Κοιτάξτε προσεκτικά και θα μπορείτε να δείτε το Ρεπουμπλικανικό κόμμα να σχηματίζει ένα κυκλικό εκτελεστικό απόσπασμα.
Το έναυσμα έδωσε η καθυστερημένη ψηφοφορία της περασμένης εβδομάδας για παροχή βοήθειας 61 δισ . δολαρίων στην Ουκρανία. Οι Ρεπουμπλικάνοι ήταν σχεδόν ισομοιρασμένοι. Η διαφορά μεταξύ μιας ψήφου υπέρ και μιας ψήφου κατά για την Ουκρανία ήταν πολύ μεγαλύτερη από την Ουκρανία, καθώς αντιπροσωπεύει αγεφύρωτες κοσμοθεωρίες. Ούτε ο Ντόναλντ Τραμπ, που κάθεται αφηρημένος μέρα με τη μέρα σε μια σκοτεινή δικαστική αίθουσα στη Νέα Υόρκη, μπορεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των υποστηρικτών και των αντιπάλων της παγκοσμιοποίησης Ρεπουμπλικάνων.
Μιλούν ο ένας για τον άλλον σαν να είναι εχθροί. «Είναι απόλυτη τιμή μου να βρίσκομαι στο Κογκρέσο, αλλά υπηρετώ με μερικά πραγματικά καθάρματα» είπε ο Τόνι Γκονζάλες, Ρεπουμπλικάνος του Τέξας, προτού αναφερθεί στον «νεοναζί» εσωκομματικό του αντίπαλο που υποστηρίζεται από ορισμένους από τους συναδέλφους του στη Βουλή των Αντιπροσώπων. «Αυτοί οι άνθρωποι κάποτε κυκλοφορούσαν με άσπρες κουκούλες τη νύχτα. Τώρα κυκλοφορούν με άσπρες κουκούλες την ημέρα».
Ο Μιτς ΜακΚόνελ, Ρεπουμπλικάνος ηγέτης της Γερουσίας, ήταν ελάχιστα πιο ωμός: «Τόσο μεγάλο μέρος του δισταγμού και της μυωπικής στάσης που καθυστέρησε αυτή τη στιγμή (σ.μ. την ψηφοφορία έγκρισης της βοήθειας) βασίζεται καθαρά σε αποκυήματα φαντασίας» είπε αναφερόμενος στην χρηματοδότηση της Ουκρανίας.
Η τελευταία, και σημαντικότερη, ρήξη μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων έγινε μετά από μια απρόσμενη επίδειξη θάρρους. Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων και σκληροπυρηνικός ευαγγελιστής, Μάικ Τζόνσον, είχε τη δική του στιγμή μεταστροφής όταν οι αρμόδιοι των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, που τον ενημέρωσαν, του εξέθεσαν την τρομερή μοίρα της Ουκρανίας στην περίπτωση που η Βουλή των Αντιπροσώπων δεν ανταποκρίνονταν.
Ο απίθανος σωτήρας της Ουκρανίας εξακολουθεί να είναι από τους αρνητές των εκλογικών αποτελεσμάτων του 2020. Ένας άλλος τακτικός συνομωσιολόγος, ο Νιουτ Τζίνγκριτς –που ήταν ένας από τους προκατόχους του Τζόνσον ως πρόεδρος της Βουλής τη δεκαετία του 1990- τον παρότρυνε να υποστηρίξει την Ουκρανία και να αγνοήσει τις επιπτώσεις. «Οι γενναίοι άνδρες πεθαίνουν μόνο μια φορά», είπε ο Τζίνγκριτς. «Ένας δειλός πεθαίνει εκατό φορές».
Ο Τζόνσον έλαβε σοβαρά υπ’ όψιν του τα λόγια αυτά. Το τίμημα μπορεί να είναι η αμφισβήτηση της προεδρίας του. Ακόμα πιο εξοργιστικό για τους επικριτές τού Τζόνσον είναι πως άλλαξε άποψη μετά από ενημέρωση που είχε από το «βαθύ κράτος».
Είναι δόγμα των Τραμπικών πως η CIA, το FBI και τα υπουργεία Δικαιοσύνης και Εσωτερικής Ασφάλειας είναι πηγές προπαγάνδας των υποστρικτών της παγκοσμιοποίσης. Αυτό όχι μόνο καθιστά τον Τζόνσον «προδότη» της βασικής εξωτερικής τους πολιτικής, που λέει πως η Ουκρανία πρέπει να παραδοθεί στη Ρωσία, αλλά η κίνησή του αποτελεί μομφή στο αφήγημά τους για την Ουάσινγκτον. Αν ο Τζόνσον μπορεί να πιστέψει τη CIA για την Ουκρανία, μήπως μπορεί να λάβει σοβαρά υπ’ όψιν και άλλες ενημερώσεις για θέματα εθνικής ασφάλειας;
Ωστόσο, η ψηφοφορία αυτή ήταν απλώς ένας ασθενής οδηγός για τις μελλοντικές συμπεριφορές. Ο Τραμπ φαίνεται πως επέτρεψε να συμβεί (σ.μ. η ψηφοφορία για την Ουκρανία) σε μια κρίση αφηρημάδας. Είχε περάσει τις προηγούμενες τέσσερις μέρες προσπαθώντας να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά ενόσω οι δικηγόροι τσακώνονταν για την επιλογή των ενόρκων στην δίκη του για δωροδοκία.
Μέρος της κούρασης του Τραμπ αναμφίβολα προέκυψε από τη νυχτερινή του δραστηριότητα στα social media, που περιλαμβάνει φερόμενες παραβιάσεις της εντολής του δικαστή για αποσιώπηση. Το γεγονός πως ο Τραμπ απαγορεύεται να χρησιμοποιεί το smartphone του στο δικαστήριο και ότι του έχουν πει πάνω από μια φορά να κάτσει κάτω, δεν μπορεί να βοηθούν στην ζωτικότητά του. Έχει άλλες έξι εβδομάδες να αντέξει.
Κανένα μέλος της οικογένειάς του δεν έχει βρεθεί ακόμα στο δικαστήριο μαζί του. Η Μελάνια Τραμπ, πρώην και πιθανώς μελλοντική πρώτη κυρία, είναι απίθανο να πλησιάσει εκεί όπου η Στόρμι Ντάνιελς, η πορνοστάρ που φέρεται να κοιμήθηκε με τον σύζυγό της (κάτι που αρνείται ο Τραμπ), θα ανέβει στο εδώλιο.
Ασχέτως του αποτελέσματος της δίκης και της επίπτωσης που θα έχει στην κοινή γνώμη, ο Τραμπ θα επιστρέψει δριμύτερος όταν τελειώσει. Αλλά το περασμένο Σάββατο σαν να λύθηκαν τα μάγια στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Για την ευγενική μυθοπλασία του χαρακτηρισμού μέρους της βοήθειας ως δάνειο, ο Τραμπ έδωσε στον Τζο Μπάιντεν και στην Ουκρανία - τα δύο ονόματα που καλύπτουν το φάσμα της παραπομπής του και της εκλογικής του ήττας - μια έγκαιρη ανακούφιση. Η Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε επίσης νομοσχέδιο που εξουσιοδοτεί τον Μπάιντεν να κατασχέσει 6 δισ. δολάρια από τα παγωμένα αποθεματικά της Ρωσίας για την Ουκρανία. Τα περισσότερα από τα υπόλοιπα 300 δισ. δολάρια σε ξένα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας βρίσκονται στην Ευρώπη.
Το Κρεμλίνο δεν ήταν ευχαριστημένο. «Το περιμέναμε απολύτως αυτό», δήλωσε ανέκφραστος ο εκπρόσωπος του Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο προκάτοχος του Πούτιν στην προεδρία, ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, είχε καλέσει σε έναν νέο εμφύλιο πόλεμο στις ΗΠΑ που θα «οδηγούσε στην άδοξη διάλυση της αυτοκρατορίας του κακού του 21ου αιώνα».
Πολύ πιο πιθανό είναι πως οι Ρεπουμπλικάνοι θα εκφυλιστούν σε έναν δικό τους εμφύλιο πόλεμο. Σχεδόν το μισό κόμμα -101 ψήφισαν υπέρ και 112 κατά- έχει πλέον «παντρευτεί» θέσεις πολύ πέρα του πολεμικού μετώπου της Ουκρανίας. Ο Τραμπ, με τη συγκατάθεσή του, πλέον συνδέεται με παράξενο τρόπο με αυτές τις στάσεις.
Η ιδέα πως ο Μπάιντεν συνωμότησε με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι για να βλάψει τις εκλογικές προοπτικές του Τραμπ το 2020 είναι πλέον αποδεκτή ως παράλογη. Το ίδιο ισχύει και για την άποψη ότι ο Πούτιν αποτελεί υπερβολικό κίνδυνο ή ότι στην πραγματικότητα είναι φίλος. Αν η Ουκρανία άξιζε άλλα 61 δισ. δολάρια, πώς θα μπορούσε να αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία των ΗΠΑ; Ίσως η δικαστική αίθουσα να σμίκρυνε τόσο πολύ το οπτικό πεδίο του Τραμπ, ώστε απέτυχε να αντιληφθεί σε τι είχε συμφωνήσει εκτός της αίθουσας.