«Φαίνεται πως η Μέρκελ δεν έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης», παρατηρεί ο Έντμουντ Φελπς, κάτοχος του Νόμπελ Οικονομίας 2006. Ο καθηγητής μακροοικονομίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια δεν μασάει τα λόγια του όταν αναφέρεται στη διαχείριση της ευρωκρίσης από τη Γερμανίδα καγκελάριο. Και δεν είναι ο μόνος.
Μπορεί οι 17 νομπελίστες οικονομολόγοι που έδωσαν το «παρών» στην 5η Συνάντηση του Λιντάου να διαφωνούν σχεδόν σε όλα τα μεγάλα οικονομικά θέματα, σε ένα, ωστόσο, συμφωνούν: στην κριτική τους προς την Άγκελα Μέρκελ.
Όπως αναμεταδίδει η Deutsche Welle, οι επικριτές της καγκελαρίου δεν περιορίζονται στον κύκλο των κεϊνσιανιστών. Συντηρητικοί, οπαδοί της Θεωρίας των Παιγνίων, ακόμη και φιλελεύθεροι οικονομολόγοι εκφράζουν τη διαφωνία τους στην πολιτική της λιτότητας που η καγκελάριος έχει επιβάλει στην ευρωζώνη. «Με συλλογική απόρριψη αντιμετωπίζει η ελίτ της παγκόσμιας οικονομικής έρευνας τις προτάσεις της Γερμανίδας καγκελαρίου για την επίλυση της κρίσης του ευρώ», παρατηρεί η Welt am Sonntag.
«Η μετωπική επίθεση των σημαντικότερων εγκεφάλων κατά της γερμανικής πολιτικής καταδεικνύει όχι μόνο πόσο διευρύνθηκε το χάσμα μεταξύ πολιτικής και οικονομίας -κυρίως όσον αφορά θέματα όπως η ευρωκρίση, αλλά καθιστά επίσης σαφές πόσο δύσκολο είναι για τη Γερμανία να επιβάλει τις ορθόδοξες οικονομικοπολιτικές της απόψεις στην Ευρώπη», επισημαίνει ο Χόλγκερ Σέπιτς στην κυριακάτικη εφημερίδα.
«Η Μέρκελ ακολουθεί στην Ευρώπη μια εντελώς εσφαλμένη πολιτική. Η πορεία λιτότητας που έχει επιβάλει θα οδηγήσει την ευρωζώνη σε βαθιά ύφεση», εκτιμά ο νομπελίστας οικονομολόγος Έρικ Μάσκιν, που διδάσκει στο Χάρβαρντ.
Η ίδια η καγκελάριος, κατά την εναρκτήρια ομιλία της στη συνάντηση, στην οποία συμμετείχαν και 450 νέοι οικονομολόγοι, υπεραμύνθηκε της πολιτικής της, τονίζοντας ότι τα κατασκευαστικά σφάλματα του οικονομικού και του νομισματικού συστήματος θα πρέπει να αρθούν με την επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων σε βάρος εκείνων που υπερχρεώνονται και οι οποίοι αρνούνται να προωθήσουν τις δέουσες μεταρρυθμίσεις. Απευθυνόμενη στη Γαλλία και στην Ιταλία, χωρίς όμως να τις κατονομάσει, η Άγκελα Μέρκελ έθεσε ρητορικά το ερώτημα εάν θα πρέπει κανείς να υπερχρεώνεται για να επιτύχει τον στόχο της ανάπτυξης. Την εν λόγω επισήμανση της καγκελαρίου εξέλαβαν μάλλον ως πρόκληση οι νομπελίστες, έχοντας προφανώς κατά νου τα απογοητευτικά για την ευρωζώνη οικονομικά στοιχεία του δευτέρου τριμήνου του 2014.
«Δεν είχα ιδιαίτερα θετική άποψη για το ευρώ και εξεπλάγην όταν διαπίστωσα πόσο ισχυρή είναι η πολιτική βούληση για το κοινό νόμισμα, ωστόσο, εφόσον έχετε ταχθεί υπέρ του ευρώ θα πρέπει να κάνετε και κάτι υπέρ αυτού», λέει ο Λαρς-Πέτερ Χάνσεν, νομπελίστας Οικονομικών για το 2013. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σικάγου αναφέρεται στην οικονομική στασιμότητα και για την υπέρβασή της προτείνει επενδύσεις στην εκπαίδευση και στις υποδομές. «Το να απειλείς μια χώρα που ήδη έχει καταρρεύσει με περαιτέρω κυρώσεις δεν το βρίσκω τόσο καλή ιδέα» λέει ο Χάνσεν αναφερόμενος στα μέτρα αντιμετώπισης των υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης.
Το ίδιο επικριτικός απέναντι στην καγκελάριο είναι και ο Τζέιμς Μίρλες, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Ο κάτοχος του Νόμπελ Οικονομίας 1996 εκτιμά ότι η Μέρκελ δέχεται εσφαλμένες συμβουλές. Η Μέρκελ «έχει ήδη αντιληφθεί ότι το ευρώ έχει κατασκευαστικά ελαττώματα, αλλά από αυτήν τη διαπίστωση εξάγει εσφαλμένα συμπεράσματα», επισημαίνει ο σκοτσέζος οικονομολόγος, εκτιμώντας ότι το ευρώ δεν έχει πολλές πιθανότητες επιβίωσης.