Είναι θέμα χρόνου η ένταξη και της Πορτογαλίας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, αφήνουν να διαρρεύσει Γερμανοί και Γάλλοι παράγοντες των υπουργείων Οικονομικών των δύο χωρών.

Η αρχή έγινε πριν από μερικά εικοσιτετράωρα, όταν ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μιλώντας σε δημοσιογραφικό πηγαδάκι στο Τόκιο, ανέφερε ότι τα χρήματα των Πορτογάλων «φτάνουν μέχρι το τέλος του Μάρτη» και πως ο μηχανισμός της ευρωζώνης πρέπει να ετοιμάσει τις μηχανές του για να δεχτεί το νέο μέλος.

Χθες, ο επικεφαλής της γαλλικής ΑΧΑ Ιnvestments, που είναι η τέταρτη μεγαλύτερη εταιρία διαχείρισης κεφαλαίων της χώρας, δήλωσε στο πρακτορείο Bloomberg ότι πλέον η Πορτογαλία δανείζεται σε «μη ανεκτά επίπεδα» και πως η Λισαβόνα θα ενταχθεί στον ευρωπαϊκό μηχανισμό «μέσα στις επόμενες εβδομάδες».

Να σημειωθεί ότι από τις 4 Φεβρουαρίου το πορτογαλικό 10ετές ομόλογο κινείται πάνω από τις 700 μονάδες βάσης, σε σύγκριση με το αντίστοιχο γερμανικό, γεγονός που θεωρείται η κόκκινη γραμμή δανεισμού. Αντίστοιχη κόκκινη γραμμή ίσχυσε και στις περιπτώσεις της Ελλάδας και της Ιρλανδίας.

Για τους καλά γνωρίζοντες, η κίνηση αυτή θεωρήθηκε αύξηση των πιέσεων εκ μέρους του γαλλογερμανικού άξονα, ενόψει της συνόδου του Εurogroup στις 11 Μαρτίου αλλά και της κρίσιμης συνόδου κορυφής της Ε.Ε. στις 24 Μαρτίου.

Οι δηλώσεις περί διάσωσης της Πορτογαλίας, που δεν έχουν ακόμα διαψευστεί, έγιναν λίγο μετά την κοινή πρόταση Ρομπέι - Μπαρόζο για ένα παρεμφερές σύμφωνο ανταγωνιστικότητας με αυτό που επιδιώκει να περάσει το Βερολίνο, «με τη μόνη διαφορά ότι οι αποφάσεις θα λαμβάνονται από τα όργανα της Ε.Ε. και όχι από τα Συμβούλια, δηλαδή σε πολιτικό επίπεδο».

«Με αυτήν την κίνηση, τόσο το Βερολίνο όσο και το Παρίσι διαμηνύουν ότι το μέτωπό τους παραμένει συμπαγές και πως, στην τελική ευθεία, οι χώρες είναι αυτές που καλούνται να βάλουν το χέρι στην τσέπη σε περιπτώσεις διάσωσης και όχι η Κομισιόν», ανέφερε υψηλά ιστάμενος παράγοντας της Ε.Ε. στο Εuro2day.

Φαίνεται πως το Βερολίνο σκοπεύει να χρησιμοποιήσει την αδυναμία της Πορτογαλίας, ενόψει των κρίσιμων ραντεβού στις Βρυξέλλες, γιατί επιδιώκει επί της ουσίας συνδιακυβέρνηση με την Κομισιόν, σε επίπεδο ευρωζώνης. Και γνωρίζει καλά ότι η πίεση αυτή έρχεται μέσω της αύξησης των πόρων του ταμείου EFSF που, επικοινωνιακά τουλάχιστον, απορρίπτεται από την κ. Άνγκελα Μέρκελ.

«Τα δύο σχέδια ανταγωνιστικότητας δεν φαίνεται να έχουν ουσιαστικές διαφορές και το Βερολίνο δεν παρουσιάζεται να επιμένει στη συνταγματική κατοχύρωση του fiscal rule από τις χώρες της ευρωζώνης και θα μπορούσε να συμβιβαστεί με αυτό που αντιπροτείνει η Κομισιόν», αναφέρει ο αξιωματούχος.

«Η πραγματική αντιπαλότητα είναι στο θέμα των συναποφάσεων», συμπληρώνει.

Όσο για την Ισπανία, όλες οι πλευρές θεωρούν ότι, εάν υπάρξει έστω και συμβιβαστική λύση στη σύνοδο κορυφής, τότε δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει τον μηχανισμό. Σε περίπτωση ναυαγίου, τόσο η Κομισιόν όσο και η ΕΚΤ φοβούνται ότι οι αγορές θα κλιμακώσουν τις πιέσεις τους στα ισπανικά ομόλογα.