* Το παρόν άρθρο αναδημοσιεύεται από το site www.ppol.gr όπου αρθρογραφεί ο κ. Νίκος Γεωργιόπουλος.  

Ξεκινώντας από τη λεωφόρο Μίσιγκαν, κατευθύνεσαι προς τη στάση του μετρό του "καθολικού πανεπιστημίου της Αμερικής". Παίρνεις την κόκκινη γραμμή και σταματάς στο Βόρειο Φάραγκουτ. Κατεβαίνεις την "L Street" μέχρι τη 19η οδό. Προχωράς με κατεύθυνση προς το μνημείο του Ουάσιγκτον και βρίσκεσαι στη διασταύρωση Πενσιλβάνια και 19ης οδού. Εκεί είναι το δεύτερο κτίριο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Βρίσκεται δεξιά της 19ης· αριστερά είναι η Παγκόσμια Τράπεζα. Καθόλου τυχαία η σημειολογία της τοποθεσίας, δεξιά για το ταμείο και αριστερά για την τράπεζα, για τους γνωρίζοντες.

Κάθε χρόνο το ΔΝΤ επιλέγει -μεταξύ 2.000 αιτήσεων- 40 διδακτορικούς φοιτητές από όλο τον κόσμο να εργαστούν για ένα τρίμηνο επί πληρωμή σε ένα πρότζεκτ το οποίο καθορίζεται από τους οικονομολόγους του. Αυτό το καλοκαίρι είχα την τύχη να είμαι ένας από αυτούς τους 40.

Πρώτη μέρα: Το δέος να μπεις στο κτίριο του πιο ίσως μισητού οργανισμού στην Ελλάδα. Όλα και όλα όμως! Το εσωτερικό του ταμείου είναι εξαιρετικά φιλικό για τον εργαζόμενο. Σε ένα μεγάλο αίθριο βρίσκονται τα δύο εστιατόρια και η καφετερία. Στο "Terrace", που είναι το πιο κυριλέ εστιατόριο, συνήθως κάθονται διπλωμάτες, καθώς και ο πολύς Ντομινίκ Στρoς-Καν (Dominique Strauss-Kahn) ή και ο δεύτερος τη τάξει Τζoν Λίπσκι (John Lipsky).

Οι τιμές βέβαια δεν είναι εξωφρενικές: με 20 - 25 δολάρια μπορείς να φας ένα καλό γεύμα. Αλλά η πλειονότητα των εργαζομένων πάει στο σελφ σέρβις εστιατόριο, όπου μπορεί κανείς να δοκιμάσει από ντολμαδάκια μέχρι σούσι. Πολλές φορές θα δεις να κάθεται στην ουρά ο Ναογιούκι Σινοχάρα (Naoyuki Shinohara), εις εκ των διευθυντών του Ταμείου.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.grFOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο LinkedinΛιτοδίαιτος, πάντα στέκεται στην ουρά μαζί με όλους τους άλλους, βάζει στο χαρτόκουτο λίγο σούσι και το παίρνει στο γραφείο του.

Πέμπτος όροφος: Τμήμα Στρατηγικής, Πολιτικής και Επιθεώρησης υποτμήμα Ανεπτυγμένων Οικονομιών. Έκει ένας Ινδογερμανός οικονομολόγος μου παραδίδει ένα πρότζεκτ σχετικά με την οικονομική κρίση. Ενυπόθηκα δάνεια και ρέπος ή αλλιώς πώς να βάλουμε τάξη στο χάος των δανείων, που παραλίγο να διαλύσουν την παγκόσμια οικονομία.

Αντίθετα με τα κοινώς λεγόμενα, το ΔΝΤ δεν είναι το ακραία νεοφιλελεύθερο ίδρυμα. Σε πολλές περιπτώσεις οι πολιτικές που προτείνει είναι αυτές της διευρυμένης κυβερνητικής παρέμβασης, της δημοσιονομικής επέκτασης ακόμα και του ελέγχου του κεφαλαίων, σε κάποιες χώρες.

Η Ιστορία βεβαία του ΔΝΤ είναι εξίσου παράδοξη. Γέννημα θρέμμα των συμφωνιών του Μπρέτον Γουντς, το ΔΝΤ ιδρύεται πάνω στις ιδέες του Κέινς (Keynes) και του Χάρι Ντέξτερ Γουάιτ (Harry Dexter White). Ο τελευταίος θα κατηγορηθεί ως κομμουνιστής από την επιτροπή αντιαμερικανικών ενεργειών του γερουσιαστή Μακάρθι (McCarthy). Μέχρι σήμερα η επίσημη κυβερνητική εκδοχή είναι πως επρόκειτο για σοβιετικό πράκτορα. Όμως, το ΔΝΤ δεν έχει κατηγορηθεί ακόμα ως μία ακόμα... σοβιετική προσπάθεια χειραγώγησης της Δύσης.

Πέρα από την Ιστορία του, τα ενυπόθηκα δάνεια είναι η "καυτή πατάτα" που πρέπει να λύσουμε. Σεμινάρια επί σεμιναρίων για να πείσουμε ότι το σύστημα των ενυπόθηκων δάνειων είναι εγγενώς ασταθές και πρέπει να ρυθμιστεί. Ηθικός κίνδυνος και υπερρύθμιση είναι κάποιες από τις κριτικές που ακούμε.

Όμως, βρίσκονται σύμμαχοι από τη Φεντ και το Γέιλ και η ιδέα της ρύθμισης πλέον γίνεται άποψη που μπορεί να συζητείται. Ο αγώνας δρόμου είναι να πείσουμε όλους τους δύσπιστους. Παρότι δεν το καταφέρνουμε στο 100%, ένα σημαντικό ποσοστό πείθεται. Η έγκριση είναι κοντά και η εργασία θα είναι εγκεκριμένη από το ταμείο για δημοσίευση.

Νίκησε η σοσιαλδημοκρατία έναντι του φιλελεύθερου οικονομικού υποδείγματος; Δεν νομίζω. Το ΔΝΤ δεν είναι ένα πολιτικοποιημένο ίδρυμα. Σπάνια θα ακούσεις έστω και μία νύξη πολιτικής συζήτησης - κι αν γίνει θα είναι τελείως ανώδυνη. Οι μέρες περνούν και εκεί που προχωράς στην καφετερία βλέπεις τον Νίκολας Νάσιμ Ταλέμπ (Nassim Nicholas Taleb), τον Νουριέλ Ρουμπίνι (Nouriel Roubini) και τον Ραγκουράμ Ρατζάν (Raghuram Rajan) να συζητάνε για το μέλλον του καπιταλισμού.

Ο Ρατζάν, πρώην οικονομολόγος του ΔΝΤ, υποστηρίζει την επέκταση της εκπαίδευσης στους φτωχούς Αμερικανούς για να ξεφύγουν από τον φαύλο κύκλο της φτώχιας. Ο αντικαταστάτης του, ο Ολιβιέ Μπλανσάρ (Olivier Blanchard), υποστηρίζει σε κείμενό του την αναθεώρηση της μακροοικονομικής πολιτικής προς την κατεύθυνση της ρύθμισης των χρηματοοικονομικών οργανισμών.

Βέβαια, το ΔΝΤ έχει έτοιμες τις συνταγές λιτότητας για την Ελλάδα· αλλά μάλλον η λιτότητα είναι το επακόλουθο της φρενίτιδας του χρέους που έκανε τη χώρα να μεθύσει και να ζει πάνω από τις δυνατότητές της. Σίγουρα τα κατά συνθήκην δάνεια απαιτούν σκληρά μέτρα, άλλα είναι τα μέτρα τα οποία κάθε ώριμη οικονομία έπρεπε να είχε πάρει τον καιρό των παχιών αγελάδων.

Ως ίδρυμα το ΔΝΤ έχει τις αποτυχίες και τις επιτυχίες του, όμως το επίπεδο της οικονομικής έρευνας είναι πολύ υψηλό και πάντα προς την κατεύθυνση της εφαρμογής καλών πολιτικών. Καλές πολιτικές δεν σημαίνει και κατ' ανάγκην φιλολαϊκές, όπως εννοούν οι πολιτικοί τις λαϊκίστικες πολιτικές που βραχυπρόθεσμα χαϊδεύουν τα αφτιά των ψηφοφόρων, αλλά μακροπρόθεσμα κάνουν κακό.

4 Οκτωβρίου: Τελευταία μέρα στο ΔΝΤ. Φθινοπωρινή. Ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι, παράδοση της κάρτας εισόδου στην ασφάλεια. Έχουμε πείσει σε μεγάλο βαθμό για την ιδέα μας. Βγαίνω στη 19η οδό ανακουφισμένος. Οι εργάτες στήνουν τις εξέδρες για την ετήσια σύνοδο της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ. Στρίβω δεξιά, πιάνω τη λεωφόρο Πενσιλβάνιας και όλο ευθεία μέχρι τον Λευκό Οίκο, χωρίς όμως να είναι ορατός ο Μπαράκ Ομπάμα (Barack Obama). 52 δολάρια και το ταξί με πηγαίνει στο διεθνές αεροδρόμιο Ντάλες. Αυστριακές αερογραμμές. Ένα Μπόινγκ 767, με 300 έως 900 χλμ./ώρα, με φέρνει σε 9 ώρες πίσω στην Ευρώπη. Αν εξαιρέσεις ένα καλοκαίρι χωρίς μπάνια στη θάλασσα και διακοπές, η εμπειρία του ΔΝΤ αποζημιώνει.

Μια απομυθοποίηση του υπέρτατου κακού τον χρόνο κάνει καλό στην υγεία. Κάτι είναι και αυτό.


* Ο Νίκος Γεωργιόπουλος είναι οικονομολόγος, υποψήφιος διδάκτωρ χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.

Πηγή: www.ppol.gr