Μήπως τελικά έχουμε σχέδιο διαπραγμάτευσης;

Ο χρόνος περνά, οι διαπραγματεύσεις δεν ολοκληρώνονται, η ρευστότητα του κράτους μειώνεται και ο προβληματισμός αυξάνεται.

Οι δημόσιες δηλώσεις απογοήτευσης ξένων αξιωματούχων από τον κ. Σόιμπλε, τον εκπρόσωπο της Κομισιόν και άλλους έχουν εντείνει την ανησυχία.

Την προηγούμενη φορά που οι ανησυχίες είχαν κορυφωθεί, τα δημόσια ταμεία ήταν μέσα 550 εκατ. ευρώ, όπως αποκάλυψε χθες ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Μάρδας, και η ΕΚΤ απειλούσε με περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων, υπήρξε συμφωνία.

Το ημερολόγιο έδειχνε 20 Φεβρουαρίου. Είχε προηγηθεί η τουρνέ του υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 23 Φεβρουαρίου, το ντιλ έκλεινε με την αποστολή της λίστας Βαρουφάκη και την επέκταση της δανειακής σύμβασης για άλλους 4 μήνες, μέχρι τα τέλη Ιουνίου.

Η τρόικα ενισχύθηκε από τον εκπρόσωπο του EFSF και μετονομάσθηκε σε θεσμούς. Επινοήθηκε το Brussels Group και τα τεχνικά κλιμάκια στην Αθήνα ονομάσθηκαν ατύπως Athens Group.

Ζητούμενο τότε ήταν μια συνολική συμφωνία επί των μεταρρυθμίσεων και υλοποίησή τους για να πληρωθεί η εκκρεμούσα δόση των 7,2 δισ. ευρώ.

Όμως, κοντεύουν να συμπληρωθούν δύο μήνες συνομιλιών και η απόσταση που χωρίζει τις δύο πλευρές είναι μεγάλη.

Ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε χθες τα σημεία τριβής, δηλαδή τα εργασιακά, το συνταξιοδοτικό, τον ΦΠΑ και την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, υπογραμμίζοντας ότι επρόκειτο περί πολιτικής διαφωνίας και όχι τεχνοκρατικής.

Όμως, αυτό σημαίνει ότι οι διαφορές θα γεφυρωθούν πιο δύσκολα γιατί είναι ουτοπικό να πιστεύει κανείς ότι οι δανειστές θα κάνουν πίσω σ' αυτά τα θέματα ή τουλάχιστον στα περισσότερα.

Ο κ. Σόιμπλε έδωσε τον τόνο, λέγοντας ότι οι θεσμοί δεν απαιτούν να υλοποιηθεί το 100% των μεταρρυθμίσεων, αλλά ένα μεγάλο κομμάτι, για να εκταμιευθεί κάποια δόση.

Όμως, η κυβέρνηση συνεχίζει να μπερδεύει πολύ κόσμο με την τακτική της.

Άλλοι ισχυρίζονται ότι δεν έχει πλάνο και ότι απλώς αυτοσχεδιάζει, ελπίζοντας στο καλύτερο.

Άλλοι πιστεύουν ότι υπάρχει σχέδιο με κατάληξη είτε το δημοψήφισμα, είτε νέες εκλογές.

Όμως, υπάρχει μια μικρότερη ομάδα που θεωρεί πως υπάρχει σχέδιο που φέρει την υπογραφή Βαρουφάκη και έχει υιοθετήσει η κορυφή της κυβέρνησης.

Σύμφωνα με τους τελευταίους, το σχέδιο βασίζεται στις διαπραγματεύσεις διαρκείας με κινητοποίηση όλων των υπαρχόντων ταμειακών διαθεσίμων για να πληρώνονται οι υποχρεώσεις του κράτους αυτό το διάστημα.

Η προσέγγιση βασίζεται στα εξής:

Πρώτον, με αυτόν τον τρόπο δίνεται η εντύπωση στο εσωτερικό ότι δίνεται μάχη και η δημοφιλία της κυβέρνησης παραμένει σε υψηλά επίπεδα.

Δεύτερον, εικάζεται, ότι η ευρωζώνη δεν επιθυμεί την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και θα υποχωρήσει σε μερικά θέματα, προσφέροντας ενδιάμεσα κάποια χρηματοδοτική ανάσα.

Η επίκληση και η ανάδειξη των επιπτώσεων της κοινωνικής κρίσης και η επιχειρηματολογία εναντίον της λιτότητας θα βοηθούσαν προς την ίδια κατεύθυνση.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να φθάσουμε στον Ιούνιο και να υπάρξει σύμπτυξη της τελευταίας αξιολόγησης με τη νέα συμφωνία, που θα περιλαμβάνει μέτρα ανακούφισης από το υψηλό δημόσιο χρέος.

Αν όμως τα χρήματα δεν έφθαναν μέχρι τότε, θα γινόταν μια γενναία υποχώρηση, κοινώς κωλοτούμπα, λίγο πριν από το σημείο μηδέν.

Δεν γνωρίζουμε αν το συγκεκριμένο σχέδιο έχει τύχη.

Όμως, είναι ένα σχέδιο και συμβαδίζει με τη χθεσινή δήλωση Βαρουφάκη ότι ούτε το δημοψήφισμα, ούτε οι εκλογές είναι στα σχέδια της κυβέρνησης.

Οσο φυσικά γνωρίζει ο κ. Βαρουφάκης ή εμπιστεύεται κανείς τα λεγόμενά του.

Εν πάση περιπτώσει, το συγκεκριμένο σχέδιο δεν φαίνεται αποτελεσματικό σε εμάς.

Dr. Money