Καθώς η μια χώρα μετά την άλλη στην περιφέρεια της ευρωζώνης κατάπινε τις επίπονες μεταρρυθμίσεις και πλήρωνε με δημοσιονομική λιτότητα το τίμημα για τα προγράμματα διάσωσης το 2010-2013, η έκπληξη ήταν που αποδεχόταν τόσο αγόγγυστα το φάρμακο, χωρίς να προκληθεί ευρεία λαϊκή εξέγερση.
Το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών της Κυριακής αποτελεί όμως το σημείο καμπής, γράφει ο Economist, αφού το αριστερό κόμμα που κέρδισε, ο ΣΥΡΙΖΑ, στήριξε την εκστρατεία του στην άρση της λιτότητας, στην οπισθοχώρηση των μεταρρυθμίσεων και στην αναδιαπραγμάτευση του βαρύτατου χρέους της Ελλάδας προς τους ξένους πιστωτές.
Αυτές οι σκέψεις είναι απαράδεκτες για χώρες όπως η Γερμανία, που έχουν δανείσει πολλά κεφάλαια στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα των εκλογών θα έχει επίσης ευρύτερες επιπτώσεις.
Η διαμάχη μαίνεται γιατί οι Έλληνες βλέπουν την πρόσφατη Ιστορία τους από πολύ διαφορετική σκοπιά σε σχέση με τους Γερμανούς και τους άλλους Ευρωπαίους που τους διέσωσαν. Για τις χώρες του Βορρά, η Ελλάδα έχτισε η ίδια τη δυστυχία της, κάνοντας τρομερή κακοδιαχείριση. Από τη δική της πλευρά, όμως έχει υποστεί δραματική υποβάθμιση του ΑΕΠ, βαριές περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων που υποβλήθηκαν ξανά και ξανά. Οι Ελληνες νιώθουν ότι έχουν χάσει τον έλεγχο της χώρας τους, την οποία διοικεί πλέον η μισητή τρόικα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ νίκησε ακριβώς επειδή ο ηγέτης Αλέξης Τσίπρας πρόσφερε το μήνυμα της ελπίδας σε μια χώρα που παραμένει απεγνωσμένη, μολονότι η οικονομία της πλέον ανακάμπτει. Αλλά το δύσκολο σε αυτό το σχέδιο είναι ότι πρέπει να το χρηματοδοτήσουν άλλοι Ευρωπαίοι ή να υπαναχωρήσουν από τις μεταρρυθμίσεις που θεωρούν ζωτικές για τη συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη. Αν ο κ. Τσίπρας θέλει να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του, δεν θα πετύχει τον στόχο μεγάλου πρωτογενούς πλεονάσματος. Και αν ανατρέψει τις μεταρρυθμίσεις, η χώρα θα επιστρέψει στα προβλήματα της έλλειψης ανταγωνιστικότητας και κακοδιαχείρισης που αντιμετώπιζε εξαρχής.
Στις συνομιλίες που θα ακολουθήσουν ανάμεσα στον κ. Τσίπρα και στους πιστωτές της Ελλάδας, η Γερμανία θα κάνει λίγο πίσω. Η Άγκελα Μέρκελ πρέπει κι εκείνη να κοιτάξει την εγχώρια κοινή γνώμη, που δεν θέλει παραχωρήσεις, αλλά και να σκεφτεί τις ευρύτερες επιπτώσεις μιας συμφωνίας που θα «αντάμειβε» τον ΣΥΡΙΖΑ και τα αντίστοιχα αντιμνημονιακά κινήματα, ειδικά στην Ισπανία.
Η έξοδος κράτους από το ευρώ θεωρείται άκρως αποσταθεροποιητική. Γι' αυτό και ο κ. Τσίπρας εν τέλει σύντομα θα έλθει αντιμέτωπος με μια δύσκολη επιλογή: να κάνει πίσω στις απαιτήσεις του ή να ηγηθεί μιας καταστροφικής ελληνικής εξόδου.