Στη δημόσια τοποθέτησή του, ο Μπαράκ Ομπάμα έκανε δύο κρίσιμες παρατηρήσεις: Πρώτον, ότι θα δώσει το πράσινο φως στον στρατό για χτύπημα στη Συρία, παρότι επανέλαβε ότι αυτό θα είναι περιορισμένο. Δεύτερον, ότι θα θέσει το θέμα στο Κογκρέσο, δίνοντας χρόνο ως τις 9 Σεπτεμβρίου, οπότε θα γίνει η συνεδρίαση για το θέμα.
Ο Ομπάμα προσπαθεί να διατηρήσει το momentum για στρατιωτική δράση κατά της Συρίας, δίνοντας έμφαση στο γεγονός ότι η αντικατασκοπία των ΗΠΑ έχει αποδείξεις οι οποίες δίνουν το δικαίωμα να γίνουν οι επιθέσεις, ενώ παράλληλα υποβαθμίζει τη σημασία του χρονοδιαγράμματος για την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από την έρευνα του ΟΗΕ. Παράλληλα, διακριτικά και στρατηγικά, δημιουργεί και οδό διαφυγής από την παρούσα απόφαση αν το Κογκρέσο ψηφίσει κατά της ανάληψης στρατιωτικής δράσης στη χώρα.
Ο Αμερικανός πρόεδρος δεν χρειαζόταν να θέσει το θέμα της στρατιωτικής επίθεσης σε ψηφοφορία στο Κογκρέσο. Όμως δουλεύοντας από κοινού με τους νομοθέτες, η προεδρία μπορεί να δικαιολογήσει ένα χτύπημα με το επιχείρημα ότι αυτό συζητήθηκε με τους αντιπροσώπους του κράτους.
Αν και οι ΗΠΑ είναι σε επίπεδο επιχείρησης έτοιμες να επιφέρουν ένα περιορισμένο χτύπημα στη Συρία, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θέλουν να αναλάβουν μονομερώς δράση. Η καλύτερη επιλογή τους είναι να εμφανίσουν μια συμμαχία με τη Γαλλία, η οποία στις 4 Σεπτεμβρίου θα διεξαγάγει συζήτηση στο κοινοβούλιό της για το θέμα, αν και πιθανή ψηφοφορία μπορεί να οδηγήσει σε αποτέλεσμα ανάλογο αυτού της Βρετανίας.
Δηλώνοντας σε αυτήν τη φάση την πρόθεσή του να εγκρίνει στρατιωτική δράση, ο Ομπάμα μπορεί να διατηρήσει ένα στοιχείο επιχειρησιακού αιφνιδιασμού και να προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει αυτήν την απειλή για να πιέσει για διαπραγματευτική λύση, όμως οι προοπτικές προς αυτήν την κατεύθυνση παραμένουν λίγες. Η ανάγκη του να καθησυχάσει τον αμερικανικό λαό για περιορισμένο χτύπημα έρχεται σε αντίθεση με την ανάγκη να ασκήσει αρκετή πίεση στο συριακό καθεστώς να προχωρήσει σε διαπραγμάτευση. Ένα τελεσίγραφο σε αυτήν τη φάση θα ισοδυναμούσε με κενή χειρονομία και ως τώρα ο Ομπάμα απέφυγε να το θέσει γι’ αυτόν τον λόγο.
Ο Αμερικανός πρόεδρος σκοπίμως έδωσε περισσότερο χρόνο στη διαδικασία για καλό λόγο: έχει στριμώξει τις ΗΠΑ να κάνουν μια διαφανή συμβολική χειρονομία από μόνες τους. Αυτό δεν είναι απαραίτητα το μονοπάτι όπου θέλουν να βαδίσουν οι ΗΠΑ και έτσι δίνει χρόνο για την απόφαση του Κογκρέσου και παράλληλα στους πιθανούς συμμάχους (κυρίως στη Γαλλία) να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους.
Ο Ομπάμα φεύγει για τη Σουηδία για τη σύνοδο του G20 στις 4 Σεπτεμβρίου και θα επιστρέψει έγκαιρα για τη συνεδρίαση του Κογκρέσου. Αυτή η «χαλάρωση» της θέσης των ΗΠΑ δεν αποκλείει κατ’ ανάγκην μια στρατιωτική επίθεση στη Συρία, αλλά τραβά το χρονοδιάγραμμα προς τα πίσω τουλάχιστον δέκα ημέρες.