AS COMPANY: Το θέμα της υπερβάλλουσας ρευστότητας της εισηγμένης και το κατά πόσο θα έπρεπε να είχε γίνει μια μεγάλη επιστροφή κεφαλαίου είχε θιχτεί κάμποσες φορές από τους μετόχους μειοψηφίας στις τελευταίες γενικές συνελεύσεις της εισηγμένης.
Το ερώτημα της μειοψηφίας ήταν σαφές: Τι χρειαζόμαστε ένα τόσο μεγάλο θετικό καθαρό ταμείο στην εταιρεία (15,9 εκατ. ευρώ στις 30/6/2022), όταν τα επιτόκια καταθέσεων είναι μηδενικά; Το μόνο που καταφέρνουμε με αυτό τον τρόπο είναι να αυξάνουμε το P/E της μετοχής για όποιους επενδυτές δεν μπαίνουν στον κόπο να μελετήσουν σε βάθος τις λογιστικές καταστάσεις, έλεγαν.
Από την άλλη πλευρά, οι κατά καιρούς απαντήσεις της διοίκησης αναφέρονταν πέρα από την ανάγκη ασφάλειας σε ενδεχόμενες δυσμενείς συγκυρίες, στο ότι η AS Company θα αναζητούσε είτε εξαγορές άλλων εταιρειών είτε επεκτάσεις σε νέες δραστηριότητες.
Αν και πολλές φορές είχε λεχθεί κάτι τέτοιο, αυτή τη φορά έγινε πράξη. Έτσι, η εισηγμένη ανακοίνωσε χθες την αγορά έκτασης στο νομό Λασιθίου, με στόχο την ανάπτυξη πολυτελών τουριστικών καταλυμάτων.
Σε άλλες χρηματιστηριακές εποχές, μια τέτοια ανακοίνωση θα λειτουργούσε θετικά υπέρ της μετοχής, καθώς μια αχρείαστη ρευστότητα τοποθετείται σε μια νέα υποσχόμενη δραστηριότητα. Στην τρέχουσα συγκυρία ωστόσο, η μετοχή έμεινε χθες… ασυγκίνητη στο ταμπλό του ΧΑ, παρά το γεγονός ότι η AS Cοmpany διαπραγματεύεται κάτω από τη λογιστική της αξία, επιτυγχάνει ισχυρά κέρδη και μπορεί να υλοποιήσει τη νέα επένδυση χωρίς να δανειστεί ούτε ένα ευρώ.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Την κλασική πλέον ατάκα «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα» του αείμνηστου Ντίνου Ηλιόπουλου στην ελληνική ταινία «Ο Ατσίδας» θυμίζουν τα όσα συμβαίνουν την Ευρώπη, ενωμένη και μη. Από τη Σύνοδο Κορυφής και τη «συγκρατημένη αισιοδοξία» της ως την εκπαραθύρωση της ούτως ή αλλέως ανεκδιήγητης Λιζ Τρας και το ενδεχόμενο επανάκαμψης του… Μπόρις (αν συμβεί κι αυτό, θα γελάνε και οι… πέτρες), αλλά και τα προβλήματα του Μακρόν όχι μόνο εξαιτίας της λαίλαπας απεργιακών κινητοποιήσεων, αλλά και των προτάσεων μομφής προς την κυβέρνησή του, ενόψει προϋπολογισμού που αντί να περάσει από τη Βουλή, θα εκδοθεί με… προεδρικό διάταγμα.
Το μόνο ίσως καλό από τα όσα συμβαίνουν (καθότι σίγουρα ο Πούτιν τρίβει τα χέρια του), ιδιαίτερα μετά την τιμωρία των αγορών στη Λιζ Τρας, είναι ότι δύσκολα θα τα αγνοήσει η Τζόρτζια Μελόνι, η νέα ακροδεξιά πρωθυπουργός της Ιταλίας, με το τεράστιο δημόσιο χρέος.
Οπότε, αν δεν έχει και αυτή πλήρη άγνοια κινδύνου όπως η περίφημη Τρας, που συνέτριψε τα ρεκόρ βραχύβιας παραμονής σε πρωθυπουργική θέση, μάλλον θα πρέπει να προσαρμόσει την οικονομική της πολιτική στην πεπατημένη της οικονομικής ορθοδοξίας, αποφεύγοντας τα… πειράματα.
Κάτι τέτοιο θα είναι σημαντικό και για την Ελλάδα, καθώς μια κρίση στο ιταλικό χρέος θα μπορούσε να συμπαρασύρει και άλλες «ευπαθείς χώρες» του Νότου.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΠΑΝΟΣ: Τα δάνεια που δίνουμε, είναι από λεφτά των καταθετών, όχι των καπιταλιστών, δήλωσε ο πρόεδρος της Ενωσης Τραπεζών μιλώντας χθες στη Βουλή και αντικρούοντας την άποψη ότι οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια.
«Μας κατηγορούσατε στο παρελθόν ότι μοιράζαμε αφειδώς "διακοποδάνεια" και είχατε δίκιο. Θέλετε να γυρίσουμε στο παρελθόν;» αναρωτήθηκε.
Ο κος Ράπανος εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι θα υπάρξει φέτος θετική πορεία σε ό,τι αφορά τις χορηγήσεις, αλλά ήταν παράλληλα ξεκάθαρος: Αναλαμβάνουμε λελογισμένους κινδύνους με βάση τις οδηγίες του εποπτικού μας μηχανισμού.
ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ: Τα απόνερα της στάσης Πόντιου Πιλάτου, που υιοθέτησε, με προεκλογικό φόντο, η κυβέρνηση έναντι της απόφασης του Αρείου Πάγου μετρά από χθες η αγορά.
Ακόμη και οι πιο αισιόδοξοι μεταξύ τραπεζών, funds και servicers πείστηκαν, μετά τη χθεσινή τοποθέτηση του υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταικούρα στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να παρέμβει προεκλογικά.
Όσοι γνώριζαν το παρασκήνιο που εκτυλίχθηκε την περασμένη Κυριακή στο Μαξίμου, δεν περίμεναν την τοποθέτηση Σταϊκούρα για να βεβαιωθούν. Γνώριζαν ότι η τροπολογία, την οποία επεξεργάστηκε η ειδική γραμματεία διαχείρισης ιδιωτικού χρέους σε συνεργασία με το υπουργείο Δικαιοσύνης, εναποτέθηκε στις ελληνικές καλένδες, όπως αποκάλυψε το Euro2day.gr, με το πολιτικό σκεπτικό ότι θα ήταν επιζήμια προεκλογικά.
Για την τροπολογία, η ειδική γραμματεία διαβουλεύτηκε με τους φορείς ενώ προσχέδιό της είχε αποσταλεί προ εβδομάδων στην Τράπεζα της Ελλάδος. Επομένως, ο υπουργός Οικονομικών έπαιξε με τις λέξεις, δηλώνοντας «πως τέτοια τροπολογία ουδέποτε κατατέθηκε». Έχει δίκαιο. Δεν κατατέθηκε, παρότι προετοιμάστηκε, επειδή κόπηκε από το Μαξίμου.
Πάμε τώρα στην… ταμπακέρα. Σαφώς, υπάρχει ζωή μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου και την πρόθυμη…απροθυμία της κυβέρνησης. Για αρκετούς μήνες, ως τη σύνοδο της ολομέλειας του Αρείου Πάγου και την έκδοση της απόφασης, τα SPVs, οι «κουβάδες» των τιτλοποιήσεων, θα υποχρεωθούν να αποκτήσουν νομική εκπροσώπηση. Θα πρέπει, επίσης, να επαναληφθούν χρονοβόρες και κοστοβόρες διαδικασίες, για όσα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης είχαν τρέξει χωρίς την παραπάνω πρόνοια (π.χ. μπορούν να προσβληθούν όλες οι διαταγές πληρωμής που έχουν βγάλει οι servicers για λογαριασμό των SPVs.)
Η ροή των πλειστηριασμών θα υποχωρήσει για μερικούς μήνες, προς προεκλογική τέρψη κυβέρνησης αλλά και ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, ενώ οι servicers θα υποχρεωθούν, κατά την ετήσια επικαιροποίηση των business plans, να συμπεριλάβουν την καθυστέρηση στις εισπράξεις.
Το timing είναι δυσχερές καθώς εντός του 2023 σειρά τιτλοποιήσεων κλείνει διετία και θα πρέπει οι «κουβάδες» να αρχίσουν να αποπληρώνουν τις senior notes ομολογίες. Για όσους έχουν τσίμα-τσίμα εισπράξεις, το κτύπημα μπορεί να είναι και καταλυτικό. Να απαιτείται, δηλαδή, τροποποίηση των business plans και κατ’ επέκταση σχηματισμός προβλέψεων για τις τράπεζες, ως κατόχους των senior notes, εφόσον οι ορκωτοί ελεγκτές το απαιτήσουν.
Το ντόμινο που ενεργοποιείται, σε τέτοια περίπτωση, είναι καταστροφικό καθώς η DBRS θα σπεύσει να επαναξιολογήσει την πιστοληπτική διαβάθμιση, καθιστώντας σχεδόν βέβαιη την απόφαση της Eurostat/ΕΛΣΤΑΤ να προσμετρηθούν οι περισσότερες κρατικές εγγυήσεις στο χρέος.
Τέλος, σε κενό αέρος πέφτουν εν εξελίξει τιτλοποιήσεις/πωλήσεις, είτε στην πρωτογενή είτε στη δευτερογενή αγορά, καθώς οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές κάνουν ένα βήμα πίσω για να μετρήσουν τα χαρτοφυλάκια υπό τα νέα δεδομένα.
ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ 2: Διαμαρτύρονται οι τραπεζικοί κύκλοι για το γεγονός ότι η κυβέρνηση, δραττόμενη της ευκαιρίας που δημιούργησαν δικαστικές αποφάσεις υπέρ δανειοληπτών, απέφυγε να καταθέσει τροπολογία θεραπεύοντας το πρόβλημα κι έτσι περιορίστηκε σημαντικά η πιθανότητα πραγματοποίησης πλειστηριασμών, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έως ότου, πρακτικά, αποφασίσει σχετικά η ολομέλεια του Αρείου Πάγου.
Αφού ευλογήσουμε τα… γένια μας, για το γεγονός ότι προβλέψαμε πως κυβέρνηση και τραπεζίτες θα «μαλλιοτραβηχτούν» με φόντο τους πλειστηριασμούς, ήδη από τις 22 Ιουλίου, λόγω προεκλογικής περιόδου οφείλουμε να επισημάνουμε ότι το ίδιο το πιστωτικό «σύστημα» ήταν εκείνο που έβγαλε από τη δύσκολη θέση την κυβέρνηση, δίνοντάς της πάσα για να βάλει εύκολο γκολ προς όφελος των (προεκλογικών) συμφερόντων της.
Διότι ήταν οι νομικοί του πιστωτικού συστήματος εκείνοι που επέλεξαν να κάνουν χρήση της νομοθεσίας του 2003 (που μπλοκάρει τώρα πλειστηριασμούς προς όφελος αλλοδαπών εταιρειών) στις σχετικές συμφωνίες ντιλαρίσματος δανείων.
Οι τραπεζικοί υποστηρίζουν ότι η επιλογή δεν έγινε για φορολογικούς λόγους, αλλά γιατί ο Ηρακλής παρέπεμπε σε ευρωπαϊκή οδηγία που υπήρχε στον παλιό νόμο και ότι υπάρχουν κάποιες δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν τους servicers.
Το σίγουρο είναι ότι μόνοι τους λοιπόν έπεσαν στη «λούμπα» από την οποία αρνείται τώρα να τους διευκολύνει για να βγουν η κυβέρνηση.