Μετά από διαπραγματεύσεις, οι οποίες κράτησαν συνολικά 10 ώρες, οι υπουργοί οικονομικών αποδέχθηκαν την ιδέα ότι οι τράπεζες θα χρειαστούν περίπου 100 δισ. ευρώ και υπήρξε πρόοδος στις διαπραγματεύσεις για το πως θα συμμετάσχει ο δημόσιος τομέας στην ανακεφαλαιοποίηση τους.

Η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή (EBA) μετά τα στρες τεστ που έκανε, υποστήριξε ότι το απαιτούμενο ποσό για την αύξηση των εποπτικών κεφαλαίων των τραπεζών στο 9% (μετά και την απομείωση της αξίας των ομολόγων προβληματικών χωρών) φτάνει 100 – 108 δισ. ευρώ.

Μετά τη συνάντησή τους το Σάββατο, οι υπουργοί Οικονομικών συμφώνησαν να δώσουν στις τράπεζες περιθώριο μέχρι τον Ιούνιο του 2012 ώστε να επιτευχθεί αυτή η αύξηση των εποπτικών κεφαλαίων

, πρώτα με την αξιοποίηση ιδίων κεφαλαίων ή κεφαλαίων ιδιωτών επενδυτών και, εάν αυτό αποτύχει, με την αξιοποίηση δημοσίων κεφαλαίων από τις κυβερνήσεις ή το EFSF.

Οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν σήμερα και την Τετάρτη από τους ηγέτες της Ευρώπης, ωστόσο πηγές της ΕΕ ανέφεραν ότι μάλλον δεν θα υπάρξει ξεκάθαρη αναφορά στο συνολικό ύψος της ανακεφαλαιοποίησης των ευρωπαϊκών τραπεζών. Πιθανά θα υπάρξει και νέο Ecofin την Τρίτη.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.grFOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin
Σύμφωνα με πηγή που γνωρίζει το θέμα, την οποία επικαλείται η WSJ, οι επιλογές αναφορικά με το EFSF περιορίστηκαν σε δύο. Αμφότερες έχουν στόχο να προσφέρουν ασφάλιση στους αγοραστές ευρωπαϊκών κρατικών ομολόγων. Η γαλλική πρόταση περί μετατροπής του EFSF σε τράπεζα και πρόσβασής της σε χρηματοδότηση από την ΕΚΤ, δεν συζητείται πλέον.

Η μια επιλογή μάλιστα είναι η δημιουργία ενός «οχήματος» ειδικού σκοπού (SVP) που αποκλειστικό σκοπό θα έχει τη διασφάλιση των επενδυτών έναντι των απωλειών. Το σκεπτικό είναι να δημιουργηθεί ένα fund «μπαζούκα», στο οποίο θα συμμετέχουν ιδιώτες επενδυτές και άλλοι, όπως για παράδειγμα sovereign wealth funds, σύμφωνα με την ίδια πηγή.

Εγγύσεις για τη στήριξη των τραπεζών

Σύμφωνα με έγγραφο της ΕΕ το οποίο επικαλείται το Reuters, οι ευρωπαίοι ηγέτες εξετάζουν την ιδέα της εφαρμογής προγραμμάτων εγγυήσεων ώστε να στηρίξουν τις τράπεζες και να διευκολύνουν την πρόσβασή τους στην χρηματοδότηση.

Η πρόταση που έχουν προετοιμάσει οι ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών, η οποία περιγράφει επίσης τα νέα κεφαλαιακά εμπόδια για τις τράπεζες καθώς και το πλαίσιο με το οποίο θα μπορέσουν να επιτύχουν τους στόχους για κεφαλαιακή επάρκεια στο 9%, περιγράφει τρία πιθανά μοντέλα εγγυήσεων για την ενίσχυση των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Το ένα μοντέλο αφορά στην επανεισαγωγή κρατικών καλύψεων, παρόμοιων με αυτές που χρησιμοποίησαν οι κυβερνήσεις μετά την τραπεζική κρίση της Lehman Brothers. Το δεύτερο αφορά στην «συγκέντρωση των επιμέρους εθνικών εγγυήσεων» υπό τον συντονισμό της EBA. Το τρίτο μοντέλο θα ήταν μια «πιο δομημένη συσσώρευση των μοντέλων εθνικών εγγυήσεων».

Όπως αναφέρει το έγγραφο, αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με το να «συγκεντρωθούν ορισμένοι πόροι σε ένα κοινό ‘όχημα’». Μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επενδυτική Τράπεζα, κατά το ίδιο έγγραφο, έχει ήδη «εκφράσει την διαθεσιμότητά της να διευκολύνει την δημιουργία ενός τέτοιου οχήματος… και την παροχή λειτουργικής και διοικητικής υποστήριξης».

Αν και όλοι δείχνουν να συμφωνούν με το ποσό που χρειάζεται, συνεχίζονται οι διαφωνίες αναφορικά με την αύξηση των πόρων του EFSF από το οποίο ορισμένες χώρες θα χρειαστεί να δανειστούν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους.

Όπως είχε αναφέρει στο Reuters, πηγή από την ευρωζώνη, Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία είχαν εκφράσει ανησυχίες για το κόστος του εγχειρήματος, με την Ιταλία και την Ισπανία να μην επιθυμούν να χρειαστεί να μπουν σε πρόγραμμα βοήθειας από την ευρωζώνη προκειμένου να στηρίξουν τις πιο αδύναμες τράπεζές τους.

Κατά τους Financial Times πάντως, η συμφωνία ως προς το ποσό που απαιτείται να συγκεντρώσουν οι τράπεζες αποτελεί νίκη για τις χώρες οι οποίες επέμειναν να δοθούν ξεκάθαρες λύσεις αντί να αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού των ζημιών από κρατικά χρεόγραφα. Και αυτό παρά το γεγονός ότι ορισμένοι αναλυτές τοποθετούν πολύ υψηλότερα (στα 200 δισ. ευρώ) τις κεφαλαιακές απαιτήσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Σύμφωνα με το σχέδιο πάντως οι κεντρικοί τραπεζίτες των χωρών-μελών καλούνται να εξασφαλίσουν ότι η επίτευξη των νέων κεφαλαιακών απαιτήσεων δεν θα γίνει μέσω της μείωσης του δανεισμού προς την πραγματική οικονομία.

Μετά τις επαφές ο βρετανός υπουργός οικονομικών κ. Osborne δήλωσε πως η Βρετανία θα συνεχίζει να πιέζει προκειμένου να δοθεί λύση στην κρίση, ενώ ο Σουηδός ομόλογος του κ. Borg υποστήριξε πως «η πρώτη άμεση επιλογή για τις τράπεζες που θα χρειαστούν κεφάλαια είναι να κόψουν τα μερίσματα και προφανώς θα υπάρχει εμπλοκή και των εθνικών κυβερνήσεων».

Τι λέει το προσχέδιο του ανακοινωθέντος

Εν τω μεταξύ, όπως μεταδίδουν οι Financial Times, έχουν ήδη αρχίσει να διαρρέουν προσχέδια ανακοινωθέντων από την Σύνοδο της ΕΕ.

Σύμφωνα με ένα από αυτά, το οποίο έχουν στη διάθεσή τους οι FT, και το οποίο αφορά στην πρωινή συνεδρίαση των 27 ηγετών της ΕΕ, φαίνεται πως δεν θα υπάρχει τελική απόφαση για το μοναδικό ζήτημα που ήλπιζαν οι «27» να λήξει σήμερα, δηλαδή το σχέδιο της ανακεφαλαιοποίησης των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Όπως αναφέρουν οι FT, στο ανακοινωθέν «χαιρετίζεται η πρόοδος που επιτεύχθηκε» από τους υπουργούς Οικονομικών της ΕΕ κατά την 10ωρη συνεδρίασή τους το Σάββατο, ωστόσο τονίζεται ότι οι όποιες αποφάσεις δεν θα υπογραφούν επισήμως πριν την επόμενη συνεδρίαση, την Τετάρτη. Αυτό αποτελεί και την πρώτη επίσημη παραδοχή ότι οι ηγέτες των 27 χωρών της ΕΕ (και όχι μόνον της ευρωζώνης) θα πρέπει να συναντηθούν εκ νέου την ερχόμενη εβδομάδα.

Επίσης, στο ανακοινωθέν περιγράφεται η ανάγκη για οικονομική ανάπτυξη στην περιοχή και χαιρετίζονται τα νέα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί ώστε να δοθεί στις Βρυξέλλες μεγαλύτερη εξουσιοδότηση σε ότι αφορά τις εθνικές πολιτικές για την φορολόγηση και τις δαπάνες.

Ένα ακόμα σημείο που τονίζεται στο προσχέδιο του ανακοινωθέντος, είναι η επίσημη ανακοίνωση ότι εκτός από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, θα οριστεί επίσημος επικεφαλής των νέων συνόδων της ευρωζώνης, αν και προς το παρόν θα είναι το ίδιο πρόσωπο (δηλαδή ο πρώην βέλγος πρωθυπουργός Herman Van Rompuy).

Όπως αναφέρεται συγκεκριμένα, «ο πρόεδρος της Συνόδου της Ευρωζώνης θα οριστεί από τους επικεφαλής των κρατών ή των κυβερνήσεων της ευρωζώνης την ίδια ώρα που θα εκλεγεί ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και για την ίδια θητεία. Εν αναμονή της επόμενης τέτοιας εκλογής, ο νυν πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα προεδρεύσει των συνεδριάσεων της Ευρωζώνης».