Ο τίτλος αυτού του σχολίου θα μπορούσε και να είναι «Όταν μια μεγάλη επιχείρηση τα πάει χειρότερα από τον δημόσιο τομέα». Διότι μπορεί τα σχολεία π.χ. να έχουν τα προβλήματά τους με τη μαζική ηλεκτρονική διδασκαλία, αλλά μαθήματα γίνονται σε εκατομμύρια μαθητές κάθε μέρα. Δεν το έκλεισαν το μαγαζί.
Δεν ισχύει το ίδιο όμως για την κραταιά στον χώρο της Jumbo, η οποία διέκοψε τη λειτουργία του e-shop της στις 18 Νοεμβρίου, αναγγέλλοντας ότι θα ξαναπαίρνει παραγγελίες από την 26η Νοεμβρίου, για να την… ξαναδιακόψει προ ημερών «μέχρι νεωτέρας», επειδή, όπως λέει το site, η αγάπη των πελατών της την έβγαλε… νοκ άουτ.
Χαριτωμένη η έκφραση, πλην όμως, εδώ μιλάμε για μια πολυεθνική λιανεμπορική εταιρεία, με κεφαλαιοποίηση πάνω από 2 δισ. ευρώ και ταμειακά διαθέσιμα, ύψους… 600 εκατ. ευρώ, η οποία παθαίνει πρώτης τάξεως «νίλα», όχι στο πρώτο lockdown, διότι εκεί υπήρχε η δικαιολογία του «αιφνιδιασμού», αλλά στο δεύτερο, που αναμενόταν από όλους τους σοβαρούς επιστήμονες αλλά και παρατηρητές, έστω ως «κακό» σενάριο.
Κι αν η ρίζα του κακού βρίσκεται στην ούτως ή άλλως διαπιστωμένη «απροθυμία» της Jumbο να περάσει στην ψηφιακή εποχή, πριν την πανδημία, πάλι δεν υπάρχουν δικαιολογίες για το γεγονός ότι πιάστηκε τόσο απροετοίμαστη την προεόρτια εποχή, οπότε και πραγματοποιεί μεγάλο μέρος του τζίρου της. Ο χειμώνας με τους κινδύνους του ερχόταν κι ως γνωστόν «τα παιδιά του Ζεβεδαίου πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Ειδικά σε περίοδο μεγάλης ζήτησης, όπως αυτή των εορτών.
Τόσο απροετοίμαστη πιάστηκε μάλιστα, που όχι απλά να έχει μια καθυστέρηση, μικρή ή μεγαλύτερη στην εξυπηρέτηση, αλλά να βάζει κανονικό λουκέτο, «μέχρι νεωτέρας», στο ηλεκτρονικό της μαγαζί.
Πρόκειται για λάθος στρατηγικής σημασίας, που κατά την ταπεινή μας άποψη, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί σε μια εταιρεία αυτού του μεγέθους, με τέτοιους πόρους στη διάθεσή της, που είχε 7-8 μήνες για να οργανωθεί και να αντιδράσει, προκειμένου να λάβει έγκαιρα τα μέτρα της. Ακόμη και διογκώνοντας την υποδομή της με τρόπο περιστασιακό, τουλάχιστον εν μέρει, ειδικά στο σκέλος των παραδόσεων.
Τα αποτελέσματα θα φανούν προφανώς στις οικονομικές καταστάσεις, μεγαλύτερο όμως είναι το πλήγμα για το γόητρο (το αποκαλούμενο και… prestige αγγλιστί) μιας διοίκησης που θεωρείτο περίπου… “bullet proof” στις αποφάσεις της. Κι αυτό ισχύει είτε πρόκειται για συλλογικό σφάλμα είτε οφείλεται σε «ενός ανδρός αρχή», του κ. Βακάκη. Γεγονός που μάλλον δεν θα περάσει απαρατήρητο από αναλυτές αλλά και μετόχους…
Ελπίζουμε, σε κάθε περίπτωση, το πάθημα να γίνει γρήγορα μάθημα, διότι οι αλλαγές που επιφέρει η πανδημία, καθώς πολύ μεγάλο τμήμα του κόσμου γνωρίζει και στην Ελλάδα την ευκολία των on line αγορών με παράδοση στο σπίτι, δεν είναι προσωρινές αλλά μόνιμες.