Τα αγροτεμάχια χρειάζονται έναν πιο δίκαιο φόρο!

Η κυβέρνηση και η τρόικα έχουν βάλει στόχο να εισπράξουν κάπου 3 δισ. ευρώ το 2014 από 2,2 δισ. φέτος, δηλαδή θα πάνε στον κρατικό κορβανά του χρόνου περίπου 6 φορές περισσότερα σε σχέση με το 2009.

Όμως, οι δανειστές γνωρίζουν ότι δεν θα πληρώσουν όλοι οι ιδιοκτήτες ακινήτων.

Γι' αυτό ζητάνε οι συντελεστές φόρου να ευθυγραμμιστούν προς τα πάνω ώστε να είναι συμβατοί με μεγαλύτερο ποσό, π.χ. 4 δισ. ευρώ, ώστε αν πληρώσει το 75% να καταλήξουν στα ταμεία του κράτους 3 δισ. που είναι ο στόχος.

Η επιβάρυνση είναι τεράστια και γίνεται ακόμη μεγαλύτερη αν ληφθούν υπόψη το επιβαρυμένο οικονομικό περιβάλλον, η απρόσοδη περιουσία και άλλες επιβαρύνσεις, όπως ο ΤΑΠ.

H φορολόγηση των αγροτεμαχίων για πρώτη φορά αποβλέπει στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, αλλά το ποσό των 150 εκατ. ευρώ που προβλέπεται είναι πολύ μικρό σε σχέση με τον στόχο των 3 δισ. ευρώ.

Αντιπροσωπεύει μόλις το 5% του συνολικού ποσού, όταν η λογική υπαγορεύει ότι η συνεισφορά της θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον διπλάσια αν ληφθεί υπόψη ότι αναφερόμαστε σε 50 εκατ. στρέμματα γης σε ολόκληρη τη χώρα, δηλαδή 3 ευρώ το στρέμμα.

Δύο παραδείγματα:

Φορολογούμενος με αγροτεμάχιο 5 στρεμμάτων στα Σπάτα, με κατοικία και πρόσβαση σε αγροτική οδό, στο οποίο καλλιεργεί ελιές, θα πλήρωνε 57,6 ευρώ/στρέμμα ή 288 ευρώ συνολικά.

Φορολογούμενος με αγροτεμάχιο 5 στρεμμάτων στην Αργολίδα, με πρόσβαση σε αγροτικό δρόμο, στο οποίο καλλιεργεί πορτοκάλια, θα πλήρωνε 6,75 ευρώ/στρέμμα ή 33,75 ευρώ συνολικά.

Οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος θεώρησαν υψηλή την επιβάρυνση και ζήτησαν να επιστραφεί το αρχικό σχέδιο φορολόγησης των αγροτεμαχίων στους αρμοδίους.

Όμως, οι ιθύνοντες δεν προχωρούν στην υιοθέτηση ενός δικαιότερου συστήματος φορολόγησης των αγροτεμαχίων, το οποίο θα βασίζεται στην πρόσοδο που αποδίδει κάθε καλλιέργεια.

Κάτι που πιθανόν θα επέτρεπε στο κράτος να εισπράξει πολύ περισσότερα από 150 εκατ. ευρώ χωρίς κανείς να μπορεί να του πεί τίποτα.

Αντίθετα, φαίνεται να προσανατολίζονται στην ακόμη μεγαλύτερη επιβάρυνση των κατόχων αστικών ακινήτων, βάζοντας μεγαλύτερους συντελεστές στάθμισης στα οικόπεδα εντός σχεδίου πόλης για να καλύψουν το κενό που θα δημιουργηθεί από τους χαμηλότερους φόρους στα αγροτεμάχια.

Θα πρόκειται για ένα ακόμη λάθος οικονομικής και φορολογικής πολιτικής, με γνωστή κατάληξη.

Την αύξηση του ποσοστού των ιδιοκτητών αστικών ακινήτων που δεν θα μπορούν να πληρώσουν τον νέο ενιαίο φόρο ακινήτων.

Τι θα πρέπει να γίνει;

Είναι απλό.

Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης μπορεί να υπολογίσει εύκολα τη μέση πρόσοδο ανά καλλιέργεια, αν δεν το έχει κάνει ήδη.

Επομένως, ο νέος φόρος στα αγροτεμάχια θα πρέπει να υπολογιστεί με βάση τη μέση πρόσοδο για να είναι δίκαιος.

Δεν είναι σωστό ο ιδιοκτήτης ενός στρέμματος φράουλας που βγάζει κατά μέσο όρο 10.000 ευρώ καθαρά τον χρόνο (μετά τα κόστη) να πληρώνει τον ίδιο φόρο αγροτεμαχίων με αυτόν που έχει ένα στρέμμα αμπέλι και του απέδωσε 1.000 - 2.000 ευρώ φέτος.

Δεν είναι σωστό να βάζει το κράτος στην κατηγορία της μονοετούς καλλιέργειας με συντελεστή χρήσης 1 τους παραγωγούς κηπευτικών, φυτών και σιταριού, όταν π.χ. η μέση πρόσοδος του σιταριού σε σύγκριση με το μπρόκολο είναι η μέρα με τη νύχτα.

Ούτε να μην λαμβάνει υπόψη ότι π.χ. η πατάτα χρειάζεται αμμουδερά εδάφη.

Επομένως μπορεί να φυτρώνει κοντά σε θάλασσα, αλλά δεν είναι λόγος να πληρώνει ο ιδιοκτήτης επιπλέον φόρο λόγω της απόστασης της έκτασης από τη θάλασσα.

Ούτε να βάζει τον δεύτερο υψηλότερο συντελεστή χρήσης στα ελαιόδενδρα όταν οι τιμές του λαδιού παραμένουν χαμηλές και κάποια από αυτά επιβαρύνονται λόγω της απόστασής τους από τη θάλασσα.

Το κράτος θα μπορούσε να εισπράξει το διπλάσιο ή το τριπλάσιο ποσό από τη φορολογία των αγροτεμαχίων χωρίς να ανοίξει ρουθούνι αν καθιστούσε τον φόρο δίκαιο.

Κοινώς, αν φορολογούσε τα αγροτεμάχια με βασικό κριτήριο το είδος της καλλιέργειας και των προσόδων που αποφέρει.

Dr. Money