μια αμφίρροπη εκλογή.
Οι Δημοκρατικοί θα πρέπει ωστόσο να είναι επιφυλακτικοί στο να θεωρήσουν μια δικαστική ετυμηγορία ως πολιτική νίκη. Είναι δύσκολο να ξεχάσει κανείς την ανακούφιση που ένιωσαν οι Δημοκρατικοί λίγο πριν από τις εκλογές του 2016, όταν αποκαλύφθηκε σε μαγνητοταινία ότι ο Τραμπ καυχιόταν ότι έπιανε γυναίκες από «τα @@@@ τους». Η φράση «game over» επαναλαμβανόταν συνεχώς. Ξέρουμε τι συνέβη στη συνέχεια.
Επιπλέον, μόνο ένα μέρος του νομικού συστήματος των ΗΠΑ έδειξε ότι λειτουργούσε την Πέμπτη. Από τις τέσσερις σειρές κατηγοριών κατά του Τραμπ, η υπόθεση του αντίτιμου σιωπής στη Νέα Υόρκη θεωρήθηκε η πιο δύσκολη νομικά, αλλά πολιτικά η λιγότερο σημαντική. Το γεγονός ότι ο Άλβιν Μπραγκ, ο πολύπαθος εισαγγελέας της Νέας Υόρκης, κέρδισε πειστικά την υπόθεσή του, δείχνει γιατί ο Τραμπ κάνει τόσα για να διασφαλίσει ότι οι άλλες δίκες δεν θα γίνουν πριν από τον Νοέμβριο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, όπου η πλειοψηφία είναι Συντηρητικοί, έχει δείξει ανοιχτά συμπάθεια στους ισχυρισμούς του Τραμπ περί ασυλίας από τη δίωξη για πράξεις που διέπραξε ως πρόεδρος, συμπεριλαμβανομένης της κατηγορίας ότι προσπάθησε να ανατρέψει μια εκλογική διαδικασία. Η καθυστέρηση του δικαστηρίου όσον αφορά την απόφαση για την ασυλία έχει σχεδόν εγγυηθεί ότι ο Τραμπ δεν θα δικαστεί πριν από τις εκλογές. Αυτό αποτελεί κολοσσιαία αποτυχία του νομικού συστήματος των ΗΠΑ.
Την Πέμπτη, το ένορκο σώμα της Νέας Υόρκης έδειξε πως κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου. Οι συμπατριώτες τους Αμερικάνοι θα μπορούσαν να το ανατρέψουν αυτό τον Νοέμβριο. Μια πλειοψηφία του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας τάσσεται στο πλευρό του Τραμπ. Αλλά το μόνο δικαστήριο που έχει σημασία τώρα είναι η κάλπη.
Μέχρι τότε, είναι πρόωρο να πούμε πως το αμερικανικό σύστημα δουλεύει.