Την τετραετία 2009-2013, το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 23%. Την ίδια περίοδο οι γεννήσεις μειώθηκαν 22%. Μέσα σε τέσσερα χρόνια γεννήθηκαν 56.000 λιγότερα παιδιά. Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της μείωσης, ενδεικτικά πέρυσι αποφοίτησαν από τα λύκεια της χώρας εκατό χιλιάδες μαθητές περίπου.
Οι μελλοντικοί ιστορικοί θα κρίνουν την εγκληματική ανικανότητα όσων φρόντισαν να φτάσει η Ελλάδα στην πλασματική ανάπτυξη και στη συνέχεια στην καταβαράθρωση, όχι τόσο για τον ΕΝΦΙΑ, το χαράτσι, τους ημιυπαίθριους, τα stress tests, τα δεύτερα stress tests, ή την έκτακτη (sic) εισφορά.
Άραγε η γελοία επίκληση της γενναιόδωρης (αν και αναγκαστικής) 'θυσίας του σοφού ελληνικού λαού' αναφέρεται και στα 56.000 παιδιά που δε γεννήθηκαν καν το διάστημα 2009-2013;
Που δεν γεννήθηκαν όχι μόνο γιατί η ανεργία είναι εκεί που είναι και οι μισθοί εκεί που έφτασαν. Ακόμη περισσότερο γιατί αδυνατεί οποιοσδήποτε να κάνει οποιονδήποτε προγραμματισμό για το σήμερα, πόσο μάλλον για το αύριο (το μεθαύριο το ξεχνάμε). Γιατί το εκπαιδευτικό σύστημα αλλάζει κάθε χρόνο, μόνο για να γίνει χειρότερο, γιατί το σύστημα υγείας καρκινοβατεί, γιατί τα σκουπίδια στοιβάζονται σε σωρούς, γιατί 'φοβάμαι να κάνω παιδί, διότι θα με διώξει ο εργοδότης μου'.
Αναρωτιόμαστε γιατί δεν έρχονται οι ξένοι να επενδύσουν στη χώρα, όταν εμείς οι ίδιοι αδυνατούμε να επενδύσουμε στο πιο απλό και μαζί το πιο σημαντικό: στην επόμενη γενιά. Η «συστράτευση των υγιών δυνάμεων» θα τους αφήσει και πάλι απ' έξω.
Κάποια στιγμή τα spreads θα πέσουν, οι τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιηθούν, η έκτακτη εισφορά θα σταματήσει (αν και για το τελευταίο δεν είμαι σίγουρος...). Και οι γέροντες Έλληνες θα κοιτάξουν πίσω να δώσουν τη σκυτάλη και δε θα βρίσκουν κανέναν.
Για πολλούς η κρίση έκρυβε μια ελπίδα να αλλάξουν νοοτροπίες δεκαετιών. Μιλούσαμε για την Ελλάδα που πεθαίνει, αναφερόμενοι σε πεπαλαιωμένες αντιλήψεις, συμφέροντα και πάρε-δώσε, που ευχόμασταν να σταματήσουν.
Δυστυχώς, αυτή η Ελλάδα δεν πέθανε. Ζει και βασιλεύει.
Η υγιής Ελλάδα ούτε αυτή πέθανε. Μόνο και μόνο γιατί δεν της επιτρέψαμε καν να γεννηθεί.
* Ο κ. Χ. Μακρυνιώτης είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Endeavor Greece
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.