ΘΕΟΔΩΡΙΚΑΚΟΣ: Εάν τα όσα προσάπτονται στον υπουργό Προ.Πο. (είτε περί του θέματος του γιου του είτε για την Greek Mafia, πολύ περισσότερο όμως συνδυαστικά) είχαν δημοσιοποιηθεί σε άλλη χρονική περίοδο, είναι βέβαιο ότι θα είχαν οδηγήσει σε παραίτησή του, έστω «για λόγους ευθιξίας».
Διότι όταν ένας υπουργός καταλήξει να ομολογεί ότι «δεν ξέρει» τι συμβαίνει στο υπουργείο του, για βαριά, συνταρακτικά θέματα όπως αυτό της Greek Mafia, όταν εκ των υστέρων χρεώνει παρανομίες και παραβάσεις καθήκοντος σε ανώτερα και ανώτατα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ, που όμως ο ίδιος προ ημερών αποστράτευσε, ως ευδοκίμως τερματίσαντες τη σταδιοδρομία τους, τότε σε κανονικές συνθήκες, η παραίτηση είναι μονόδρομος!
Σε αυτή την περίοδο όμως, ενώ βρισκόμαστε στη δίνη της υπόθεσης των υποκλοπών, λίγο πριν τις εκλογές, κάτι τέτοιο είναι πιθανό αλλά όχι βέβαιο. Διότι το Μαξίμου φαίνεται να σταθμίζει τα διαφορετικά είδη πολιτικού κόστους. Πολιτικό κόστος θα έχει σαφώς η παραμονή του με βάση όσα προαναφέρθηκαν.
Πολύ περισσότερο, όταν οι φερόμενες ως φωτογραφίες από ναρκωτικά στην παρέα του υιού του, που κατά τα λεγόμενα του έμπειρου και γνωστού δημοσιογράφου, συνοδεύονται από στοιχεία που αποδεικνύουν πότε και πού ελήφθησαν από άνδρες της ΔΙΑΣ, έγιναν θέμα σε κεντρικό δελτίο του MEGA, ενώ ο ίδιος υποστήριζε νωρίτερα την ίδια μέρα ότι ουδέν μεμπτό βρέθηκε κατά τον έλεγχο.
Εντούτοις, αν κρίνουμε από τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος «πετάει την μπάλα στην εξέδρα και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου εμφανίζεται διακριτικά να τον καλύπτει, φαίνεται ότι στο Μαξίμου ζυγίζουν το σοβαρό πολιτικό κόστος μιας αποπομπής, μέσα στο τεταμένο κλίμα της (και προεκλογικής) περιόδου. Πρώτον, διότι αρχίζουν να γίνονται πολλές οι παραιτήσεις/αποπομπές και διαγραφές τους τελευταίους μήνες. Και δεύτερον, μην το ξεχνάμε, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που ζήτησε σχεδόν άμεσα την παραίτησή του, κι επιμένει.
Όπως και να έχει όμως, ο Τάκης Θεοδωρικάκος «ίσταται επί ξυρού ακμής» πλέον. Διότι ακόμη κι αν δεν ζητήσει τώρα η κυβέρνηση την παραίτησή του (με... κομψό πάντα τρόπο), ορατός είναι ο κίνδυνος νέων αποκαλύψεων, πολύ πιθανόν και πάλι από συμπολιτευόμενα Μέσα. Προς τα εκεί δείχνει η δημοσιογραφική «μύτη», η εμπειρία αν θέλετε, από την εξέλιξη άλλων υποθέσεων παραπλήσιου τύπου.
Αποκαλύψεων που ίσως φέρουν σε ακόμη πιο δύσκολη θέση την κυβέρνηση.
ΚΑΛΑΘΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟΥ: «Γράμμα» από την Επιτροπή Ανταγωνισμού έλαβε χθες η ηγεσία του ΥΠΑΝ. Η Ανεξάρτητη Αρχή απαντά σε ερώτημα που υπεβλήθη από το υπουργείο Ανάπτυξης σχετικά με τον τρόπο που μπορεί να επιτευχθεί μεγαλύτερη συμμετοχή των επώνυμων προϊόντων στο καλάθι του νοικοκυριού.
Το ενδεχόμενο να επιβληθεί «υποχρεωτικότητα», δηλαδή συγκεκριμένες κατηγορίες να έχουν εκτός και από προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας και επώνυμα, δεν πρέπει να αποκλείεται. Άλλωστε η Ανεξάρτητη Αρχή στη γνωμοδότησή της για το καλάθι είχε επισημάνει ότι η πρωτοβουλία (καλάθι του νοικοκυριού) δεν έπρεπε να οδηγήσει σε πρακτικές συστηματικής αυτοπροτίμησης (self-preferencing) από τα σουπερμάρκετ σε προϊόντα δικής τους ιδιωτικής ετικέτας, εις βάρος των επώνυμων προϊόντων.
Πάντως ερώτημα για την επέκταση της πρωτοβουλίας πέραν της 31ης Μαρτίου, οπότε και λήγει βάσει της νομοθεσίας, δεν έχει τεθεί. Δεν αποκλείεται αυτό να γίνει το αμέσως προσεχές διάστημα.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ: «Υπερωρίες» έκαναν τα στελέχη της Επ. Ανταγωνισμού στον αιφνίδιο έλεγχο σε εταιρείες μπίρας και αλκοολούχων ποτών, που προκλήθηκε μετά από καταγγελία.
Οπως έμαθε η στήλη, οι υπάλληλοι της Αρχής «έγραψαν» υπερωρίες και «ξεσκόνισαν» τα πάντα, αναζητώντας αντιανταγωνιστικές πρακτικές. Έγγραφα και σκληροί δίσκοι «σφραγίστηκαν» σε φακέλους που θα ανοίξουν το επόμενο διάστημα, παρουσία των νομικών των «στόχων» που επισκέφθηκαν τα στελέχη της Αρχής.
Μέχρι στιγμής, η στήλη έχει επιβεβαιώσει ότι υπάλληλοι της Επιτροπής Ανταγωνισμού επισκέφθηκαν τα κεντρικά γραφεία πολύ μεγάλης εταιρείας με πολυεθνικές ρίζες, που πρόσφατα εισήλθε στη διανομή αλκοολούχων ποτών και στο παρελθόν τής είχε επιβληθεί υψηλό πρόστιμο από την Αρχή.
Αδιευκρίνιστο παραμένει πάντως ποια εταιρεία έκανε την καταγγελία. Στην αγορά ακούγονται πολλά ονόματα, με δύο εξ αυτών να είναι θυγατρικές πολυεθνικών που πιέζονται αρκετά και χάνουν μερίδια.