Το μέλλον του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από την κατάληξη των διεργασιών μεταξύ των πιστώτριων τραπεζών και των μετόχων των εταιρειών.
Γι' αυτό θα ήταν ενδιαφέρον να πληροφορηθούν περισσότεροι μια αρκετά διδακτική ιστορία από την Ισπανία που μας διηγήθηκε χθες υψηλόβαθμο στέλεχος μιας εκ των τεσσάρων μεγάλων τραπεζών.
Σύμφωνα με την αφήγηση, η ισπανική τράπεζα Santanter ήταν για καιρό σε συζητήσεις με εισηγμένη εταιρεία του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας, επιζητώντας την επίτευξη συμφωνίας για τον περιορισμό του χρέους της τελευταίας. Οι συζητήσεις μεταξύ των δυο πλευρών ήταν ατέρμονες έως ότου μια μέρα η Santanter ανακοίνωσε στους «ψαράδες» ότι θα πουλούσε τα δάνεια που είχε δώσει σε τρίτους αν δεν κατέληγαν σε συμφωνία εντός 30 ημερών.
Φαίνεται ότι οι «ψαράδες» δεν την πίστεψαν με αποτέλεσμα να περάσουν οι 30 μέρες και να πουλήσει η τράπεζα τα δάνεια της εισηγμένης εταιρείας σε ξένο private equity fund.
Oπως μπορείτε να υποθέσετε, το fund δεν έχασε χρόνο στη προσπάθειά του να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερα λεφτά από το ντιλ.
Το νέο έγινε γνωστό στους υπόλοιπους «ψαράδες» της Ισπανίας και φαίνεται ότι λειτούργησε ως κίνητρο για να φθάσουν σε συμφωνία με τις τράπεζες.
Εύλογα λοιπόν προκύπτει το ερώτημα.
Μήπως κάποια αντίστοιχη συμφωνία ελληνικής/ελληνικών τραπεζών με ξένα funds θα μπορούσε να λειτουργήσει ως καταλύτης στις ιχθυοκαλλιέργειες κι αλλού;