Αναδρομική αύξηση, δηλαδή επιβάρυνση του χρέους μετά την απαίτηση της Eurostat για ενσωμάτωση 12,4 δισ. τόκων του 2ου Μνημονίου. Η Ελενα Λάσκαρη έχει το σχετικό ρεπορτάζ, το Euro2day.gr έχει καταγράψει το θέμα από την περασμένη Πέμπτη.
Εξέλιξη που παρότι δεν δημιουργεί επίπτωση στις χρηματοδοτικές ανάγκες, στη βιωσιμότητα του χρέους, όπως σπεύδουν να τονίσουν πηγές του ΥΠΕΘΟ, γκριζάρει το κυβερνητικό αφήγημα για σταθερή μείωση χρέους/ΑΕΠ, πλήγμα κυρίως επικοινωνιακό/πολιτικό σε συγκυρία-καμπή για την οικονομία.
Γιατί εάν σε αυτήν προστεθούν λ.χ. τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος -ενισχύουν την εκτίμηση για κορύφωση της μετά Covid-19 επαναφοράς του τουρισμού διεθνώς-, οι ανησυχίες λ.χ. του Ευάγγελου Mυτιληναίου πως η Εκθεση Ντράγκι κινδυνεύει να αποτελέσει «φωτοβολίδα», η εμμονική τακτική της νέας (;) διοίκησης της Κομισιόν συνδυαστικά με τον υπόγειο(;) «πόλεμο» στο τραπεζικό πεδίο μεταξύ Ρώμης-Βερολίνου, η συνέχεια προοιωνίζεται δυσκολότερη.
Και την ευθύνη διαχείρισης της κατάστασης, μίας ενδεχόμενης νέας κρίσης την έχει η κυβέρνηση, το οικονομικό επιτελείο.