Ένας βασικός επενδυτικός κανόνας είναι ότι η απόδοση μιας επένδυσης είναι υψηλότερη όταν υπάρχει έλλειψη κεφαλαίου. Με άλλα λόγια, κάποιος θα έπρεπε να θέλει να είναι ο μοναδικός τραπεζίτης σε μια πόλη με 1.000 δανειολήπτες. Η προσφορά και η ζήτηση κεφαλαίου είναι αυτή που εν τέλει καθορίζει την απόδοση για τους επενδυτές.
Τα πρωτοφανή μέτρα νομισματικής χαλάρωσης στις ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει τεράστια ρευστότητα κεφαλαίων στο χρηματοοικονομικό σύστημα. Δεδομένου ότι τα μακροπρόθεσμα επιτόκια δεν είναι πολύ υψηλότερα από τα βραχυπρόθεσμα με τα οποία δανείζονται συνήθως χρήματα οι τράπεζες, τα κίνητρα για χορήγηση δανείων είναι μικρότερα.
Τούτο έχει παγιδέψει ρευστότητα εντός των χρηματοοικονομικών αγορών, οδηγώντας σε μια σειρά από «φούσκες». Αυτές τροφοδοτούνται από μόδες και υπάρχουν πολλές συναρπαστικές επενδυτικές ιστορίες που επικεντρώνεται σε μελλοντικές οικονομικές τάσεις.
Oι επενδυτές, ωστόσο, πρέπει να αναλύσουν αντικειμενικά αυτές τις εντυπωσιακές ιδέες, επειδή το παρελθόν δείχνει ότι η αποτίμηση, και όχι οι ιστορίες, είναι αυτή που στο τέλος καθορίζει την απόδοση που θα λάβουν οι επενδυτές.
Η καινοτομία και η εμφάνιση ανατρεπτικών εταιρειών αποτελούν τους πυλώνες του καπιταλισμού, ωστόσο πολλοί επενδυτές αντιμετωπίζουν τα στοιχεία αυτά σαν να είναι κάτι το καινούργιο.
Οι ιδιώτες επενδυτές δεν είναι οι μόνοι που δημιουργούν υπερβολικά ενθουσιώδεις προσδοκίες για μελλοντικές αποδόσεις. Οι θεσμικοί επενδυτές συνεχίζουν να αυξάνουν την κατανομή πόρων σε venture capital funds ενώ έχουν παρασυρθεί ακόμα και από την τρέλα των κρυπτονομισμάτων.
Oι επενδυτές φαίνεται να έχουν ξεχάσει τα διδάγματα από την τεχνολογική φούσκα. Οι υψηλές αποτιμήσεις, όπως εκείνες για μετοχές εταιρειών που θεωρούνται καινοτόμες, ανατρεπτικές και τεχνολογικά πρωτοπόρες, μπορούν να πλήξουν τις αποδόσεις ακόμα και αν επιβεβαιωθούν οι προσδοκίες για τις μελλοντικές τους επιδόσεις.
Υπήρξαν πολλές ιστορίες κατά την τεχνολογική «φούσκα» σχετικά με τις νέες επαναστατικές προοπτικές του διαδικτύου που θα άλλαζαν την οικονομία. Πολλά από όσα λέγονταν για την ίδια την τεχνολογία επαληθεύτηκαν. Αλλά ο τομέας της τεχνολογίας ήταν αυτός με τη χειρότερη επίδοση στον S&P 500 την επόμενη δεκαετία.
Ο S&P 500 κατέγραψε αρνητική απόδοση 9% κατά τη λεγόμενη «χαμένη δεκαετία» εώς τις 31 Δεκεμβρίου του 2019. Οι τομείς της τεχνολογίας και των τηλεπικοινωνιών, ωστόσο, έχασαν πάνω από 50% τη δεκαετία αυτή. Αν κάποιος αγόραζε τον δείκτη Nasdaq τον Δεκέμβριο του 1999, θα χρειαζόταν σχεδόν 14 χρόνια για να βγάλει τη χασούρα παρά την τεράστια εξάπλωση των διαδικτυακών και τηλεπικοινωνιακών τεχνολογιών.
Oι «φούσκες» πλήττουν τις οικονομίες επειδή οι χρηματοοικονομικές αγορές κατανέμουν κεφάλαια με λάθος τρόπο. Υπερβολικά πολύ κεφάλαιο κατευθύνεται προς μια μικρή κατηγορία «φουσκωμένων» στοιχείων ενεργητικού, αλλά η υπόλοιπη οικονομία δεν έχει κεφάλαια στη διάθεσή της. Οι εταιρείες σε τομείς «φούσκες» υπερεπενδύουν, ενώ εκείνες στην ευρύτερη οικονομία υποεπενδύουν.
Ωστόσο, η έλλειψη κεφαλαίων για τις εταιρείες που δεν είναι «φούσκες» δημιουργεί τεράστιες ευκαιρίες για τους επενδυτές. Μπορούν να γίνουν ο τραπεζίτης σε μια πόλη 1000 δανειοληπτών. Και πάλι, κάποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει την τεχνολογική «φούσκα» ως παράδειγμα. Διόγκωσε το απαγορευτικά υψηλό κόστος του κεφαλαίου εντός του ενεργειακού τομέα, αλλά όσοι ήταν διατεθειμένοι να επενδύσουν ανταμείφθηκαν. Ο ενεργειακός τομέας ανατιμήθηκε σχεδόν 150% κατά τη διάρκεια της χαμένης δεκαετίας εώς το 2009 και υψηλότερη απόδοση από τις τεχνολογικές μετοχές κατά 200 ποσοστιαίες μονάδες.
Η επανεπένδυση των μερισμάτων είναι ένα καθοριστικό στοιχείο για τη δημιουργία μακροπρόθεσμου πλούτου, αλλά τα μερίσματα σπανίως βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των επενδυτών κατά τη διάρκεια μιας «φούσκας» επειδή οι επενδυτές εκτιμούν περισσότερο τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη από το εισόδημα.
Ο δείκτης S&P 500 Dividend Aristocrat Index είχε χαμηλότερη απόδοση από τον τεχνολογικό δείκτη κατά περισσότερο από 400 ποσοστιαίες μονάδες από το 1995 εώς το 199, αλλά είχε υψηλότερη απόδοση κατά 130 ποσοστιαίες μονάδες κατά την επόμενη δεκαετία.
Υπάρχουν πολυάριθμα παραδείγματα για το πώς οι σημερινές «φούσκες» κατανέμουν κεφάλαια με λάθος τρόπο στην οικονομία. Κάτι φαίνεται πολύ λάθος όταν οι επενδυτές που προτιμούν τις μετοχές ανάπτυξης ενθουσιάζονται για τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες στην εξερεύνηση του διαστήματος όταν υπάρχουν πρωτοφανείς διαταραχές στη ναυτιλία και τις μεταφορές εδώ στη γη. Η αγορά πράσινων πιπεριών μέσω μιας εφαρμογής μπορεί να θεωρείται τεχνολογία, αλλά η κατασκευή ενός μαχητικού αεροσκάφους όχι.
H επίδοση του κάθε τομέα τα τελευταία χρόνια αντανακλά αυτές τις στρεβλές προτεραιότητες και τη λανθασμένη κατανομή κεφαλαίου. Από το τέλος του 2018 και έπειτα, μόνο τρεις από τους 11 διεθνείς τομείς έχουν καταγράψει υψηλότερη απόδοση από τον δείκτη MSCI All Country World Index: η τεχνολογία, οι υπηρεσίες επικοινωνιών και αυτές καταναλωτικών προϊόντων.
Η εικόνα αυτή υποδηλώνει ότι υπάρχουν πολλές συναρπαστικές επενδυτικές ευκαιρίες, αλλά όχι σε αυτούς τους τομείς.