Στεγαστικά: Kι αν «κοκκινίσει» η τρόικα;

Η συγκυβέρνηση δοκίμασε πέρυσι τον Δεκέμβριο τα όρια της εσωτερικής συνοχής της με αφορμή την προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς.

Τελικά, νομοθέτησε την επέκταση του μορατόριουμ για έναν ακόμη χρόνο με την ανοχή της τρόικας.

Όμως, έκανε μια συμφωνία μαζί της, όπως υποστηρίζουν άτομα που έχουν ιδίαν αντίληψη.

Η συμφωνία βασιζόταν σε τρία κυρίως σημεία:

Πρώτον, στην κατάργηση του καθεστώτος οριζόντιας προστασίας της πρώτης κατοικίας από την 1η Ιανουαρίου 2015.

Δεύτερον, να συνεχίσει να ισχύει ο νόμος Κατσέλη υπό την προϋπόθεση οι εκδικάσεις να γίνονται μέσα σε 3 μήνες και όχι σε 12 χρόνια, όπως γίνεται τώρα.

Ο νόμος προσφέρει προστασία κύριας κατοικίας αλλά και συνολικά της περιουσίας του οφειλέτη έναντι τραπεζών και ιδιωτών, αλλά όχι του δημοσίου από τη στιγμή που εκείνος θα υποβάλει την αίτηση στο Ειρηνοδικείο μέχρι την έκδοση της απόφασης.

Κάπου 100.000 οφειλέτες εκτιμάται ότι έχουν υποβάλει αίτηση στα ειρηνοδικεία κι οι εκδικάσεις φθάνουν μέχρι το 2024. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αρκετοί έχουν κάνει καταχρηστική εφαρμογή των διατάξεων του νόμου Κατσέλη για να επωφεληθούν.

Τρίτον, να συνταχθεί κώδικας δεοντολογίας των τραπεζών για τα κόκκινα δάνεια.

Ο κώδικας διαχωρίζει τους δανειολήπτες σε συνεργάσιμους και μη, ενώ κλειδί για τις ρυθμίσεις στα δάνεια είναι οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης.

Ο κώδικας δεοντολογίας προτείνει διάφορες ρυθμίσεις που χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:

Στις βραχυπρόθεσμες, τις μακροπρόθεσμες και στην οριστική διευθέτηση.

Στην κατηγορία των μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων εντάσσεται η λύση για τα στεγαστικά δάνεια στην οποία αναφέρθηκε χθες ο κ. Δένδιας.

Δεν είναι δηλαδή κάποια καινούργια λύση-επιλογή, παρότι τα ΜΜΕ την εμφάνισαν χθες ως κάτι νέο.

Αντιγράφουμε από το Παράρτημα 2 του κώδικα δεοντολογίας:

«(δ) Διαχωρισμός της χορήγησης (split balance). Όταν ένα πιστωτικό ίδρυμα συμφωνεί να διαχωρίσει ένα π.χ. ενυπόθηκο δάνειο δανειολήπτη σε δύο τμήματα (two tranches):

i. ένα ενυπόθηκο δάνειο το οποίο ο δανειολήπτης εκτιμάται ότι μπορεί να αποπληρώνει με βάση την υφιστάμενη και την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής αυτού και

ii. στο υπόλοιπο τμήμα του αρχικού δανείου, το οποίο τακτοποιείται μεταγενέστερα με ρευστοποίηση περιουσίας ή με άλλου είδους διευθέτηση η οποία συμφωνείται εξαρχής από τα δύο μέρη».

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση αναλογιζόμενη το πολιτικό κόστος εν όψει μιας πιθανής πρόωρης εκλογικής αναμέτρησης έχει δεύτερες σκέψεις για την οριζόντια προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς.

Όμως, οι πληροφορίες θέλουν η τρόικα να μην κάνει πίσω στην επέκταση της προστασίας για έναν ακόμη χρόνο.

Η τρόικα, και κυρίως το ΔΝΤ, πιστεύει ότι ένα σημαντικό ποσοστό των δανειοληπτών μπορεί να πληρώσει, αλλά δεν το κάνει, επωφελούμενο των ρυθμίσεων και του καθεστώτος προστασίας της πρώτης κατοικίας.

Οι δανειστές θεωρούν ότι οι πλειστηριασμοί είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αρχίσουν να πληρώνουν αυτοί που μπορούν, να μειωθεί το στοκ των μη εξυπηρετούμενων δανείων και να αρχίσουν οι τράπεζες να δανείζουν την οικονομία.

H κυβέρνηση θα ήθελε να επεκτείνει την προστασία της πρώτης κατοικίας για έναν ακόμη χρόνο.

Όμως, ήδη έχει νομοθετήσει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών για την επέκταση των δόσεων για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο σε 100.

Επιπλέον, δεν συζητά το θέμα των ομαδικών απολύσεων, μεταθέτει το ζήτημα του ασφαλιστικού για αργότερα, όπως ουσιαστικά κάνει με το ενιαίο μισθολόγιο στο δημόσιο, ενώ δεν αποκλείεται να προβάλει ενστάσεις για την εναρμόνιση του ΦΠΑ στα νησιά.

Με άλλα λόγια, η συγκυβέρνηση έχει ήδη πολλά ανοικτά θέματα για να προσθέσει ένα ακόμη χωρίς συνέπειες για τη μετά το μνημόνιο συμφωνία που επιδιώκει.

Ίσως λοιπόν επιδιώξει να αποφύγει το ξεπάγωμα των πλειστηριασμών μέσω του πτωχευτικού δικαίου των φυσικών προσώπων.

Αναμφισβήτητα, ο χρόνος θα δείξει αν μπορεί να τα καταφέρει και δεν είναι πολύς μέχρι την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της 18ης Δεκεμβρίου.

Πάντως, τον θυμό της τρόικας για τα «κόκκινα στεγαστικά» δεν τον γλυτώνει.

Dr. Money