ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Η αυριανή άφιξη του Ταγίπ Ερντογάν και του μισού υπουργικού συμβουλίου της Τουρκίας για να συμμετάσχουν στη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας των δύο χωρών αναπόφευκτα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.
Οι απόψεις διίστανται, ακόμα και εντός της κυβερνώσας παράταξης, μεταξύ των «σκληρών» δεξιών -με πρώτο όλων τον Αντώνη Σαμαρά- και των πιο μετριοπαθών.
Για του λόγου το αληθές, πηγή της στήλης υπήρξε αυτήκοος μάρτυρας κατ’ ιδίαν συνομιλίας δύο «προεδρικών» βουλευτών της ΝΔ, οι οποίοι σχολίαζαν «πικρόχολα» τη διαφωνία του πρώην πρωθυπουργού για την πραγματοποίηση του αυριανού Συμβουλίου.
Ένας εξ αυτών μάλιστα υπενθύμιζε ότι και επί πρωθυπουργίας του Μεσσήνιου πολιτικού είχαν γίνει όχι μία, αλλά δύο τέτοιες συνεδριάσεις. Η πρώτη στις 4 Μαρτίου του 2013, με την Τουρκία να εκπροσωπείται -και τότε- από τον Ερντογάν και η δεύτερη ακριβώς εννέα χρόνια πριν, σαν σήμερα, στις 6 Δεκεμβρίου του 2014, όταν πρωθυπουργός της γείτονος ήταν ο Αχμέτ Νταβούτογλου.
«Δεν γίνεται τότε να ήταν όλα καλά και τώρα οι Τούρκοι να έχουν μετατραπεί σε "πειρατές"», έλεγε χαρακτηριστικά ο γαλάζιος βουλευτής.
Θυμίζουμε ότι αιχμές κατά του πρώην πρωθυπουργού άφησε πρόσφατα και η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία τόνισε: «Δυστυχώς στην Ελλάδα, ο υγιής πατριωτισμός πάρα πολλές φορές είναι σε πιο αδύναμη θέση από την πατριδοκαπηλία που "πουλάει" πιο πολύ».
Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες…
ΤΡΑΠΕΖΕΣ: Τώρα τελευταία έχουν αυξηθεί οι ομιλητικές… μύγες στους τοίχους κυβερνητικών κτιρίων. Χάρη σε μία από αυτές μάθαμε ότι στην κυβέρνηση δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι τη φημολογία που ανακινήθηκε, περί ισχυρού ενδιαφέροντος της Intessa SanPaolo για την Πειραιώς, ούτε ως… ιδέα!
Μία τράπεζα, λένε (εννοώντας το deal Αlpha-UniCredit), είναι πολύ θετική εξέλιξη. Δύο ιταλικές τράπεζες όμως, όταν συνολικά έχουμε τέσσερις συστημικές στην Ελλάδα, θα δημιουργούσε συνειρμούς μεγάλης σύνδεσης με το οικονομικό σύστημα της γειτονικής χώρας. Κάτι που εν δυνάμει θα ήταν επικίνδυνο. Με δυο λόγια, το απορρίπτουν «επί της αρχής».
Πώς αλλάζουν οι καιροί, ε; Το ιταλικό 10ετές ομόλογο διαπραγματευόταν χθες με απόδοση 4,02% (την υψηλότερη στην ευρωζώνη), με το ελληνικό στο 3,47% και την Πορτογαλία στο 2,94%.
Τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Τώρα η Ιταλία, παρά το μέγεθος και τη βιομηχανία της, μοιάζει πιο αδύναμος κρίκος από εμάς. Δημοσιονομικά αλλά και πολιτικά, μετά την άνοδο της Τζόρτζια Μελόνι στην εξουσία.
ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΙΙ: Σε «προσεκτικές» κινήσεις προκειμένου να διατηρήσουν το μέσο κόστος των καταθέσεων σε χαμηλό επίπεδο και παράλληλα να μη δουν απότομες εκροές κεφαλαίων επιδίδονται οι τράπεζες, έχοντας επιτύχει μέχρι σήμερα τον διπλό αυτό στόχο.
Συγκεκριμένα, τα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν αυξήσει το μέσο επιτόκιο των καταθέσεων σαφώς λιγότερο από το αντίστοιχο των χορηγήσεων και παράλληλα με σημαντική χρονική υστέρηση (έχει και αυτό σημασία στο να προκύψει διευρυμένο καθαρό επιτοκιακό περιθώριο).
Επίσης, οι όποιες αυξήσεις των καταθετικών επιτοκίων είναι τριών ταχυτήτων: Στους λογαριασμούς όψεως και ταμιευτηρίου είναι οριακές, στις «μεσαίου μεγέθους» προθεσμιακές τοποθετήσεις είναι περιορισμένες (π.χ. επιτόκιο γύρω στο 1,7% για δωδεκάμηνη δέσμευση), ενώ αντίθετα σαφώς υψηλότερες είναι οι προσφερόμενες αποδόσεις για πολύ μεγάλα ποσά, είτε νοικοκυριών είτε επιχειρήσεων.
Με αυτή την τακτική, οι τράπεζες καταφέρνουν μέχρι τώρα να ωφελούνται από τις εξελίξεις: Κερδίζουν από τη διεύρυνση του καθαρού επιτοκιακού περιθωρίου, κερδίζουν από τη διάθεση Ομολογιακών Αμοιβαίων Κεφαλαίων συγκεκριμένης χρονικής διάρκειας και Εντόκων Γραμματίων του Δημοσίου στους πελάτες τους.
Παράλληλα διατηρούν σε υψηλά επίπεδα τη ρευστότητά τους.
ΑΝEΚ: Φίλος της στήλης μάς θύμισε πως η μετοχή της ναυτιλιακής που από χθες σταμάτησε να διαπραγματεύεται στο ταμπλό του ΧΑ με τιμή 0,272 ευρώ (απορρόφηση από Attica Group) είχε εισέλθει στο Χρηματιστήριο της Αθήνας το 1998 με πανηγυρικό τρόπο και τιμή διάθεσης τις 3.000 παλιές ελληνικές δραχμές, δηλαδή 8,8 ευρώ.
Μιλάμε για πτώση της τάξεως του 97%, χωρίς να συνεκτιμάται ο πληθωρισμός μιας ολόκληρης 25ετίας.
Ή αλλιώς, όταν οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους…
ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ: Σε δύο τουλάχιστον υποσχέσεις έχει προχωρήσει η κυβέρνηση προς τον ασφαλιστικό κλάδο σε ό,τι αφορά τις καλύψεις οχημάτων.
Η πρώτη αφορά το χρονίζον εδώ και δεκαετίες ζήτημα των ανασφάλιστων οχημάτων, που φαίνεται να κυμαίνονται γύρω στις 500.000 παρά τους συνεχείς ελέγχους της Τροχαίας και τον συχνό εντοπισμό παραβατών. Η κυβέρνηση λέει πως προχωρά το θέμα της τροποποίησης του θεσμικού πλαισίου (προχωρούσε και… τον περασμένο Μάιο), προκειμένου να μπορούν να εντοπίζονται ηλεκτρονικά τα ανασφάλιστα οχήματα και να επιβάλλονται άμεσα οι προβλεπόμενες νομικές κυρώσεις.
Η δεύτερη υπόσχεση -δόθηκε πρόσφατα από τον υφυπουργό Οικονομικών Χάρη Θεοχάρη στο πλαίσιο της 5ης Εθνικής Συνδιάσκεψης των Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών- αφορά την ένταξη στις υποχρεωτικές ασφαλιστικές καλύψεις των αυτοκινήτων και των ζημιών από φυσικές καταστροφές.
Μόλις το 5% των συμβολαίων περιλαμβάνουν σήμερα τη συγκεκριμένη κάλυψη...
ΝΙΚΟΣ ΤΑΧΙΑΟΣ: Την πικρή αλήθεια πως τα αστικά οδικά έργα δυσκολεύονται να βρουν χρηματοδότηση ή δεν είναι επιλέξιμα από τις προγραμματικές περιόδους του ΕΣΠΑ τόνισε χθες στο Growthfund Summit, o υφυπουργός Υποδομών.
Οπως επεσήμανε, είναι περιορισμένες οι δυνατότητες χρηματοδότησης από το ΠΔΕ, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τις διευκρινίσεις που έδωσε προ ημερών το ΥΠΟΜΕ σε ό,τι αφορά, για παράδειγμα, τη Λ. Κύμης, τονίζοντας ότι αναζητούνται λύσεις συγχρηματοδότησης.
Ο κ. Ταχιάος επανέλαβε δε πως και το μοντέλο των ΣΔΙΤ (εκείνο που περιλαμβάνει πληρωμές διαθεσιμότητας) δεν «περπατάει» πια καθώς επιβαρύνει το δημόσιο, και έδειξε για μια ακόμη φορά ως βέλτιστη λύση τη μέθοδο της Παραχώρησης.
Όμως η ταλάντευση αυτή δεν φαίνεται να οδηγεί σε αποφάσεις για σημαντικά έργα που αναμένει η πρωτεύουσα όπως οι τρεις επεκτάσεις της Αττικής Οδού, για τις οποίες υπάρχει στο «συρτάρι», η πρότυπη πρόταση των ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-Άκτωρ Παραχωρήσεις-Άβαξ.
Το υπουργείο δε εξετάζει τροποποίηση και του πλαισίου υποβολής και εξέτασης (εν γένει) του θεσμού των πρότυπων προτάσεων, οπότε η ωρίμανση νέων έργων μοιάζει να μην έχει συγκεκριμένο ορίζοντα.
ΝΙΚΟΣ ΤΑΓΑΡΑΣ: Για μια βουβή μεταρρύθμιση που έρχεται μετά από 100 χρόνια στον τομέα της χωροταξίας μίλησε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κάνοντας λόγο για σειρά πρωτοβουλιών που έως το 2026 υπόσχονται να βάλουν τάξη στο αλαλούμ των όρων αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας αλλά και ιδιωτικών αναπτύξεων.
«Είναι στρατηγικό στοίχημα και μεγάλη ευκαιρία. Με τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, μπορούμε να καλύψουμε παθογένειες ετών και να δημιουργήσουμε ένα σοβαρό πλαίσιο», ανάφερε. Η βούληση ωστόσο μάλλον πρέπει να συνδεθεί και με την πραγματικότητα. Διότι η πικρή αλήθεια είναι ότι από τη μια το ΣτΕ, από την άλλη οι επικαλύψεις νομοθετημάτων, έχουν οδηγήσει σε «γόρδιους δεσμούς» που καμιά «σπάθη» δεν φαίνεται να λύνει.
Ίδωμεν.