Αντιπαρέρχομαι την ευκολία του διλήμματος «coronabond» vs ESM, που θεωρώ εντελώς αποπροσανατολιστικό θα αναφερθώ στην ουσία της αμοιβαιότητας, την οποία το Βερολίνο (και οι συν αυτώ) επικαλείται κατά το δοκούν.
Αρνείται, λέει η Ολλανδία μία λύση μορφής «αμοιβαιοποίησης χρέους» και «δείχνει» προς τον ESM, ισχυριζόμενη ότι δεν θα καλύπτουν οι έχοντες και συνετοί «βόρειοι» τους «σπάταλους» και «τεμπέληδες νότιους». Και τα υποστηρίζει αυτά δια στόματος του υπ. Οικονομικών της Ολλανδίας Wopke Hoekstra, καθιστώντας ακόμη πιο απεχθή την αιτιολόγηση αυτής της στάσης.
Επί της ουσίας η Ιταλία εισφέρει στους ευρω-μηχανισμούς περισσότερα απ΄ όσα εισπράττει, καθιστώντας την τρίτο χρηματοδότη μετά την Γερμανία και την Γαλλία. Αυτό, πρακτικά σημαίνει πως τα χρήματα που εισφέρονται στην Ε.Ε είναι εν μέρει και ιταλικά χρήματα. Το ίδιο ισχύει και για τα κεφάλαια του Μηχανισμού Σταθερότητος. (*)
Οντως η Ιταλία συμμετέχει με το 17,80% στο κεφάλαιο του Ταμείου και η Ισπανία το 11,83%. Δηλαδή ένα 29,63% του συνόλου. Για να δούμε όμως ποια είναι η συνεισφορά στο «καλάθι» των χωρών που αντιτίθενται σε μία μορφή «αμοιβαιοποίησης χρέους». Η Ολλανδία, εισφέρει μόνον το 5,68% των κεφαλαίων του ESM, η Αυστρία το 2,77%, η δε Φινλανδία το μόλις 1,70% (!). Δηλαδή αθροιστικά το 10,15%, αρκετά λιγότερα απ’ όσα μόνη της η Ιταλία.
Οσον αφορά στην αιτιολόγηση της κρίσης: του 2008 ήταν χρηματοπιστωτική με οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Σήμερα πρόκειται για πανδημία, συνεπώς πως λες σε έναν επιχειρηματία της Λομβαρδίας, από τις πλουσιότερες περιφέρειες της Ευρώπης με ΑΕΠ μεγαλύτερο του μέσου γερμανικού, πως η Ε.Ε χρειάστηκε ολόκληρες 10 μέρες για να βρει μία λύση(!) εν μέσω πανδημίας που στο πέρασμα της αφήνει δεκάδες χιλιάδες νεκρούς.
Ηδη ο Γάλλος ΥΠΟΙΚ, Bruno Le Maire παραπέμπει στην Σύνοδο Κορυφής, σημειώνοντας πως θα τεθεί το ζήτημα της συγκρότησης ενός Ταμείου Ανάπτυξης. Παρότι ακόμη είναι άγνωστο το πως θα στηθεί, εκτιμάται ότι θα είναι στη λογική «αμοιβαίου χρέους» και θα προβλέπει «καλύψεις» έως 500 δισ. ευρώ.
Την εκτίμηση του, πως αργά ή γρήγορα θα εκδοθεί "κοινό χρέος" εκφράζει ο προκάτοχος της U.G vd Leyen, J. Cl. Juncker.
(*) με αφορμή άρθρο του Francesco Giubilei στο zerohedge. Επίκαιρο και το «Κορωνοϊός: Το τέλος της Παγκοσμιοποίησης;» των Marco Gervasoni και Corrado Ocone.