Η αμερικανική παράμετρος στην ευρωζώνη

Σίγουρα το τελευταίο πράγμα που επιθυμεί ο Μπαράκ Ομπάμα, σε μια προεκλογική χρονιά, είναι τυχόν επανάληψη του φαινομένου «Lehman». Στην πατρίδα του ξόδεψε πολλά για να το αποκλείσει. Στην Ευρώπη όμως;

Δημοσιεύθηκε: 30 Μαΐου 2012 - 07:52

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Από τη χθεσινή συνάντηση του υπηρεσιακού υπουργού Οικονομικών, Γ. Ζανιά, με την αναπληρώτρια υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ, Λ. Μπρέιναρντ, και τον υφυπουργό Οικονομικών, Κ. Σμαρτ, υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να περιμένουμε πολλά πράγματα.

Οι συνθήκες για την προώθηση αμερικανικών επενδύσεων στη χώρα μας, ένα «αγαπημένο» θέμα συζήτησης μεταξύ των δύο πλευρών, προφανώς δεν είναι οι πλέον πρόσφορες, ενώ μικρό έδαφος εμφανίζεται να υπάρχει ακόμη και για ζητήματα τυχόν απευθείας χρηματοδότησης, πιθανώς υπό τη μορφή κάποιου είδους bridge financing, για την κάλυψη των άμεσων ταμειακών αναγκών της κυβέρνησης, έως ότου «διευθετηθεί» η ροή της κοινοτικής χρηματοδότησης προς την Ελλάδα.

Κυριότερα, η συνάντηση αυτή αντικατοπτρίζει, πρώτον, τις ελπίδες της Αθήνας για την εξεύρεση ενός ισχυρού συμμάχου στους κόλπους του ΔΝΤ, με στόχο τη βελτίωση των όρων του μνημονίου και την επιμήκυνση της διάρκειάς του, από ένα έως και τρία έτη, και, δεύτερον, την αγωνία του Λευκού Οίκου σχετικά με τις εξελίξεις στη χώρα μας.

Αγωνία σχετικά με τις δραματικές συνέπειες που θα μπορούσε να έχει ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, σε ό,τι αφορά τη σταθερότητα όχι μόνον της ευρωζώνης αλλά και του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένης, βεβαίως, της αμερικανικής οικονομίας, σε μια προεκλογική χρονιά για τις ΗΠΑ.

Μολονότι παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών εμφανίζονταν χθες πρόθυμοι να εκλάβουν το ενδιαφέρον της αμερικανικής πλευράς ως «ψήφο εμπιστοσύνης» προς τη χώρα μας, μια μάλλον διαφορετική εικόνα συντίθεται, εάν συνυπολογιστούν τα κεφάλαια που οι ίδιες οι ΗΠΑ έχουν δαπανήσει, τόσο σε δημοσιονομικό επίπεδο, όσο κυριότερα μέσω της Federal Reserve Bank, για την αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης που ξέσπασε το 2008 στα εδάφη τους.

Αν και η ίδια η Fed ισχυρίζεται ότι το ποσό που διέθεσε για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης δεν υπερέβη το 1,2 τρισ. δολ., σύμφωνα με υπολογισμούς της οικονομικής υπηρεσίας Bloomberg ανέρχεται σε 7,7 τρισ. δολ., και τα κεφάλαια αυτά αφορούν μόνον στις μεγαλύτερες τράπεζες, ενώ σύμφωνα με το Αμερικανικό Γραφείο Κυβερνητικής Λογοδοσίας (U.S. Government Accountability Office) το συνολικό ποσό πλησιάζει τα 16 τρισ. δολ.

Σύμφωνα δε με ανεξάρτητη έρευνα που εκπόνησε ο κ. Λ. Ράνταλ Ρέι, καθηγητής οικονομικών και πρόεδρος του Κέντρου για την Πλήρη Απασχόληση και τη Σταθερότητα των Τιμών στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι, στο Κάνσας, και ανώτατος μελετητής στο Levy Economics Institute του Πανεπιστημιακού Κολεγίου Bard στη Νέα Υόρκη, το συνολικό ύψος των κεφαλαίων που διέθεσε ή δέσμευσε η Fed για την αντιμετώπιση της κρίσης ανέρχεται στα 29 τρισ. δολ.

Σε οποιοδήποτε σημείο αυτής της συγκλονιστικής ροής κεφαλαίων προς το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα και αν σταθεί κανείς, επιλέγοντας είτε τους ισχυρισμούς της Fed είτε τις επιστημονικές εκτιμήσεις του κ. Ράνταλ Ρέι, είναι περισσότερο από σαφές ότι το τελευταίο πράγμα που επιθυμεί σήμερα η κυβέρνηση Ομπάμα είναι η ενδεχόμενη επανάληψη ενός φαινομένου «Lehman», με τη μορφή της άτακτης χρεοκοπίας ενός κράτους-μέλους της ζώνης του ευρώ.

Αντίστοιχα, γίνεται κατανοητή η σαφής αγωνία των Αμερικανών για τη σωτηρία του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος (των χωρών του νότου, και όχι μόνο…), την ανάγκη της οποίας εμφανίζεται να μην έχει πλήρως κατανοήσει η φιλτάτη κ. Μέρκελ, προβάλλοντας κατά τρόπο συστηματικό την άρνησή της στην ανάδειξη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ως «δανειστή ύστατης προσφυγής».

Υπό το φως όλων αυτών, ίσως η χθεσινή συνάντηση του κ. Ζανιά με την αντιπροσωπεία του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών να αφορά σε κάτι περισσότερο από μια απλή ένδειξη στήριξης…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.