Η Ευρωζώνη και η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία!

Μας ήλθαν όλα αυτά στο νου, συζητώντας με γνωστούς για την κατάσταση που επικρατεί στην Ιταλία, την 3η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, και διαβάζοντας την συνέντευξη του μεγαλοεπενδυτή Τζώρτζ Σόρος στο Βήμα της Κυριακής.

Τι προκύπτει απ΄ όλα αυτά;

Η στάση ενός μεγάλου τμήματος του ιταλικού πληθυσμού έναντι του ευρώ είναι αρνητική.

Ολοι αυτοί νοσταλγούν την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα παρότι η πολιτική ελίτ της χώρας με λίγες εξαιρέσεις συντάσσεται με το ευρώ.

Από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι δυο λόγοι είναι οι βασικοί λόγοι που έχουν παίξει ρόλο σ' αυτό.

Αφενός η πολιτική της λιτότητας που έχει συμπιέσει τα εισοδήματα πολλών ιταλών και αυξήσει την ανεργία και αφετέρου η ηγεμονική συμπεριφορά της Γερμανίας που ενοχλεί τους γείτονες.

Οι αναφορές του γραφικού κατ' εμάς Μπερλουσκόνι ή του αρχηγού του κόμματος των 5 αστέρων στο τελευταίο ζήτημα δεν είναι καθόλου τυχαίες.

Αν μάλιστα το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα της κ.Μέρκελ και το αδελφό χριστιανοκοινωνικό κόμμα στη Βαυαρία επιμείνουν στην προεκλογική διακήρυξη σε περίπτωση που ξανακυβερνήσουν από τον Σεπτέμβριο, το πρόβλημα με την Ιταλία και άλλες χώρες μπορεί να οξυνθεί.

Στην ανωτέρω διακήρυξη, τα δυο κόμματα τάσσονται μεν υπέρ της οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης της ευρωζώνης αλλά εναντίον της έκδοσης των ευρωομολόγων και της πανευρωπαϊκής εγγύησης των καταθέσεων.

Το υφιστάμενο πρόβλημα μπορεί να οξυνθεί πολύ περισσότερο αν ο κ. Σόρος έχει δίκιο και η κρίση της ευρωζώνης επιδεινωθεί το επόμενο 12μηνο λόγω της πτώσης των γερμανικών εξαγωγών στην Ασία και της πιστωτικής ασφυξίας στην Ιταλία και την Ισπανία.

Ο μεγαλοεπενδυτής άγγιξε ένα πολύ λεπτό ζήτημα, αναφέροντας ότι η κρίση δεν μπορεί να επιλυθεί εύκολα γιατί οι ευρωπαϊκές συνθήκες του Μάαστριχτ και της Λισσαβόνας δεν ευνοούν κάτι τέτοιο ενώ η πολιτική δυναμική έχει μπει σε αντιευρωπαϊκή ρότα.

« Η Ευρώπη κυβερνάται από συνταγματολόγους και όχι από τη θέληση των λαών» τόνισε ο Σόρος.

Προφανώς, έχει δίκιο και αυτό δεν έχει περάσει απαρατήρητο από τους ιταλούς και πιθανόν άλλους λαούς.

Υπενθυμίζουμε ότι η ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ υιοθετεί παραδοσιακά λύσεις που οι ψηφοφόροι καλούνται να επιδοκιμάσουν εκ των υστέρων.

Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), η οποία διοικείται από μη δημοκρατικά εκλεγμένους αξιωματούχους, έχει μεγάλη δύναμη και λειτουργεί πρακτικά σαν σκιώδη οντότητα.

Ακόμη, η πολιτική του κεντρικού ελέγχου των εθνικών προϋπολογισμών από τις Βρυξέλες που προωθεί η Γερμανία και οι δορυφόροι της περιορίζει ακόμη περισσότερο το δικαίωμα των κοινοβουλίων των χωρών-μελών της ευρωζώνης να περνούν νόμους.

Το τελευταίο δικαίωμα έχει ήδη φαλκιδευτεί από τις ευρωπαϊκές συνθήκες και την διακυβερνητική συμφωνία για δημοσιονομική πειθαρχία.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η δυσαρέσκεια και οι αντιδράσεις μιας ολοένα μεγαλύτερης μερίδας πολιτών σε χώρες της ευρωζώνης, όπως η Ιταλία, δεν θα πρέπει να εκπλήσσουν.

Αντίθετα, θα έπρεπε να λειτουργούν σαν καμπανάκι για την πολιτική ελίτ της ευρωζώνης και της Γερμανίας που φαίνεται να ευαγγελίζεται ένα σούπερ ευρωπαϊκό κράτος ως αντίδοτο στη κρίση χωρίς όμως τα εργαλεία της αμοιβαιότητας σε θέματα χρέους κ.τ.λ.

Όμως, το εγχείρημα ερήμην των ψηφοφόρων-πολιτών και της απουσίας τέτοιων εργαλείων, π.χ. ευρωομόλογα, μπορεί να καταλήξει στα βράχια αν οι τελευταίοι στραφούν σε αντισυστημικά κόμματα στην Ιταλία κι αλλού για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Η ιστορία διδάσκει ότι μόνο ένα πετυχημένο σούπερ-κράτος έχει υπάρξει στην Ευρώπη κι αυτό δεν ήταν δημοκρατία. Ήταν η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Dr. Money

*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο;

Τι γνώμη έχετε;To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.