To πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει σχέδιο!

Είναι απολύτως σαφές ότι δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις στην πλειονότητα των περιπτώσεων σχετικά με τις αποφάσεις αυτής της κυβέρνησης, όμως το ίδιο σαφές είναι ότι δεν υπάρχει και εμπειρία επί του πρακτέου. Είναι, επίσης, απολύτως σαφές ότι το κύριο και πρωταρχικό μέλημα είναι η διατήρηση πάση θυσία του ήδη υπάρχοντος κρατικού συστήματος.

Όπως πολλές φορές έχει αναφερθεί, το θέμα δεν είναι ο Ιδιωτικός ή ο Δημόσιος Τομέας. Όλοι είμαστε Έλληνες και πολίτες αυτού το Κράτους. Το θέμα, όμως, είναι να μην ζει κανείς σε βάρος κανενός γιατί αυτό όχι μόνο, όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά, δεν έχει αίσιο τέλος, αλλά κυρίως γιατί δημιουργεί συνέπειες, τις οποίες πληρώνουν και οι επόμενες γενιές!

Όπως είπε από το βήμα της Βουλής ο Γιώργος Χουλιαράκης, με συνταγή «φόρων και κοινωνικής ανασυγκρότησης» θα πορευτεί το επόμενο διάστημα η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση.

Ανέφερε επίσης ότι «κανείς δεν αμφιβάλλει ότι τα φορολογικά βάρη και για τα φυσικά πρόσωπα και για τις επιχειρήσεις είναι μεγάλα, αλλά μειώνοντας τη φορολογία θα παραχθούν νέα ελλείμματα και θα συρρικνωθεί περαιτέρω το κοινωνικό κράτος».

Για ποιο κοινωνικό κράτος μιλάμε; Για τις παροχές Υγείας,για τις παροχές Παιδείας, για την προστασία του πολίτη από εγκληματικές ενέργειες και κλοπές, για την εξασφάλιση ενός στοιχειωδούς ανθρώπινου επιπέδου διαβίωσης;
Ανέφερε, επίσης, ότι η προσπάθεια οικονομικής ανόρθωσης γίνεται με τρόπο κοινωνικά δίκαιο, με ηπιότερη δημοσιονομική πολιτική, ενώ τα οφέλη της οικονομικής ανάκαμψης από το β' εξάμηνο του 2016, αλλά και το 2017 και το 2018 θα χρησιμοποιηθούν για την κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας.

Είπε χαρακτηριστικά: «Θυμίζω ότι προτεραιότητα της κυβέρνησης παραμένει ο απεγκλωβισμός της χώρας από την επιτροπεία των Θεσμών το συντομότερο, η ανάκτηση βαθμών ελευθερίας και εν τέλει, η εθνική κυριαρχία. Ο στόχος προϋποθέτει την δυνατότητα ελεύθερης δανειοδότησης από τις αγορές».

Είναι φανερό πως η πρόθεση είναι θετική και δεν έχει γίνει αντιληπτή έως σήμερα, παρά μόνο στα λόγια, η δεινή θέση στην οποία βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Δίνεται η εντύπωση ότι μεγάλο μέρος των πολιτικά ιθυνόντων μιλά σαν να επρόκειτο για την ανάπτυξη ενός θέματος μιας έκθεσης.

Δεδομένου ότι η θεωρία από την πράξη πολλές φορές διαφέρει, ας ρίξουμε μια ματιά στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στην αγορά, στα ασφαλιστικά ταμεία, στις γειτονιές, στα πρόσωπα των συνανθρώπων μας, στα πρόσωπά μας.

Πιστεύω ότι αν μη τι άλλο το κοινό χαρακτηριστικό που θα δούμε είναι η αγωνία και η ανασφάλεια! Δεν έχουν ακόμα εκτιμηθεί σωστά οι βαρύτατες συνέπειες τόσο του φορολογικού, όσο και του ασφαλιστικού συστήματος. Δεν έχουν εκτιμηθεί σωστά οι συνέπειες της έμμεσης φορολογίας.

Αντιμετωπίζουν τα προβλήματα με «κατανόηση» και «στωικότητα», αλλά στην πραγματικότητα τα μέτρα που λαμβάνουν και επιβάλλουν διακρίνονται για τη σκληρότητα τους τόσο σε επίπεδο φορολογικής νομοθεσίας, όσο και ελεγκτικής και δικαστικής.

Είναι απολύτως σαφές ότι ζούμε έναν πόλεμο και ότι δίνονται σκληρές μάχες, αυτό όμως δεν συγχωρεί τις εμμονές και τους φόβους, τον στραγγαλισμό της οικονομίας και της ανθρώπινης ύπαρξης.

Είναι, επίσης, ολοφάνερο ότι δεν υπάρχει αύξηση του ΑΕΠ παρά μόνο λογιστικά. Είναι ολοφάνερο πως το Κράτος έχει εξελιχθεί στον μεγαλύτερο κακοπληρωτή.

Εάν μια πολιτική είναι αναποτελεσματική θα πρέπει να αλλάζει πλεύση, ιδιαίτερα όταν η πρόθεση είναι θετική και ο μόνος στόχος είναι η ανάκτηση την εθνικής μας κυριαρχίας.

Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος χρειάζεται ανάπτυξη της παραγωγικής δραστηριότητας της Χώρας μας.

Χρειάζονται κίνητρα για αύξηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Χρειάζονται κίνητρα για την προσέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεων. Χρειάζεται εξασφάλιση εμπιστοσύνης. Μόνον τότε θα αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα, θα μειωθεί η υποχρέωση του κράτους όσον αφορά στην καταβολή επιδομάτων γιατί θα αυξηθεί η εργασία, κατά συνέπεια και η αύξηση της κατανάλωσης. Κι όπως είναι γνωστό, αυτά θα επιφέρουν επανεκκίνηση της οικονομίας.

Είναι ντροπή για την Χώρα μας η ύπαρξη των capital controls, η αύξηση των αστέγων, η αύξηση της οικονομικής μετανάστευσης και η εμμονή διατήρησης αυτού του Κράτους...

Η ύπαρξη φωτογραφικών διατάξεων και αποφάσεων ακόμα και στις μέρες μας, είτε αυτές αφορούν στην εκπαίδευση και τα Πανεπιστήμια, είτε στην συνταξιοδοτική αντιμετώπιση διαφόρων επαγγελμάτων ή επαγγελματιών, είτε στις τροπολογίες ή νόμους που συνεχίζει να ψηφίζει η Βουλή τα μεσάνυχτα, τις αργίες, τα βράδια είναι απαραίτητο να εκλείψει διαπαντός.

Ο στόχος της ανάπτυξης είναι εφικτός από τη στιγμή που υπάρχει καθαρότητα και θετική πρόθεση, αρκεί να βάλουμε στην άκρη τις εμμονές μας. Το θέμα, από τη στιγμή που είμαστε εγκλωβισμένοι, είναι πώς θα δημιουργηθούν τα εργαλεία εκείνα που θα δώσουν τη δυνατότητα στους πολίτες και τις επιχειρήσεις να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Να δημιουργηθούν δηλαδή κίνητρα για την άμεση προσέλευση κεφαλαίων, την αύξηση των επενδύσεων και κατά συνέπεια την αύξηση της απασχόλησης. Να σταματήσουμε να κωφεύουμε, να σταματήσουμε να αναλωνόμαστε σε ατέρμονες συζητήσεις και να λειτουργήσουμε όπως αρμόζει σε έναν Έλληνα, με σοβαρότητα, επαγγελματισμό και σύνεση. Αρκεί να υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης!

*Η κ. Μαρίνα Πολίτου είναι Γενική Γραμματέας του Λ.Σ.Α.