Fund για τις «δύσκολες ώρες» προτείνει στην ευρωζώνη η Λαγκάρντ

Τη δημιουργία ενός fund για την ευρωζώνη, έτσι ώστε να βοηθήσει τα μέλη της, σε μελλοντικές περιόδους ύφεσης, πρότεινε σήμερα η διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ.

Σε ομιλία της στο Βερολίνο, η κα Λαγκάρντ χαιρέτισε τη «σταθερή και διευρυμένη ανάκαμψη» της παγκόσμιας οικονομίας. «Ωστόσο, υπάρχουν άλλες, ισχυρές αντιξοότητες που απειλούν», πρόσθεσε. «Σκεφτείτε την άνοδο του λαϊκισμού και την κοντόφθαλμη προκλητική επίκληση του προστατευτισμού».

Προκειμένου η ευρωζώνη να προετοιμαστεί για την επόμενη οικονομική ύφεση, κάλεσε τα μέλη της να αναπτύξουν μία εκσυγχρονισμένη ένωση κεφαλαιαγορών, μία βελτιωμένη τραπεζική ένωση και να προχωρήσουν προς μεγαλύτερη δημοσιονομική ολοκλήρωση, ξεκινώντας από μία κεντρική δημοσιονομική διαχείριση. 

Ένα τέτοιο δημοσιονομικό εργαλείο θα καθησυχάσει τους επενδυτές, δήλωσε. Το προτεινόμενο Ταμείο θα μπορούσε να δέχεται ετήσιες συνεισφορές από τις χώρες της ευρωζώνης για τη συγκέντρωση περιουσιακών στοιχείων σε καλές εποχές, τα οποία θα μπορούσαν στη συνέχεια να λαμβάνουν κατά τη διάρκεια ύφεσης.

Σε ακραίες περιπτώσεις, οι χώρες θα μπορούσαν να δανειστούν από αυτό το Ταμείο και να αποπληρώσουν τα δάνειά τους έναντι μελλοντικών καταβολών, είπε.

Οι μεταφορές από το fund θα πρέπει να εξαρτώνται από τη συμμόρφωση των μελών προς τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ. Η κα Λαγκάρντ επίσης πρότεινε στις χώρες να πληρώνουν ένα premium, με βάση τα οφέλη που αποκομίζουν σε δύσκολες εποχές. Αυτά τα δύο βήματα έχουν σκοπό να αποφευχθούν οι μόνιμες μεταφορές.

Όσο αφορά την ένωση κεφαλαιαγορών, ζήτησε αναβαθμισμένες ρυθμίσεις εποπτείας για να αντιμετωπίσει μια πιθανή εισροή επιχειρήσεων παροχής χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών στην Ευρώπη μετά το Brexit.

«Μία από τις επιπτώσεις του Brexit είναι ότι πολλές χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες πιθανό να μετακινηθούν στην ηπειρωτική Ευρώπη στους επόμενους μήνες», σημείωσε.

Όσο αφορά την τραπεζική ένωση, καλωσόρισε τις ενδείξεις προόδου. «Η συμφωνία σχετικά με το χρονοδιάγραμμα για την κοινή ασφάλεια καταθέσεων, μαζί με ένα χάρτη για τη μείωση των τρωτών σημείων στον τραπεζικό τομέα, θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση», πρόσθεσε, σύμφωνα με το Reuters.

Πώς θα λειτουργούσε το Ταμείο

Στην πρότασή του, το ΔΝΤ χωρίζει τις 11 χώρες-μέλη της ευρωζώνης σε τρεις ομάδες, ανάλογα με το ύψος του χρέους το 2017. Κράτη με ποσοστό κάτω του 85% του ΑΕΠ (Αυστρία, Φινλανδία, Γερμανία, Ιρλανδία, Ολλανδία), αυτά με ποσοστό 85%-120% (Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία) και όσες κινούνται σε υψηλότερο επίπεδο (Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία).

Σε ένα ιστορικό σενάριο που εξετάζει για το Ταμείο, οι χώρες θα πλήρωναν από το 1990 ετήσια συνδρομή 0,35% του ΑΕΠ και το Ταμείο θα ενεργοποιούνταν όταν η ανεργία σε μια χώρα απέκλινε από τον 7ετή κινητό μέσο όρο της ανεργίας, εισπράττοντας μεταβιβάσεις 0,5% του ΑΕΠ για κάθε μία ποσοστιαία μονάδα απόκλισης.

Με βάση τα ιστορικά στοιχεία, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η Ελλάδα θα είχε εισπράξει πόρους ύψους 6% του ΑΕΠ το 2013, το μεγαλύτερο ποσό από κάθε άλλη χώρα. Οι καθαρές εισροές προς τη χώρα μας θα έφταναν συνολικά το 20% του ΑΕΠ (περίοδο 2009-16), όσες και στην Ισπανία (2008-15), καθώς είχαν τη μεγαλύτερη ανεργία.

Η πρόταση βέβαια προβλέπει οι χώρες που πήραν πόρους, μόλις ανακάμψουν, να καλύψουν τις επιπλέον παροχές που έλαβαν. Η εισήγηση του ΔΝΤ είναι όταν καλυφθεί η απόκλιση σε επίπεδο ανεργίας, να προσφέρουν περίπου 1% του ΑΕΠ ετησίως στο Ταμείο (μεταξύ 0,5% και 1,5% του ΑΕΠ) για κάποια χρόνια μετά, προκειμένου αυτό να αναπληρώσει τις δυνάμεις του. 

Παράλληλα θα μπορούσε να υπάρχει ένα «ταβάνι» στις πληρωμές για τις χώρες που δεν κάνουν χρήση των πόρων του Ταμείου, προκειμένου να αποφευχθούν οι «κεφαλαιακές μεταβιβάσεις» προς συγκεκριμένες χώρες από αυτές που δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα. 

IMF's Director Christine Lagarde urges euro powers to build unified capital market https://t.co/bCHjOozRgy pic.twitter.com/aXBXUGdXjX

— Bloomberg (@business) March 26, 2018