Την ευκρίνεια της οικονομικής κατάστασης των εισηγμένων ελληνικών επιχειρήσεων αμφισβητεί η πρόσφατη μελέτη του iraj.gr. * Ο Ν. Γεωργιάδης συσχετίζει την ασάφεια των ισολογισμών των εισηγμένων στο ΧΑΑ με μια σειρά από παράγοντες, που άπτονται τόσο της διεθνούς, όσο και της ελληνικής πραγματικότητας.

Στη μελέτη επισημαίνεται, ότι η επανεξέταση των λογιστικών καταστάσεων, τόσο λόγω των σύγχρονων απαιτήσεων για ακριβέστερες απεικονίσεις λογιστικών στοιχείων, όσο και λόγω της εισαγωγής των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, ”αφήνει να αιωρείται η ιστορική ή η μελλοντική ακρίβεια κρίσιμων μεγεθών, όπως είναι η τελική κερδοφορία και τα ίδια κεφάλαια των εξεταζόμενων επιχειρήσεων”.

Οι διαδοχικές συγχωνεύσεις και εξαγορές των ετών 1999-2002 εφοδίασαν πολλές από τις επιχειρήσεις με το άυλο περιουσιακό στοιχείο ”goodwill”, το οποίο επηρέασε και επηρεάζει με μη προβλέψιμο τρόπο τα ιστορικά αποτελέσματα των εμπλεκομένων. Οι πιθανοί λογιστικοί χειρισμοί, που θα πρέπει να επιλέξουν οι διοικήσεις των εισηγμένων εταιριών στις συγχωνεύσεις τις οποίες θα υλοποιήσουν επιτείνουν την αβεβαιότητα.

Το γεγονός ότι η επενδυτική κοινότητα δεν είναι ακόμη εξοικειωμένη με την επικείμενη χρήση των ΔΛΠ, αναφέρει το iraj.gr, εντείνει τις ανησυχίες για το κατά πόσον θα επηρεαστεί η δυνατότητα των επιχειρήσεων να παράγουν πραγματικά αλλά και υψηλά κέρδη στο μέλλον, σε πιο αυστηρό πλαίσιο.

Τα χαρτοφυλάκια ακινήτων των εταιριών επισημαίνονται ως ένας ακόμη παράγοντας της ”λογιστικής αβεβαιότητας” που θα ενσκύψει στην ελληνική πραγματικότητα. Με βάση τα ΔΛΠ, γράφει η μελέτη, η θετική υπεραξία από τις τιμές των ακινήτων θα αντισταθμίσει τις υποαξίες από αγοραπωλησίες χρεογράφων ή από τις συμμετοχές στο χρηματιστήριο. Οι τελικές ισορροπίες όμως αυτής της αντιστάθμισης, δεν είναι δυνατόν να προβλεφθούν.

Ο Ν. Γεωργιάδης αναφέρει ότι η ωραιοποίηση των στοιχείων από τις επιχειρήσεις, σε περίοδο χρηματιστηριακής ευφορίας, είναι σημαντικό δέλεαρ. Προειδοποιεί ωστόσο, ότι ”όσο πιο ακραία αισιόδοξα έχει κινηθεί στο παρελθόν μια εταιρία, τόσο πιο ακραία απαισιόδοξα προσγειώνονται τα λογιστικά της δεδομένα όταν έρχεται το πλήρωμα του χρόνου”.

Το πλέον πιθανό, καταλήγει η μελέτη, θα είναι η επανεξέταση του όρου ”ακριβή ή φθηνή μετοχή” σε μια ευρεία σειρά κλάδων και εισηγμένων στο χρηματιστήριο. Συνεπώς, αυτό που φαίνεται λιγότερο ακριβό ή φθηνό σήμερα, μπορεί να αποδειχτεί ακριβότερο ή εξαιρετικά ακριβό αύριο, χωρίς απαραίτητα να έχει υπάρξει ουσιαστική μεταβολή στις λειτουργικές επιδόσεις μιας εισηγμένης.

* Δικτυακό κέντρο αναλύσεων και μελετών που ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 2001