Στα τέλη Οκτωβρίου του 2018, η Ελληνική Δημοκρατία προσκάλεσε τους κατόχους των 20 σειρών ομολόγων ονομαστικής αξίας 30 δισ. ευρώ περίπου, που είχαν εκδοθεί στo πλαίσιo της αναδιάρθρωσης του χρέους (PSI) να τα ανταλλάξουν με πέντε νέες εκδόσεις ομολόγων που λήγουν το 2023, 2028, 2033, 2037 και 2042, θα είχαν μεγαλύτερη εμπορευσιμότητα.
Η μεγάλη πλειοψηφία των κατόχων ανταποκρίθηκε αλλά κάποιοι άλλοι κάτοχοι παλιών ομολόγων, εκτιμώμενης αξίας 3-4 δισ. ευρώ, δεν ανταποκρίθηκαν.
Ανάμεσά τους η Τράπεζα της Ελλάδος, που ήταν κάτοχος ομολόγων αξίας 1,8 δισ. ευρώ περίπου, γιατί θεωρούσε πως η ανταλλαγή (swap) ενέπιπτε στην κατηγορία της νομισματικής χρηματοδότησης.
Από τότε έχει χυθεί νερό στο αυλάκι όπως λέμε.
Η χώρα θα ήθελε να ανταλλάξει τα παλιά ομόλογα που δεν συμμετείχαν στο swap του 2018 με νέα. Ομως, τα παλιά ομόλογα που διακρατούσαν τα funds έχουν πλέον περάσει στα χέρια ασφαλιστικών εταιρειών που αναζητούν εναγωνίως θετικές αποδόσεις σ' ένα περιβάλλον αρνητικών επιτοκίων.
Γι' αυτό τον λόγο δεν θέλουν να αποχωριστούν τα παλιά ομόλογα, εκτός κι αν η Ελλάδα τούς τα ανταλλάξει με νέα, μακροχρόνια ομόλογα, π.χ. 10ετή, και τους πληρώσει τη διαφορά της τωρινής απόδοσης από εκείνη που προσφέρουν τα παλιά χρεόγραφα.
Μπορεί να βρεθεί χρυσή τομή; Φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο αυτή τη στιγμή.