Η στρατηγική του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία φαίνεται να βασίζεται στην πεποίθηση ότι μπορεί να ξεπεράσει τη Δύση.
Η υποστήριξη της Δύσης προς το Κίεβο θα μειωθεί αναπόφευκτα με τον καιρό, λέει η λογική του Κρεμλίνου, ενώ η αποφασιστικότητα της Μόσχας να ανακαταλάβει αυτό που θεωρεί ρωσικά εδάφη την κάνει πιο έτοιμη να υπομείνει απώλειες.
Αντ' αυτού, ο Ρώσος ηγέτης προσπαθεί τώρα να αποκαταστήσει την εξουσία του μετά την αποτυχημένη ένοπλη εξέγερση του πολέμαρχου Γεβγκένι Πριγκόζιν το περασμένο Σαββατοκύριακο. Και μόνο το γεγονός ότι ο Πούτιν αμφισβητήθηκε ανοιχτά από έναν άνθρωπο που ήταν δικό του δημιούργημα έχει εξασθενίσει την αύρα του άτρωτου. Η Δύση θα πρέπει να επιδιώξει να επωφεληθεί από τη σύγχυση στη Μόσχα και να επιταχύνει την υποστήριξή της προς το Κίεβο.
Αυτό σημαίνει, πρώτα απ' όλα, να μην αντιδράσει με λάθος τρόπο στα γεγονότα του Σαββατοκύριακου. Καθώς ο Πριγκόζιν προέλαυνε προς τη Μόσχα με μια ένοπλη ταξιαρχία, ο κόσμος κοίταξε για λίγο σε μια άβυσσο αστάθειας και δυνητικού εμφυλίου πολέμου σε μια χώρα με 6.000 πυρηνικές κεφαλές. Αν και φαινόταν απίθανο να επικρατήσει ο αρχηγός των ενόπλων, ωστόσο η ανταρσία του ανέδειξε επίσης την πιθανότητα ο Πούτιν να αντικατασταθεί από έναν ακόμη πιο μοχθηρό εθνικιστή. Ορισμένες δυτικές πρωτεύουσες μπορεί να μπουν στον πειρασμό να επιδιώξουν ένα τέλος του πολέμου στην Ουκρανία με διαπραγμάτευση μάλλον νωρίτερα παρά αργότερα.
Ωστόσο, ο ίδιος ο Πούτιν είναι ένας εξαιρετικά επικίνδυνος ηγέτης. Έχει εξαπολύσει τον μεγαλύτερο πόλεμο στην Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει καταπατήσει τους διεθνείς κανόνες και έχει επιβλέψει εγκλήματα πολέμου. Έχει σπάσει τα ταμπού για τις πυρηνικές απειλές. Το να πιέσει το Κίεβο να συνάψει μια πρόωρη «ειρήνη» που θα επέτρεπε στον Πούτιν να διατηρήσει το μεγαλύτερο μέρος των στρατιωτικών του κερδών μπορεί μόνο να τον ενθαρρύνει να εξαπολύσει νέες επιθέσεις εναντίον της Ουκρανίας, ή αλλού, μελλοντικά.
Ορισμένες ισχυρές φωνές και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού υποστηρίζουν επίσης ότι η ενίσχυση της βοήθειας από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη θα μπορούσε να ωθήσει ένα πανικόβλητο Κρεμλίνο σε κλιμάκωση. Ακόμη και πριν από την εξέγερση, ορισμένοι από τους πιο γνωστούς αναλυτές εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας είχαν αρχίσει να υποστηρίζουν τη χρήση πυρηνικού όπλου από τη Ρωσία εναντίον ενός ευρωπαϊκού στόχου πέραν της Ουκρανίας, για να αναγκάσουν τη Δύση να υποχωρήσει.
Ωστόσο, η Δύση διαθέτει τα δικά της αποτρεπτικά εργαλεία και θα πρέπει να ενισχύσει τα μηνύματα που φέρεται ότι μετέφερε ιδιωτικά πέρυσι σχετικά με τις καταστροφικές συνέπειες σε περίπτωση που η Μόσχα περάσει το πυρηνικό κατώφλι.
Ένα μάθημα από την αντίδρασή του στην ανταρσία είναι ότι ο Ρώσος ηγέτης φαίνεται να δειλιάζει μπροστά σε ενέργειες που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την επιβίωσή του. Και όσοι έχουν ασχοληθεί μαζί του λένε ότι επιδεικνύει την ηθική ενός μαφιόζου, εκμεταλλευόμενος κάθε ίχνος αδυναμίας και προσέχοντας μόνο τη σκληρότητα.
Οι δυτικοί ηγέτες πρέπει να προετοιμαστούν για το ενδεχόμενο περαιτέρω αστάθειας στη Μόσχα, όποια δράση και αν αναλάβουν τώρα. Αλλά η διαφαινόμενη ευθραυστότητα του Πούτιν είναι μια στιγμή για να επιδείξουν μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Όσο περισσότερη υποστήριξη λάβει σήμερα η Ουκρανία, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να σημειώσει ουσιαστική πρόοδο πριν από τον επόμενο εκλογικό κύκλο των ΗΠΑ. Τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει στη συνέχεια να ενισχύσει τα δικά της διαπραγματευτικά χέρια και να φέρει το Κρεμλίνο στο τραπέζι με τους όρους του Κιέβου, ειδικά αν ο ηγέτης της Ρωσίας αρχίσει να αμφιβάλλει για την ικανότητά του να αντέξει έναν μακροχρόνιο πόλεμο.
Οι σύμμαχοι της Ουκρανίας θα πρέπει να επιταχύνουν τις προμήθειες πυρομαχικών και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, τώρα που το Ηνωμένο Βασίλειο άρχισε τις παραδόσεις. Με επτά μέλη του ΝΑΤΟ από την ΕΕ να έχουν δεσμευτεί να παράσχουν δυτικά μαχητικά αεροσκάφη και να εκπαιδεύσουν Ουκρανούς πιλότους, οι προετοιμασίες θα πρέπει να επιταχυνθούν για να καλυφθεί αυτό που αποτελεί βασικό κενό στην αντεπίθεση της Ουκρανίας.
Οι δυτικοί ηγέτες πρέπει επίσης να στείλουν το σωστό μήνυμα στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους τον επόμενο μήνα, ιδίως η αμφιταλαντευόμενη κυβέρνηση Μπάιντεν. Θα πρέπει να δείξουν ότι είναι έτοιμοι να παράσχουν μελλοντικές εγγυήσεις ασφαλείας στο Κίεβο έναντι της επίθεσης της Μόσχας και να το βάλουν σε έναν αξιόπιστο δρόμο προς την ένταξη στο ΝΑΤΟ μόλις τελειώσει ο πόλεμος και πληροί τις προϋποθέσεις.
Το να κάνουν λιγότερα θα ήταν μια ώθηση για τον Πούτιν, ακριβώς τη στιγμή που βρίσκεται σε πτώση.