Οι Ελληνες εργαζόμενοι έδωσαν περισσότερα από ό,τι τους αναλογεί

Αιματηρές είναι οι απώλειες, που έχουν μισθωτοί και συνταξιούχοι στα οκτώ χρόνια των μνημονίων. Μισθοί, συντάξεις και επιδόματα δέχθηκαν επίθεση, ενώ ο «κύκλος» όχι μόνο δεν έκλεισε, αλλά έρχονται και νέα μέτρα τη διετία 2019 - 2020.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι κλήθηκαν να σηκώσουν ένα δυσανάλογο βάρος στα χρόνια των μνημονίων. Να επισημάνω πως στο δημόσιο καταργήθηκε ο 13ος και ο 14ος μισθός, ενώ χάθηκαν δύο ακόμα μισθοί με τις περικοπές και τις μειώσεις που έγιναν. Δηλαδή συνολικά οι απώλειες άγγιξαν τους τέσσερις μισθούς.

Αυτό πρακτικά σημαίνει πως το λιγότερο που έχασαν οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι το 25% με το 30% των μισθών τους από το 2010 μέχρι σήμερα. Το ίδιο διάστημα μειώθηκαν οι συντάξεις έως και 40%, ενώ έρχονται και νέες μειώσεις σε 6 μήνες 18% και άνω. O ανθρωποκτόνος νόμος Κατρούγκαλου έχει εξουθενώσει τους συνταξιούχους, στέλνοντας τους στο όριο της φτώχειας.

Από τον κυκεώνα των παρεμβάσεων, δεν διασώθηκαν ούτε τα επιδόματα. Εξαφανίστηκαν σχεδόν και ειδικά από 1η Ιανουαρίου 2019 με το Ν. 4412/17 αρ. 1 παρ.1 καταργούνται τα επιδόματα συζύγου και τέκνων.

Αδιευκρίνιστο παραμένει το καθεστώς για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα- παραμεθορίου. Ειδικά για το θέμα αυτό η ΑΔΕΔΥ δίνει μεγάλο αγώνα και ενδεικτικά να αναφέρω τη συγκέντρωση, που πραγματοποιήθηκε στις 3 Μαΐου.

Την ίδια στιγμή παραμένουν παγωμένα τα κλιμάκια για το 2016- 2017. Και έρχεται μείωση του αφορολόγητου στα 5.600 ευρώ από 1η Ιανουαρίου 2020, ενώ το μέτρο μπορεί να επισπευσθεί και να εφαρμοστεί ακόμα και από την 1η Ιανουαρίου 2019.

Οι συνέπειες των μνημονιακών παρεμβάσεων είναι ορατές και σε άλλους τομείς. Ενδεικτικά αναφέρω ότι εξαφανίστηκε η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους εργαζόμενους στο δημόσιο και σχεδόν όλες πλέον οι ιατρικές εξετάσεις και τα φάρμακα πληρώνονται από την τσέπη τους.

Την ίδια στιγμή οι εργαζόμενοι στο δημόσιο μειώθηκαν κατά 125.000. Αποτέλεσμα: η υποστελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών, που ειδικά στους ευαίσθητους τομείς της υγείας- παιδείας- κοινωνικής μέριμνας- κοινωνικών υποδομών- ΟΤΑ- πολιτισμού φθάνει το 20% με 40%.

Οι αναλογίες 1/10, 1/5, 1/4 των τελευταίων ετών έχει κατατάξει την Ελλάδα πολύ κάτω από το μέσο όρο των υπαλλήλων στα κράτη της Ε.Ε. Έτσι για να καλυφθεί έστω και στο ελάχιστο η λειτουργία του δημοσίου δημιουργήθηκε το τεράστιο φαινόμενο των συμβασιούχων. Πρόκειται για 75.000 με 78.000 απασχολούμενους με εργασιακές σχέσεις που υποβιβάζουν κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Και μέσα σε αυτό το ζοφερό τοπίο, δεν πρέπει να παραβλέψουμε το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα των πλειστηριασμών. Χιλιάδες εργαζόμενοι στο δημόσιο κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια που πήρανε με δάνειο κάτω από διαφορετικές συνθήκες εργασίας, αμοιβών και επιτοκίων .

H επόμενη ημέρα όμως, παρ' όλες τις θυσίες διαγράφεται σκοτεινή. Συντάξεις και αφορολόγητο είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα κοπούν, αφαιρώντας περίπου 4 δισεκατομμύρια από τις τσέπες των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Μισθοί και προσλήψεις στο δημόσιο θα παραμείνουν υπό αυστηρή εποπτεία. Οι νέες δεσμεύσεις φτάνουν έως και το 2022 και βλέπουμε.

Η κυβέρνηση μέσω του επικαιροποιημένου μνημονίου έβαλε την υπογραφή της ότι έως και το 2022 το κονδύλι των μισθών ως ποσοστό του ΑΕΠ δεν θα μεταβληθεί σε σχέση με το 2018. Αν υπάρξει ανάπτυξη, θα υπάρξουν και κάποια περιθώρια. Αλλιώς ζήσε Μάη μου…

Μέσα σε αυτό το τοπίο το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα με συντονισμένες προσπάθειες και συμμαχία όλων των κοινωνικών φορέων και ομάδων πρέπει να παλέψει. Να παλέψει όχι απλά για να περισώσει ότι μπορεί αλλά και για να διεκδικήσει από εδώ και μπρος κομμάτι από τα ματωμένα υπερπλεονάσματα που η κυβέρνηση εντελώς ανάλγητα συνεχίζει να περιμαζεύει.

Οι Έλληνες εργαζόμενοι έδωσαν πολύ περισσότερα από ότι τους αναλογούσε. Έδωσαν πολύ περισσότερα από οποιονδήποτε ευρωπαίο βρέθηκε η χώρα του σε ανάλογη κατάσταση.

Η ΑΔΕΔΥ σε συνεργασία με όλους τους εταίρους που εκπροσωπούν την ελληνική κοινωνία και τους πολύπαθους εργαζόμενους θα δώσει αγωνιστικό παρόν σε όλα τα κελεύσματα μάχης για να σταματήσει επιτέλους το μαρτύριο της περαιτέρω φτωχοποίησης και λιτότητας του ελληνικού λαού. Με ενότητα, αγώνα και αλληλεγγύη θα σταματήσουμε την οκταετή κατηφόρα και θα φέρουμε στα μάτια των εργαζομένων το φως της ελπίδας.

* Ο Γιάννης Πάιδας είναι Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ.