Οσοι περισσότεροι μετανάστες και πρόσφυγες μαζεύονται στις πλατείες και στους δρόμους των μεγαλουπόλεων, τόσο πιο έντονη και επιτακτική θα γίνεται η ανάγκη για παρεμβάσεις των δήμων για τη σίτιση και στέγασή τους εκτός των άλλων.
Γι' αυτό τον λόγο θα διατεθούν κάποια κοινοτικά κονδύλια και δημοτικοί φορείς μπορεί να είναι αποδέκτες αυτών των χρημάτων για την ανακούφιση των Αφγανών και άλλων, που όλα δείχνουν ότι θα εγκλωβισθούν στην Ελλάδα.
Ομως, οι δήμοι έχουν επίσης αστέγους και δεν έχουν αρκετά χρήματα για να τους παράσχουν τροφή και στέγαση. Γι' αυτό τον λόγο μερικοί δήμοι, όπως της Αθήνας, εμφανίζονται να υιοθετούν την άποψη ότι «δεν μπορώ να κάνω κάτι για τους πρόσφυγες, που δεν κάνω για τους δικούς μου άστεγους», όπως μας πληροφορούν.
Ο προφανής στόχος είναι να επωφεληθούν αναλογικά και οι ήδη άστεγοι από τα όποια κονδύλια, προγράμματα προορίζονται για πρόσφυγες.
Αν υπάρχουν 100 άστεγοι και 900 πρόσφυγες, οι ανωτέρω δήμοι επιδιώκουν να υπάρχει αναλογική κατανομή των κονδυλίων, ώστε να επωφεληθούν και οι άστεγοι.
Δεν είναι κακή ιδέα.