Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα βγάλει νικητές - εκτός από τις εταιρείες ενέργειας. Ο διπλασιασμός των προσαρμοσμένων κερδών εξαμήνου της Glencore αυτό φανερώνει. Ο κύριος λόγος είναι η ενεργειακή κρίση που προκλήθηκε από τη σύρραξη. Η τιμή του άνθρακα έχει εκτοξευθεί στα ύψη. Ο ελβετικός όμιλος φυσικών πόρων κάνει εξόρυξη και αποστέλλει μεγάλες ποσότητες άνθρακα.
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες πρόσθεσε τη φωνή του σε αυτούς που απαιτούν φορολόγηση των «ουρανοκατέβατων κερδών» του ενεργειακού τομέα. Τα κέρδη είναι πράγματι εντυπωσιακά. Η Glencore οδεύει προς την καταγραφή ετήσιων προ φόρων κερδών ύψους 26 δισ. δολαρίων σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της S&P, περίπου διπλάσια από το αποτέλεσμα το 2021. Αλλά αυτό δεν κάνει πιο πειστικό το επιχείρημα για τη φορολόγηση των απρόσμενων κερδών.
Ακόμη και εν μέσω του πληθωριστικού σπιράλ, εταιρείες όπως η Glencore έχουν υψηλό λειτουργικό προσανατολισμό. Αφού τα έσοδα καλύψουν τα πάγια έξοδα, ένα υψηλό ποσοστό των πρόσθετων πωλήσεων μετατρέπεται σε κέρδη. Αναλογιστείτε την επιχείρηση άνθρακα της Glencore. Η τιμή αναφοράς για τον άνθρακα έχει αυξηθεί περισσότερο από 200% εν μέσω της διατάραξης των ρωσικών εξαγωγών ενέργειας. Τα EBITDA του τμήματος αυτού αυξήθηκαν κατά 900% στα 8,9 δισ. δολάρια.
Η Glencore αύξησε την έκθεσή της στον άνθρακα έναντι της τάσης απαλλαγής από τις εκπομπές άνθρακα που υπήρχε πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι μέτοχοι θα ανταμειφθούν γενναιόδωρα. Οι προβλεπόμενες πληρωμές για το 2022 αναμένεται να ανέλθουν συνολικά στα 8,5 δισ. δολάρια, το 12% της κεφαλαιοποίησης της αγοράς.
Η εικόνα έρχεται σε αντίθεση με τo 2016 και το 2020, όταν η Glencore δεν πλήρωσε μερίσματα. Πρώτα ήρθε μια κατάρρευση στις τιμές των εμπορευμάτων. Το 2015, οι μετοχές της Glencore κατέρρευσαν αφού ένας αναλυτής εκτίμησε ότι η υπερχρεωμένη επιχείρηση μπορεί να καταρρεύσει. Μετά ήρθε η πανδημία με τους φόβους για παγκόσμια οικονομική καταστροφή.
Τα ίδια κεφάλαια ορίζονται μερικές φορές ως «κεφάλαιο κινδύνου». Εάν αυξηθούν οι απώλειες, οι μέτοχοι ενδέχεται να χάσουν την παρτίδα. Πολύ σωστά, αυτό δεν ενδιαφέρει πολιτικούς όπως ο Γκουτιέρες. Αλλά η απροθυμία κοινωνικοποίησης των ιδιωτικών απωλειών υποδηλώνει την ασυνέπεια του ζητήματος για εθνικοποίηση των ιδιωτικών κερδών. Η αναπόφευκτη συνέπεια του τελευταίου είναι το υψηλότερο επαναλαμβανόμενο κόστος κεφαλαίου και οι υψηλότερες τιμές των εμπορευμάτων για τους καταναλωτές.
Ο Γκουτιέρες έχει δίκιο που επισημαίνει τη φύση των προϊόντων των περισσότερων εταιρειών ενέργειας που καταστρέφουν τον πλανήτη. Τα κέρδη του τμήματος άνθρακα της Glencore θα μειωνόταν κατά το ένα τρίτο εάν έπρεπε να αγοράσει άδειες ρύπων της ΕΕ για να καλύψει τους 55 εκατ. τόνους που εξορύσσονται. Το αφεντικό της Glencore, Γκ. Νάγκλ, προκαλεί την τύχη του προωθώντας τον άνθρακα ως μεταβατικό καύσιμο, όταν το φυσικό αέριο ταιριάζει καλύτερα στην προσπάθεια αυτή.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι η έλλειψη λεπτομερούς σχεδίου παγκόσμιας ενεργειακής μετάβασης. Οι πολιτικοί και τα ενεργειακά αφεντικά φταίνε και οι δύο για την αποτυχία.