Pritchard: To ριψοκίνδυνο «πόκερ» του Αλέξη Τσίπρα

Οι τελευταίες εξελίξεις διαλύουν την ψευδαίσθηση ότι ο ελληνικός λαός θα υποταχθεί αδιαμαρτύρητα σε μια δεκαετία αποικιοκρατικής μεταχείρισης και δουλικής εξυπηρέτησης του χρέους, τονίζει ο Ambrose Evans-Pritchard.

«Όπως έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα εκλεγεί πρωθυπουργός της Ελλάδας ως το τέλος Ιανουαρίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποσχεθεί ότι θα ανατρέψει το καθεστώς της τρόικας, αρνούμενος να εφαρμόσει βασικές απαιτήσεις» γράφει ο κ. Pritchard.

«Σε ορισμένες πρωτεύουσες της Ε.Ε. και στο City του Λονδίνου έχει επικρατήσει η πεποίθηση ότι ο κ. Τσίπρας έχει υποχωρήσει από αυτές τις θέσεις και θα υιοθετήσει το μνημόνιο της τρόικας, ένα κείμενο οικονομικού βανδαλισμού που έσπρωξε την Ελλάδα σε επτά χρόνια ύφεσης, με πτώση 25,9% στο ΑΕΠ, βαθύτερη και μεγαλύτερη από τις χειρότερες στιγμές της Ευρώπης τη δεκαετία του 1930» τονίζει. 

«O κ. Τσίπρας δεν μπορεί να διακωμωδείται ως εξεγερμένος μαοϊστής» προσθέτει, λέγοντας ότι έχει εμπειρίες από τους κύκλους της Ε.Ε. «Το γεγονός είναι πως μόλις την περασμένη εβδομάδα είπε στους Έλληνες ψηφοφόρους ότι η κυβέρνησή του θα σταματήσει την εφαρμογή του μνημονίου την πρώτη ημέρα που θα αναλάβει την εξουσία» διευκρινίζει ο αρθρογράφος της Telegraph.

Το τηλεφώνημα Draghi και ο κίνδυνος Grexit

Η λογική σκέψη είναι πως η Ελλάδα θα αναγκαστεί να βγει σύντομα από το ευρώ, αν δεν συνθηκολογήσουν οι Βρυξέλλες, σημειώνει ο κ. Pritchard. Όπως γράφει, ο βουλευτής του κόμματος Παναγιώτης Λαφαζάνης είναι έτοιμος να αναλάβει το ρίσκο και τον Οκτώβριο είχε προειδοποιήσει πως αν χρειαστεί «το κίνημα πρέπει να είναι έτοιμο να εφαρμόσει το προοδευτικό του πρόγραμμα εκτός ευρωζώνης».

Αυτό το γνωρίζει και ο κ. Τσίπρας, σημειώνει ο κ. Pritchard. «Στοιχηματίζει ότι οι ηγέτες της Ε.Ε. – δηλαδή η Merkel και ο Schaeuble – θα λυγίσουν. Το σχέδιό του είναι πως δεν θα τολμήσουν να τινάξουν στον αέρα τη νομισματική ένωση σε αυτήν τη φάση» γράφει. Όπως τονίζει, έχει επενδυθεί μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο. Τα δάνεια από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ έχουν φτάσει τα 245 δισ. ευρώ, το μεγαλύτερο πακέτο στήριξης στην Ιστορία. Μια κατάρρευση σε αυτήν τη φάση,θα αποκάλυπτε τον αποτυχημένο τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκαν την κρίση της ευρωζώνης.

«Το χρονόμετρο τρέχει» προειδοποιεί ο κ. Pritchard. Η Ελλάδα πρέπει να αποπληρώσει 6,7 δισ. ευρώ στην ΕΚΤ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Η ΕΚΤ δεν θα μετακυλίσει το χρέος γιατί αυτό θα συνιστούσε νομισματική χρηματοδότηση της κυβέρνησης. Οι αγορές κεφαλαίου είναι κλειστές.

Ο κ. Τσίπρας περιμένει να λάβει ένα τηλεφώνημα από την ΕΚΤ λίγες εβδομάδες αφότου αναλάβει την εξουσία, στο οποίο θα του υπενθυμίσουν ότι η Ελλάδα χρωστάει περίπου 40 δισ. ευρώ για τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος. Σύμφωνα με τον Βρετανό αρθρογράφο το τηλεφώνημα θα είναι μια κρυφή απειλή ότι η κεντρική τράπεζα θα τραβήξει την πρίζα, όπως απείλησε την Ιρλανδία και παρά λίγο και την Κύπρο.

Ο κ. Pritchard υποστηρίζει πως έχει αξιόπιστη πληροφόρηση ότι η απάντηση του κ. Tσίπρα στο τηλεφώνημα θα είναι: «Κάντε ό,τι νομίζετε». «Ο κ. Τσίπρας θέλει να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ, αλλά όχι με οποιοδήποτε τίμημα» προσθέτει ο ίδιος.

«Δεν θα λυγίσουμε στο πρώτο εμπόδιο» δήλωσε στον κ. Pritchard στενός σύμβουλος του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ. «Μια νεοεκλεγμένη κυβέρνηση δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να εκφοβιστεί από απειλές απόλυτης καταστροφής. Η ΕΚΤ αγόρασε αυτά τα ομόλογα για να αναχαιτίσει την κρίση, όχι για να βοηθήσει την Ελλάδα».

Το roadshow στο Λονδίνο και ο τρόμος των αγορών

Όπως είναι φυσικό, οι αγορές έχουν τρομοκρατηθεί, σημειώνει ο Βρετανός αρθρογράφος, με το χρηματιστήριο να πραγματοποιεί βουτιά και τις αποδόσεις των ομολόγων να εκτινάσσονται πάνω από το 9%. Εν τω μεταξύ, το roadshow του ΣΥΡΙΖΑ στο City τον περασμένο μήνα δεν πήγε καθόλου καλά. Σε email που διέρρευσε στον ελληνικό τύπο, ο επενδυτής Joerg Sponer προειδοποιούσε ότι το πρόγραμμα του κόμματος είναι χειρότερο και από τον κουμμουνισμό.

«Ήταν μια καταστροφή» τόνισε ο καθηγητής Γιάννης Βαρουφάκης, επισημαίνει ο κ. Pritchard. «Δεν πρόκειται να προχωρήσουμε σε όργιο δαπανών. Θα προσπαθήσουμε να επιτύχουμε ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα και θα απελευθερώσουμε την αγορά εργασίας. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια ανθρωπιστική κρίση και θα ξοδέψουμε το 1,3 δισ. ευρώ για να καταπολεμήσουμε την ακραία φτώχεια. Θα εκδοθούν κουπόνια τροφίμων όπως στις ΗΠΑ και θα ξαναφέρουμε το ρεύμα σε όσα σπίτια έχει κοπεί. Θα πρέπει να υπάρξει μια ελάφρυνση του χρέους, γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να αποπληρωθεί. Θα ζητήσουμε από τη Γερμανία να επαναδιαπραγματευτεί» είπε ο κ. Bαρουφάκης.

To ριψοκίνδυνο σχέδιο Τσίπρα

Ο αρθρογράφος της Telegraph υποστηρίζει ότι η πρόταση βασίζεται στα «Bisque bonds» του Keynes, μια ιδέα που έχουν εξετάσει και οι Stiglitz και Heymann στο βιβλίο «H Zωή μετά το Χρέος». Τα ομόλογα θα αποτελούν νέες εκδόσεις με πληρωμές κουπονιών που θα συνδέονται με το ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ. Η Ελλάδα έχει εκδώσει ήδη τέτοια ομόλογα στην αναδιάρθρωση του 2012 και ο κ. Τσίπρας θέλει να το επεκτείνει αυτό σε όλο το χρέος και με καλύτερους όρους. Αν οι ηγέτες πιστεύουν τη θεωρία τους ότι η Ελλάδα μπορεί να αναπτυχθεί με 3,5% ή 4%, τότε δεν πρέπει να φοβούνται μια συμφωνία με αυτούς τους όρους, υπογραμμίζει ο κ. Pritchard. 

«Aυτό είναι το σχέδιο Τσίπρα. Πρόκειται για παιχνίδι πόκερ με υψηλά πονταρίσματα» προειδοποιεί ο ίδιος. Όπως υπενθυμίζει, βιβλία σαν αυτό του πρώην αξιωματούχου της ΕΚΤ, Lorenzo Bini-Smaghi, αποκαλύπτουν πως η Γερμανίδα καγκελάριος έφτασε το 2012 πολύ κοντά στην απόφαση να διώξει την Ελλάδα από το ευρώ και έκανε πίσω μόνο όταν έγινε ξεκάθαρο ότι τυλίγονται στις φλόγες η Ιταλία και η Ισπανία.  Ωστόσο, η ευρωζώνη έχει πλέον δημιουργήσει τείχος προστασίας και μηχανισμούς στήριξης και η προοπτική ενός QE μπορεί να ενθαρρύνει κάποιους να σκεφτούν πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν μια συστημική κατάρρευση σε περίπτωση που η Ελλάδα έβγαινε από το ευρώ, επισημαίνει.

Η θυσία της Ελλάδας και η ανάδυση της ριζοσπαστικής Αριστεράς

Τα πράγματα μπορεί να μην φτάσουν εκεί αν ο Αντώνης Σαμαράς βρει 25 βουλευτές για να στηρίξουν τον υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν δεν τα καταφέρει, η τελευταία δημοσκόπηση δίνει 31% στο ΣΥΡΙΖΑ και 27,5% στη Νέα Δημοκρατία, προβάδισμα που είναι σταθερό για μήνες. «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα χρειαστεί ένα κυβερνητικό εταίρο –πιθανότατα το φιλοευρωπαϊκό Ποτάμι– αλλά η υπεροχή του είναι ξεκάθαρη» γράφει ο ίδιος. 

Η διαχείριση της ελληνικής κρίσης από τις Βρυξέλλες ήταν καταστροφική, τονίζει. Η Ελλάδα θυσιάστηκε για να κερδίσει χρόνο η ευρωζώνη, όπως οι Σπαρτιάτες στις Θερμοπύλες. Υποβλήθηκε σε ένα ανεφάρμοστο οικονομικό πείραμα, αντίθετο με αυτά που επιτάσσει η οικονομική επιστήμη.

Οι επενδύσεις έχουν υποχωρήσει κατά 63,5%. Το δημόσιο χρέος έχει εκτιναχτεί στο 177% του ΑΕΠ, ακόμα και μετά από δύο σερί «κουρέματα». Η ανεργία έπεσε ελαφρά στο 25,9% και στο 49,3% για τους νέους, αλλά μόνο γιατί πολλοί μετανάστευσαν για τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Γερμανία και τη Βρετανία. Το εργατικό δυναμικό έχει βουτήξει στα 3,5 εκατομμύρια.

Η οικονομία έχει σταθεροποιηθεί, σημειώνοντας ανάπτυξη 0,7% το τρίτο τρίμηνο, αλλά αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με ανάκαμψη ή επιστροφή στη βιώσιμη ανάπτυξη εντός του ευρώ. Οι εξαγωγές ήταν χαμηλότερες το 2013 (51,6 δισ. ευρώ) από ό,τι το 2007 (56,6 δισ. ευρώ) και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών συρρικνώθηκε λόγω της κατάρρευσης των εισαγωγών.

Με βάση όσα συνέβησαν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν καθήκον να δείξουν ειδική αντιμετώπιση απέναντι στην Ελλάδα, την έχουν προδώσει, υποστηρίζει ο Βρετανός αρθρογράφος.

Οι υφεσιακές πολιτικές που εφάρμοσαν οι Βρυξέλλες απέτυχαν σε κάθε επίπεδο. Η ευρωζώνη διολισθαίνει στον αποπληθωρισμό, το ΑΕΠ βρίσκεται κάτω από τα επίπεδα του 2008 και έχει χειρότερη επίδοση τα τελευταία έξι χρόνια από ό,τι την περίοδο 1929 - 1935. Το χρέος έχει αυξηθεί σε ολόκληρο τον Νότο.

Η Κεντροαριστερά αποδείχτηκε ανίκανη να συγκροτήσει μια κριτική, εξαιτίας της «πολιτικής ομερτά» στους κόλπους της ευρωζώνης. Τα κάποτε μεγάλα κόμματα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας έχουν γίνει αμείλικτοι υποστηρικτές αντιδραστικών πολιτικών, απολογητές της μαζικής ανεργίας.

Οπότε είναι οι επαναστάτες αυτοί που καλούνται να εκφράσουν την οργή των πολιτών. Οι ηγέτες της Ευρώπης μπορεί να βρήκαν τον δάσκαλό τους στον ατάραχο κ. Τσίπρα, καταλήγει ο κ. Pritchard.