Προετοιμαστείτε για το χειρότερο

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: Σήμερα βρίσκονται στην Τουρκία περισσότεροι από 3 εκατ. Σύροι πρόσφυγες και ακόμη 1,5 εκατ. ελπίζουν να διασχίσουν την τουρκο-συριακή μεθόριο, παραμένοντας εγκλωβισμένοι επί συριακού εδάφους, μετά το κλείσιμο των συνόρων μεταξύ των δύο κρατών.

Μόνο τον Απρίλιο «αποβιβάστηκαν» στα νησιά Μυτιλήνη, Σάμο, Χίο, Κω και Λέρο, 8.339 μετανάστες και πρόσφυγες από την Τουρκία, με τη συντριπτική πλειονότητα εξ αυτών, 4.636, στη Μυτιλήνη, ενώ τον Έβρο πέρασαν ακόμη 4.000.

Μόνο μέσα στο πρώτο τριήμερο του τρέχοντος μηνός, Μαΐου, πάτησαν στα ελληνικά νησιά 528 πρόσφυγες και μετανάστες.

Υπό το φως αυτών των αριθμών και της αύξησης που αντιπροσωπεύουν έναντι της αντίστοιχης περυσινής περιόδου, «λίγα είπε» χθες στη Βουλή ο αρμόδιος για τη Μεταναστευτική Πολιτική υπουργός, Δ. Βίτσας, εκτιμώντας ότι το υπουργείο του αλλά και τα συναρμόδια υπουργεία θα περάσουν «δύσκολες στιγμές, το επόμενο διάστημα».

Διότι, εάν όντως η Τουρκία ανοίξει τα σύνορά της, παραβιάζοντας τη συμφωνία της με την ΕΕ, χάριν οποιασδήποτε σκοπιμότητας ή τακτικής, όπως απείλησε χθες ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, λέγοντας ότι «χάρη σάς κάνουμε που δεν τα ανοίγουμε», τότε… το χειρότερο θα έχει αρχίσει.

Σύμφωνα με τον κ. Βίτσα, ο οποίος υποστήριξε χθες στη Βουλή ότι έχει πλήρη επίγνωση του θέματος, η ελληνική πλευρά θα πρέπει να αντιμετωπίσει τρία θέματα: Πρώτον, το πώς κινητοποιείται η Ε.Ε., «δεδομένου ότι η κατάσταση δεν είναι ίδια με αυτή των προηγούμενων μηνών», δεύτερον, τους τρόπους με τους οποίους θα δημιουργηθούν δίαυλοι με την Τουρκία «ώστε να λάβει κι αυτή τα μέτρα της όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα» και τρίτον, να μην αντιμετωπιστεί η κατάσταση «σηκώνοντας τα χέρια ψηλά ή δρώντας με κατεπείγουσα λογική».

Συμπαθή όλα αυτά αλλά στην περίπτωση του… χειρότερου, προφανώς δεν αρκούν και υπάρχει σαφής κίνδυνος επανάληψης των σκηνών του 2015 ή και ακόμη δυσμενέστερων.

Και τούτο διότι, πρώτον, η ευρωπαϊκή πολιτική επί του μεταναστευτικού εμφανίζεται να έχει εξαντληθεί στη συμφωνία της με την Τουρκία και στο κλείσιμο των συνόρων σειράς κρατών, δεύτερον, επειδή εάν όντως ανοίξουν τα σύνορα της Τουρκίας και οι γείτονες κάνουν τα «στραβά μάτια» στις μεταναστευτικές ροές, οι «δίαυλοι» που αναζητά ο κ. Βίτσας θα είναι εκ των πραγμάτων άχρηστοι και τρίτον, διότι τώρα είναι η ώρα της δράσης και όχι όταν το δράμα θα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Με τα βόρεια σύνορά της κλειστά χάριν της πολιτικής της Αυστρίας και των κρατών του Βίζεγκραντ και με τα νησιά του Αιγαίου να τελούν σε κατάσταση κρίσης, η Ελλάδα -ανεξαρτήτως των όποιων άλλων κινήσεων πράξει έναντι της ΕΕ ή της γείτονος- οφείλει να αναλάβει η ίδια δράση για την αντιμετώπιση του επαπειλούμενου δράματος, προετοιμαζόμενη για το χειρότερο.

Το χειρότερο από ανθρωπιστικής πλευράς, από κοινωνικής και βεβαίως από οικονομικής, διότι είναι απολύτως σαφές ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις και στους τρεις αυτούς τομείς.

Εάν αυτή η υπόθεση καλεί για ανέγερση ενός νέου φράκτη στον Έβρο, ας τον δούμε να κτίζεται.

Εάν καλεί για τη δημιουργία μεγαλύτερων και αρτιότερων από πλευράς λειτουργίας εγκαταστάσεων φιλοξενίας αυτών των ανθρώπων, ας τις δούμε να κτίζονται.

Εάν καλεί για αύξηση των δυνάμεων της Frontex, ας τη δούμε και αυτήν, όμως λύση πρέπει να δοθεί -κυρίως- από ελληνικής πλευράς.

Μπορεί η χώρα μας να μην έχει καμία ευθύνη για το δράμα αυτών των εκατομμυρίων ανθρώπων που κτυπούν την πόρτα της με αγωνία, όμως έχει απόλυτη ευθύνη για την τύχη τους αφού διαβούν τα σύνορά της.

Διότι εάν αφεθεί η κατάσταση να κυλήσει με βάση τα σημερινά δεδομένα, της πολύμηνης καθυστέρησης στη διεκπεραίωση των αιτημάτων παραμονής που υποβάλλουν οι πρόσφυγες και της απουσίας κάθε ελέγχου στον τρόπο με τον οποίο διαβιούν στην πατρίδα μας,  τότε, πράγματι, τα χειρότερα έρχονται.

Όχι μόνο γι' αυτούς αλλά και για εμάς.