To τυχαίο συμβάν και το φιλί του θανάτου!

Οι πολιτικοί και τα μίντια επικεντρώνονται στα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους και στις λήξεις ομολόγων όταν θέλουν να εκτιμήσουν την πιθανότητα χρεοκοπίας της χώρας. Ξεχνούν, όμως, το random event.

Δημοσιεύθηκε: 8 Νοεμβρίου 2011 - 07:50

Dr Money

To τυχαίο συμβάν και το φιλί του θανάτου!

Το παρελθόν δεν είναι πάντοτε καλός οδηγός για το παρόν και το μέλλον.

Όμως, η θεωρία του random walk είναι πιο χρήσιμη στη Wall Street παρά στην ελληνική πολιτικοοικονομική main street.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου, η τρόικα αναχώρησε από την Αθήνα μετά την απόφαση των κ. Παπανδρέου - Βενιζέλου να επιδιώξουν πολιτική επαναδιαπραγμάτευση των επιπρόσθετων μέτρων λιτότητας που ζητούσαν οι εκπρόσωποι των δανειστών για να δώσουν το πράσινο φως για την 6η δόση.

Η 6η δόση των 8 δισ. ευρώ επρόκειτο να εκταμιευθεί τον Οκτώβριο και η επόμενη 7η δόση των 5 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2011, σύμφωνα με το αρχικό πλάνο του Μαΐου του 2010.

Εκείνη την περίοδο, τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους εκτιμάτο ότι θα υποχωρούσαν κοντά στα 500 εκατ. ευρώ μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου.

Όταν όμως πλησίαζε ο χρόνος, οι ιθύνοντες γνωστοποίησαν ότι το κράτος είχε λεφτά για να αντέξει μέχρι τις 10 Οκτωβρίου περίπου, αν θυμόμαστε καλά.

Το διάστημα που μεσολάβησε, η χώρα προέβη σε νέες εκδόσεις εντόκων γραμματίων και πλήρωσε πάνω από 1 δισ. ευρώ σε κουπόνια ομολόγων με επίκεντρο τις 22 Οκτωβρίου.

Σήμερα, η χώρα καλείται να πληρώσει τοκομερίδια ύψους 1,8 δισ. γεν για το ομόλογο που λήγει τον Νοέμβριο του 2016.

Βρισκόμαστε, λοιπόν, στις αρχές Νοεμβρίου, η 6η δόση δεν έχει εκταμιευθεί έπειτα από όσα έγιναν και η κυβέρνηση έχει γνωστοποιήσει ότι τα ρευστά διαθέσιμα του κράτους τελειώνουν στις αρχές Δεκεμβρίου.

Τι δείχνουν όλα αυτά;

Τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους είναι μετακινούμενος στόχος, λόγω και της ασυνέπειας του Δημοσίου προς τους ιδιώτες πιστωτές του στο εσωτερικό, των εσόδων από τα χαράτσια και της βοήθειας των τραπεζών χάρη στην ενεργοποίηση του έκτακτου μηχανισμού χρηματοδότησης ELA της Τράπεζας της Ελλάδος.

Φυσικά, τα περιθώρια στενεύουν καθώς πλησιάζουν οι λήξεις των ομολόγων ύψους 2,86 δισ. ευρώ το τελευταίο 10ήμερο του Δεκεμβρίου.

Όμως, τα διάφορα φορολογικά χαράτσια, τα έσοδα από τις άδειες που δόθηκαν στον ΟΠΑΠ, ο λογαριασμός στην κεντρική τράπεζα με τα λεφτά που προορίζονται για την κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών και η ευθυγράμμιση του τρόπου πληρωμής στον δημόσιο με τον ιδιωτικό τομέα το β΄ δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου, όπου οι υπάλληλοι δεν προπληρώνονται, δημιουργούν βάσιμες υποψίες ότι τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους μπορεί να διαρκέσουν παραπάνω.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα ήταν καλύτερα για όλους αν η χώρα εισέπραττε την 6η δόση, την οποία έβαλε σε κίνδυνο η ιδέα του κ. Παπανδρέου για το δημοψήφισμα.

Όμως, η ιδέα έχει δώσει σε πολλούς να καταλάβουν ότι ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι υπαρκτός.

Αυτό το θέμα έχει δυο πλευρές.

Από τη μία πλευρά, υπαγορεύει πιο ορθολογιστικές συμπεριφορές σε πολιτικό επίπεδο, από την άλλη όμως οδηγεί σε εκροές καταθέσεων από το τραπεζικό σύστημα, που είναι ήδη ζορισμένο.

Αν συνυπολογιστούν η ύφεση και τα φορολογικά χαράτσια, που αναγκάζουν τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις να μειώσουν ακόμη περισσότερο τις καταθέσεις τους, η αιμορραγία επιτείνεται.

Όμως, η μείωση της ρευστότητας που συνεπάγεται η εκροή καταθέσεων δεν οδηγεί απλώς σε μεγαλύτερη απομόχλευση των ισολογισμών των τραπεζών υπό τη μορφή λιγότερων δανείων.

Αυξάνει επίσης τις πιθανότητες να προκύψει κάποιο τυχαίο γεγονός (random event), που θα οδηγήσει το σύστημα σε κατάρρευση.

Ποιο θα μπορούσε να είναι;

Το πρώτο που έρχεται στον νου είναι μια αποτυχημένη δημοπρασία εντόκων γραμματίων.

Με τους ξένους να μην ανανεώνουν τις λήξεις των εντόκων, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό όπως στο παρελθόν, το επιπρόσθετο βάρος πέφτει στις ελληνικές τράπεζες.

Οι τελευταίες δεν μπορούν να λάβουν φθηνή ρευστότητα από την ΕΚΤ με ενέχυρο τα έντοκα όπως παλιά, αφού υπάρχει ανώτατο όριο και το έχουν ήδη υπερβεί κατά πολύ.

Τι τους απομένει;

Προφανώς ο έκτακτος μηχανισμός χρηματοδότησης (ELA) της Τράπεζας της Ελλάδος και οι επιπρόσθεστες κρατικές εγγυήσεις.

Οι νέες κρατικές εγγυήσεις για ομόλογα ύψους 6,4 δισ. ευρώ που έλαβαν οι τράπεζες προκειμένου να αντλήσουν ρευστότητα από το ELA της ελληνικής κεντρικής τράπεζας μιλούν από μόνες τους.

Υπενθυμίζεται ότι τα πιστωτικά ιδρύματα θα πρέπει να επιστρέψουν ομόλογα ύψους 5,23 δισ. ευρώ που έλαβαν στα τέλη του 2008 επί Αλογοσκούφη στο πλαίσιο του πυλώνα στήριξης της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας.

Δεν αποκλείεται, επίσης, κάποια τράπεζα ή τράπεζες να έχουν δικά τους ομόλογα που λήγουν μέχρι τα τέλη της χρονιάς και να χρειάζονται ρευστότητα για να τα αποπληρώσουν.

Συμπέρασμα;

Δεν χρειάζεται να φθάσουμε στο σημείο να μην μπορεί το κράτος να πληρώσει τα τοκοχρεολύσια που οφείλει στους ομολογιούχους για να συμβεί το μοιραίο.

Αρκεί ένα άλλο τυχαίο γεγονός, που μπορεί να αφορά κάποια τράπεζα ή μεγάλη ελληνική επιχείρηση ή τα έντοκα για να συμβεί το μοιραίο.

Dr. Money

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.