Το όνομα του Ντράγκι «παίζει» δυνατά για τον διάδοχο του Μισέλ, σύμφωνα με τους Financial Times. Η πρόθεση του Σαρλ Μισέλ να παραιτηθεί από τη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου έχει ενεργοποιήσει δυναμική επανακαθορισμού των ισορροπιών στον ευρωπαϊκό μηχανισμό.
Κοινή εκτίμηση πως είναι η προοπτική των ευρωεκλογών (6-9 Ιουνίου) και λόγος, αυτό που οι FT αναφέρουν/προειδοποιούν ως «Το λάθος που οδηγεί σε δημοσκοπικό ράλι της ακροδεξιάς στην Ευρώπη» (σχετική ανάλυση των Laura Dubois και Ben Hall/στις 25 Δεκεμβρίου).
Σε αυτό συντείνει το ενδεχόμενο ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν να αναλάβει την ηγεσία του Ε.Σ. τον Ιούλιο -καθώς είναι η σειρά της Ουγγαρίας να αναλάβει την προεδρία- και στην περίπτωση που δεν έχει εξευρεθεί ο αντικαταστάτης/διάδοχος του Βέλγου πολιτικού.
Προφανώς το δημοσίευμα των FT έρχεται να αναδείξει το εργώδες παρασκήνιο που διαδραματίζεται στα «κεντρικά», με ό,τι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει για ένα (δυνητικό) ντόμινο εξελίξεων και σε άλλα θεσμικά κέντρα.
Αυτό γιατί, σύμφωνα με γνώστες του παρασκηνίου, το μέγεθος Ντράγκι είναι μεγαλύτερο της θέσης του προέδρου του Ε.Σ., θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ανάλογο του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως και η δεδομένη επιφύλαξη πολλών στο ενδεχόμενο μίας δεύτερης θητείας της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν σε αυτή την κορυφαία θέση.
Σενάρια που εάν επιβεβαιωθούν μέχρις αυτού του σημείου, θα μπορούσαν να δρομολογήσουν παράλληλες εξελίξεις στο άλλο κέντρο αποφάσεων της Ευρώπης. Και σε αυτή την περίπτωση, ονόματα υποψηφίων ακούγονται, με το ένα μάλιστα να έχει τη συναίνεση του Βερολίνου.
Το σίγουρο είναι πως οι διεργασίες σε «πολιτικό» επίπεδο έχουν δρομολογηθεί και για αυτό θα ήταν αφελές να πιστεύει κάποιος πως δεν θα έχουν ανάλογο «οικονομικό/επιχειρηματικό/επενδυτικό» αποτύπωμα.