Τρεις και η σημερινή συνεδριάσεις για το «κλείσιμο» Μαρτίου και πρώτου τριμήνου.
Για το πώς «παίζεται» η βραχυπρόθεσμη τάση μάς ενημερώνει, από νωρίς, ο Θανάσης Σταυρόπουλος
ενώ για πιο μεσοπρόθεσμα, ο διευθύνων σύμβουλος της 3K Investment Partners ΑΕΔΑΚ Γιώργος
Κουφόπουλος αναλύει τα τι και πώς στον Στέφανο Κοτζαμάνη.
Αυτά σε μία συγκυρία που στο διεθνές -ειδικότερα στο ευρωπαϊκό- περιβάλλον ουδεμία συγκεκριμένη απόφαση για το μείζον πρόβλημα της ενεργειακής κρίσης ελήφθη στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Παρασκευής.
Παρά την κρισιμότητα και δυναμική λόγω των δραματικών εξελίξεων, οι όποιες πρωτοβουλίες σε ευρωπαϊκό
επίπεδο μετατίθενται -στην καλύτερη περίπτωση- για την επόμενη, που θα διεξαχθεί τέλη Μαΐου.
Ως να μη συμβαίνουν εδώ στη γειτονιά μας όσα διαδραματίζονται ιστορικά -μετά τον Β' ΠΠ-... ελέω της εμμονικής επιμονής του Βερολίνου να (παρ)ακολουθεί την ιστορία στατικά και πάντα υπό το στενό πρίσμα των γερμανικών συμφερόντων.
«Εγινε ένα πρώτο σημαντικό αλλά πολύ δύσκολο βήμα...» είναι η γραμμή Μαξίμου (συνεκτιμώντας την εξαίρεση Μαδρίτης-Λισαβόνας-, τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης κ.λπ.) και τι να πουν άλλωστε μπροστά στο πρωτοφανές (;) «άδειασμα» από τα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων.
Κωφεύουν στις Βρυξέλλες, με το Βερολίνο να μεθοδεύει τις πρακτικές του, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει όχι μόνο για τα αυστηρά εθνικά αλλά ευρύτερα τα ευρωπαϊκά συμφέροντα.
Και αν η επιτυχής κοινή διαχείριση της πανδημίας λόγω Covid-19 σε προηγούμενη φάση αλλά και της λήψης μέτρων κατά της Ρωσίας είχαν καλλιεργήσει προσδοκίες για κάτι ανάλογο και στο ενεργειακό, φρούδες ωστόσο...
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά για εμάς; Απλά πράγματα, ένα κρίσιμο και εξαιρετικά δύσκολο -όπως όλα δείχνουν- χρονικό διάστημα έχει μπροστά της η κυβέρνηση (η χώρα), προκειμένου να αντιμετωπίσει μόνη της, χωρίς ευρωπαϊκή βοήθεια, το μείζον πρόβλημα της ενεργειακής κρίσης και των πρωτόγνωρων ανατιμήσεων σε προϊόντα κ.λπ.
Συνεπώς, η συνέχεια απαιτεί σοβαρότητα απ' όλους τους εμπλεκόμενους: πολιτικό σύστημα, επιχειρηματικά/οικονομικά συμφέροντα, κοινωνία.
Δυστυχώς «αυτή» η Ευρώπη επιβεβαίωσε τις εκτιμήσεις όσων (ημών) προδίκαζαν το αδιέξοδο στο ενεργειακό, ας γίνει -τουλάχιστον- πλέον η πιο ορθολογική -στο πλαίσιο του εφικτού- διαχείριση όσων έπονται.