WSJ: Να πληρώσει και το ΔΝΤ για την Ελλάδα

Το ΔΝΤ εμφανίζεται σκληρό με την Ελλάδα και την ευρωζώνη το τελευταίο χρονικό διάστημα και η τελευταία έκθεσή του σε σχέση με το ελληνικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα που ανακοινώθηκε την Τετάρτη δίνει συνέχεια στον ρόλο του κακού αστυνομικού.

Το ΔΝΤ τώρα προβλέπει ότι μετά το επόμενο καλοκαίρι θα προκύψει χρηματοδοτικό κενό 11 δισ. δολαρίων γεγονός που δεν ανέμενε πριν από το 2015. Επίσης υποστηρίζει ότι οι μακροπρόθεσμοι όροι για το ελληνικό χρέος δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς περαιτέρω διαγραφή τμήματος αυτού.

Ωστόσο πιέζοντας την Ε.Ε. και την ΕΚΤ να διαγράψουν ένα τμήμα από το χρέος της Ελλάδας προς αυτούς, το ταμείο κάνει κάτι πολύ διαφορετικό. Θέλει η Αθήνα να κάμψει τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη, ώστε τελικά το ίδιο να πληρωθεί στο ακέραιο για τα δάνεια που έδωσε, όπως σημειώνει η Wall Street Journal.

Όπως αναφέρει το ταμείο στην έκθεσή του, «εάν το πρόγραμμα οδηγηθεί οριστικά σε εκτροχιασμό και τα κράτη μέλη της ευρωζώνης δεν συνεχίσουν να στηρίζουν την Ελλάδα, τότε η Ελλάδα δεν θα είναι ικανή να ξεπληρώσει το ταμείο».

Το ΔΝΤ είναι υπόλογο στις κυβερνήσεις-μετόχους του, συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης των ΗΠΑ, που έχει υποστηρίξει το ελληνικό πρόγραμμα. Ωστόσο, άλλες χώρες γίνονται ολοένα και πιο σκεπτικές. Ο Paulo Batista, που εκπροσωπεί τη Βραζιλία και 10 ακόμα χώρες στο Δ.Σ. του ταμείου, εξέδωσε ανακοίνωση την Τετάρτη, στηλιτεύοντας την αίολη θεμελίωση της ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους. Αυτές οι 11 χώρες απείχαν από την έγκριση της απελευθέρωσης της τελευταίας δόσης ύψους 1,8 δισ. ευρώ νωρίτερα μέσα στη βδομάδα.

Ο κ. Batista έχει δίκιο σχετικά με τις υπεραισιόδοξες υποθέσεις του ταμείου για την ανάπτυξη. Αλλά μόνο επειδή αυτός και οι άλλοι επικεφαλής του ΔΝΤ αποδέχονταν αυτές τις εν πολλοίς φανταστικές προβλέψεις για το χρέος το ΔΝΤ και οι άλλοι «σωτήρες» της Ελλάδας είναι σήμερα αντιμέτωποι με απώλεια χρημάτων.

Το ΔΝΤ, όμως, ανέλαβε πρόθυμα τον ελληνικό του ρόλο, με τη στήριξη του διοικητικού του συμβουλίου. Με τη συμμετοχή του στην ελληνική διάσωση τον Μάιο του 2010, παρέβη ακόμα και τους δικούς του κανόνες που απαγορεύουν τον δανεισμό χωρών με μη βιώσιμο χρέος σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο.

Στις προβλέψεις και αναλύσεις του, επανειλημμένα έδωσε στο ελληνικό πρόγραμμα την επίσημη έγκριση των ερευνητών του. Ακόμα και η αναφορά της Τετάρτης καταφέρνει να δείχνει δυσοίωνη και αισιόδοξη ταυτόχρονα. Αφού πρώτα τονίζει την ανάγκη για επιπλέον ανακούφιση του χρέους, η έκθεση τονίζει πως «κίνδυνοι παραμένουν, ειδικά σε σχέση με τη χαμηλότερη ανάπτυξη και πιθανές δημοσιονομικές αποκλίσεις όπως και καθυστερήσεις στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων».

Η ελληνική κυβέρνηση, όπως τονίζει η έκθεση της Τετάρτης, είναι υπεύθυνη για την αποτυχία σχεδόν σε κάθε τομέα του προγράμματος. Το ταμείο τώρα περιμένει οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικών περιουσιακών στοιχείων να αποφέρουν 22 δισ. ευρώ έως το 2020, λιγότερα από τα μισά σε σχέση με όσα προέβλεπε τον Μάρτιο του 2012.

Ακόμα, δεν υπάρχει διαγραφή της συνενοχής όλων των διεθνών πιστωτών της Ελλάδας στη δημιουργία αυτού του καταστροφικού αποτελέσματος. Οι προβλέψεις, σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ, δείχνουν ότι ξεκινώντας από την επόμενη χρονιά, η Ελλάδα θα πληρώνει στο ΔΝΤ περισσότερα από όσα θα δανείζεται. Η καθαρή υποχρέωση πληρωμών της χώρας προς το ΔΝΤ αναμένεται να σημειώσει υψηλό φέτος, στο 16,9% του ΑΕΠ, ποσό που η Αθήνα υποτίθεται ότι θα πρέπει να αποπληρώσει στα επόμενα 13 χρόνια.

Εάν υπάρξει νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης θα είναι λογικά οι πρώτες που θα βρεθούν στη γραμμή του πυρός. Αλλά το ΔΝΤ, για τη δική του συμμετοχή στο χάλι της Ελλάδας, αξίζει να παίξει έναν ρόλο και αυτό.