Ενισχύεται η ζήτηση για βραχυπρόθεσμους ευρωπαϊκούς κρατικούς τίτλους, και μάλιστα στην ευρωπαϊκή περιφέρεια που βρέθηκε στην καρδιά της κρίσης, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία από τις σημερινές δημοπρασίες στην Ισπανία, στην Ιρλανδία αλλά και στην Ελλάδα.

Συνολικά, από αυτές τις τρεις δημοπρασίες αντλήθηκαν 10 δισ. ευρώ, γεγονός που κατά τους αναλυτές αντικατοπτρίζει την εκτίμηση των αγορών ότι η ευρωπαϊκή περιφέρεια θα αντεπεξέλθει στα δημοσιονομικά της προβλήματα.

"Σε γενικές γραμμές, οι πιέσεις στη χρηματοδότηση των κρατών-μελών μειώνονται", αναφέρει και ο κ. David Schnautz, της Commerzbank, και συμπληρώνει: "Εκτιμούμε ότι οι αγορές της περιφέρειας θα τύχουν καλύτερης πορείας έναντι αυτών της κεντρικής Ευρώπης. Βεβαίως, υπάρχουν ακόμη κίνδυνοι όσον αφορά στα stress tests των τραπεζών".

Το ελληνικό δημόσιο προχώρησε σε δημοπρασία εντόκων γραμματίων διάρκειας 13 εβδομάδων, αξίας 1,95 δισ. ευρώ, με επιτόκιο 4,05%. Η έκδοση υπερκαλύφθηκε κατά 3,85 φορές καθώς υποβλήθηκαν συνολικές προσφορές ύψους 5,777 δισ. ευρώ.

Η Ισπανία άντλησε 5,97 δισ. ευρώ

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.grFOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedinσε τίτλους διάρκειας 12 και 18 μηνών και μάλιστα με μειωμένο επιτόκιο. Η μέση απόδοση του 12μηνου τίτλου υποχώρησε στο 2,221% από 2,303% στην προηγούμενη δημοπρασία της 15ης Ιουνίου και στο 2,331% από 2,837% για τον 18μηνο τίτλο.

Η Ιρλανδία πούλησε 10ετείς και 6ετείς τίτλους αντλώντας συνολικά 1,5 δισ. ευρώ. Η προσφορά υπερκαλύφθηκε κατά 3,6 φορές για τους 6ετείς τίτλους (έναντι 3,1 φορές στη δημοπρασία του Ιουνίου). Το επιτόκιο ήταν βεβαίως υψηλότερο από την προηγούμενη δημοπρασία (στη χρηματοδότηση των 10ετών τίτλων, το επιτόκιο σκαρφάλωσε στο 5,537%, συγκριτικά με απόδοση 4,72%), αλλά θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς ότι η δημοπρασία έγινε λίγο μετά την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ιρλανδίας από τη Moody's.

Μοναδική παραφωνία αποτέλεσε η δημοπρασία τρίμηνων τίτλων στην Ουγγαρία, όπου η κυβέρνηση της Βουδαπέστης άντλησε λιγότερα κεφάλαια από όσα είχε αρχικά προγραμματίσει. Η περίπτωση της Ουγγαρίας, όμως, δεν συνδέεται με την αποκαλούμενη ευρωπαϊκή κρίση, αλλά με τη διακοπή των συνομιλιών της Βουδαπέστης με το ΔΝΤ και την Ε.Ε.