Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι...

Από τις χαρτοπαικτικού χαρακτήρα μπλόφες και τη ρήξη των συνομιλιών με την τρόικα στο «τρεχάτε ποδαράκια μου» και στη «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι»... Η ολισθηρή διαδρομή του κ. Βενιζέλου.

Δημοσιεύθηκε: 16 Σεπτεμβρίου 2011 - 08:23

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Από τις χαρτοπαικτικού χαρακτήρα μπλόφες και τη ρήξη των συνομιλιών με την τρόικα στο «τρεχάτε ποδαράκια μου» και στη «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι»...

Η διαδρομή που ακολούθησε κατά τη διάρκεια του τελευταίου διαστήματος ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγ. Βενιζέλος αποδείχθηκε, αν μη τι άλλο, ολισθηρή.

Θα μπορούσε να την είχε αποφύγει;
Λίγο θα ενδιέφερε, αν οι πράξεις του δεν αφορούσαν και σε όλους εμάς.

Η επιβολή του έκτακτου τέλους επί των ακινήτων, δίχως αμφιβολία, αφορά σε μια απόφαση η οποία, πρώτον, πάρθηκε «στο πόδι», δεύτερον, εμπεριέχει σημαντικές κοινωνικές αδικίες και, τρίτον, εξωθεί έναν ήδη δοκιμαζόμενο λαό σε σημεία που, για πολλούς από εμάς, υπερβαίνουν τα όριά του.

Πρόκειται για κάτι το οποίο έφθασε να παραδεχθεί ακόμη και ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος, μιλώντας χθες στη Βουλή, επεσήμανε ότι το μέτρο έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να προσμετρά και το ενδεχόμενο ορισμένοι να μην μπορέσουν να καταβάλουν το σχετικό τέλος.

Άρα, ο άνθρωπος γνώριζε...

Είχε συναίσθηση του γεγονότος ότι είναι ακραίο να φορολογείς ανέργους, τους οποίους μάλιστα επιδοτείς μέσω του ΟΑΕΔ, όταν μάλιστα εξαιρείς την ιδιαίτερα σημαντική εκκλησιαστική περιουσία από αυτό...

Γι' αυτό, εξάλλου, και έσπευσε να «διευκρινίσει» χθες ότι του τέλους εξαιρούνται μόνον ιεροί ναοί και μονές, όπως και ότι είναι πρόθυμος να «συζητήσει» το ζήτημα της επιβολής του στις ξενοδοχειακές μονάδες, πολλές εκ των οποίων θα οδηγηθούν σε βέβαιο λουκέτο εάν υποχρεωθούν να το καταβάλουν...

Γιατί, όμως, ένας υπουργός των Οικονομικών, όπως ο φίλτατος κ. Βενιζέλος, ο οποίος είναι εγνωσμένης επάρκειας, οδηγείται από το ένα τραγικό ατόπημα στο άλλο;

Γιατί φθάνει να εξαγγέλλει ένα χαράτσι στη Θεσσαλονίκη και τελικά, έπειτα από μόλις δύο ημέρες, να ανακαλύπτουμε ότι πρόκειται στην πραγματικότητα για χαράτσι διπλού ύψους, το οποίο μάλιστα επιβάλλεται ενώ, ήδη, φθάνουν στα σπίτια εκατομμυρίων Ελλήνων τα μπιλιέτα της εφορίας για τη δεύτερη δόση του φόρου εισοδήματος, το τριπλό χαράτσι της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, της έκτακτης εισφοράς σε αντικειμενικές δαπάνες και του τέλους επιτηδεύματος;

Πολύ απλά, διότι γνώριζε, και μάλιστα καλύτερα από κάθε άλλον, ήδη, πριν από την έναρξη του τελευταίου κύκλου επαφών με την τρόικα, ότι όταν θα έφθανε η ώρα της αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας θα είχε λίγα να επιδείξει στους τροϊκανούς φίλους, καθώς λίγα είχε κάνει αυτή η κυβέρνηση στη διάρκεια του καλοκαιριού... και μπλόφαρε...

Ήταν όμως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Ξεχείλισε το ποτήρι της τρόικας, η οποία, ακούγοντας ότι το ζήτημα πρέπει να πάει σε πολιτική διαπραγμάτευση, σηκώθηκε και έφυγε, ξεχείλισε το ποτήρι των δανειστών μας και ιδιαίτερα των Γερμανών, οι οποίοι, έκτοτε, έκαναν το ζήτημα της ελληνικής χρεοκοπίας «καραμέλα», και ξεχειλίζει πλέον και το δικό μας ποτήρι, καθώς, πολύ απλά, δεν αντέχουμε να πληρώσουμε οτιδήποτε άλλο...

Και όλα αυτά γιατί;

Επειδή αυτή η κυβέρνηση, μέχρι τον τελευταίο γύρο αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας, πολύ απλά, είτε πίστευε ότι θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε «με τα ψέματα», είτε δεν γνώριζε πού πραγματικά οδεύουμε...

Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι πλέον οι μεταρρυθμίσεις και το άνοιγμα των αγορών και των επαγγελμάτων πρέπει να «ξαναγίνουν»;

Πώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι έως τώρα η προσπάθεια για τον περιορισμό του τερατώδους κράτους ήταν περίπου μηδενική και ότι μόνον τώρα πέφτει «μαχαίρι» στις ΔΕΚΟ και στους άλλους κρατικούς οργανισμούς;

Πώς να εξηγήσει κανείς, εν τέλει, πράγματα απίθανα, όπως για παράδειγμα ότι πέρυσι η κυβέρνηση νοιαζόταν περισσότερο να επιβάλει την απαγόρευση του καπνίσματος, έτσι μάλιστα όπως την εφάρμοσε, παρά για την υλοποίηση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης;

Όμως, με αυτά και άλλα πολλά, φθάσαμε να διπλο- και τριπλο-φορολογείται και το τελευταίο κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του Έλληνα και να κάνουμε πλέον αγώνα δρόμου, διότι «τα λεφτά φτάνουν μέχρι τον Οκτώβριο», όπως είπε και ο φίλτατος κ. Σαχινίδης...

Έπρεπε όμως να φθάσουμε σε αυτό το σημείο για να «μάθει» η κυβέρνηση ότι με τα ψέματα δεν πας πουθενά;

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.