Σε σαφώς υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με τα επίπεδα της Παρασκευής κινούνται τα spreads των ελληνικών ομολόγων, μετά και το επίσημο αίτημα της Ελλάδας για ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης.  

Ειδικότερα το spread του 10ετούς ομολόγου έναντι του αντίστοιχου γερμανικού ενισχύεται έως τις 663 μονάδες βάσης από 567 την Παρασκευή το απόγευμα, με την απόδοση του τίτλου να διαμορφώνεται σε επίπεδα υψηλότερα του 9%. 

Στα ύψη παραμένουν και τα spreads των βραχυχρόνιων εκδόσεων, με το spread του 2ετούς να κινείται έως τις 1.306 μονάδες βάσης, ήτοι στο 13,06%, με την απόδοση του τίτλου να εκτινάσσεται έως το 14%. Το spread του 3ετούς ενισχύεται έως τις 1.190 μονάδες, με την απόδοση να κινείται έως τα επίπεδα του 13,1!

Στις 835 μονάδες το spread του 5ετούς τίτλου με την απόδοση να υπερβαίνει τα επίπεδα του 10%, στις 690 μονάδες διαμορφώνεται το spread στο 7ετές. 

Εν τω μεταξύ, το ασφάλιστρο έναντι κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας, το CDS στην πενταετία ενισχύεται στις 640 μονάδες από 614,5 μονάδες βάσης την Παρασκευή στο κλείσιμο.


- Το σχόλιο της Πήγασος

Παροδική ανάσα προσέφερε η επικείμενη προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης ΕΕ/ΔΝΤ, καθώς την επίσημη ανακοίνωση του Πρωθυπουργού ακολούθησε μια ανατροπή τις πρωινής έντονης ανοδικής αντίδρασης, με αναβίωση των γνωστών ανησυχιών των επενδυτών που αφορούν

α) το αν, το πώς, το ποτέ καθώς και τα ποσά του δικτύου διάσωσης ΕΕ/ΔΝΤ,
β) την πραγματική εικόνα των δημοσιονομικών μεγεθών (έλλειμμα και χρέος) μετά τις αλλεπάλληλες άνωθεν αναθεωρήσεις από κυβέρνηση και Eurostat,
γ) την αποτελεσματική εφαρμογή του ΠΣΑ σε ένα περιβάλλον επιδεινωμένης οικονομικής ύφεσης, και
δ) τη φερεγγυότητα της χωράς.

Η αγορά εμφάνισε κέρδη στο κλείσιμο, μολονότι πολύ περιορισμένα σε σχέση με αυτά που κατέγραψε ενδοσυνεδριακά, με τον τζίρο να εμφανίζεται αυξημένος, πλησιάζοντας τα 975 δις ευρώ. Από αυτά, 790 εκ. ευρώ πραγματοποιήθηκαν στην ΗΔΑΤ, με τις βραχυπρόθεσμες λήξεις (έως 2 έτη) να μονοπωλούν το επενδυτικό ενδιαφέρον, συγκεντρώνοντας πάνω από τα 2/3 της συναλλακτικής δραστηριότητας.

Τρεις εκδόσεις προσέλκυσαν το μισό του συνολικού τζίρου, η λήξη 3/2010, η λήξη 3/2012 και το νέο δεκαετές με συναλλαγές άνω των 100 εκ. ευρώ η καθεμία. Το περιθώριο απόδοσης του 10ετούς ομολόγου αναφοράς έναντι του γερμανικού Bund αφού «βούτηξε» πρώτα κάτω από τις 500 μ.β. διαμορφούμενο στις 490,4 μ.β., έκλεισε τελικά στις 559,5 μ.β. με υποχώρηση μόλις 19,2 μ.β.

Θετική κίνηση παρουσίασαν και τα CDSs, καθώς παρατηρήθηκε μία υποχώρηση του κόστους ασφάλισης έναντι του ρίσκου χρεοστασίου στα 10ετή και 5ετή ομόλογα κατά 12,9 μ.β. και 23,0 μ.β. αντίστοιχα, στις 519,2 μ.β. και 615,92 μ.β. αντίστοιχα. Η πιθανότητα χρεοκοπίας όπως προκύπτει από τα CDSs διαμορφώθηκε στην πενταετία στο 42,5% και στην δεκαετία στο 59,8%, και κατατάσσει την χώρα μας μεταξύ των 3 πιο επίφοβών χωρών μαζί με τις Βενεζουέλα και Αργεντινή.

Η αγορά εκτιμά ότι η ενεργοποίηση/εφαρμογή του πακέτου διάσωσης, που κρίνεται επείγουσα προκειμένου η χώρα να αντεπεξέλθει στο βραχυπρόθεσμο ρίσκο ρευστότητάς της, δεν προσφέρει καμιά λύση στο μεσοπρόθεσμο κίνδυνο φερεγγυότητας. Προεξοφλεί δε ξεκάθαρα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ή/και στάση πληρωμών. Η πεποίθηση αυτή αποτυπώνεται όχι μόνο στις υψηλές αποδόσεις των κρατικών τίτλων (7% για τα πιο μακροπρόθεσμα και 10% για τα πιο βραχυπρόθεσμα) που κατατάσσουν το ελληνικό χρέος μεταξύ αυτών που εμφανίζουν υψηλό πιστωτικό κίνδυνο (αδυναμία εξυπηρέτησης ή/και αποπληρωμής στη λήξη), αλλά και από την αντιστροφή της καμπύλης των επιτοκίων με το spread 2ετών-10ετών να διαμορφώνεται σε θετικά επίπεδα πέριξ των 156,7 μ.β. (οι κάτοχοι ή οι δυνητικοί επενδυτές ομόλογων με σύντομη ωρίμανση δεν επιθυμούν να διακρατήσουν ή να αγοράσουν τίτλους για τους οποίους δεν θα λάβουν στη λήξη μετρητά καθώς θα αντικατασταθούν με άλλους πιο μακροπρόθεσμους, και ως εκ τούτου απαιτούν μεγαλύτερες αποδόσεις για αυτά).

Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και τo spread 2-10 των ελληνικών CDS που προσεγγίζει τις 278,8 μ.β..

Η επενδυτική διάθεση έχει πια δώσει τη θέση της στο φόβο και τη δυσπιστία, κύρια χαρακτηρίστηκα των οποίων είναι το κλείσιμο θέσεων επί ελληνικών τίτλων, ιδιαίτερα από μακροπρόθεσμους επενδυτές θεσμικούς που επιθυμούν μείωση του ρίσκου χαρτοφυλακίου τους καθώς οι ελληνικοί τίτλοι παρουσιάζουν υψηλή επικινδυνότητα (και μεταβλητότητα), χαρακτηριστικά τα οποία δεν συνάδουν με την επενδυτική στρατηγική τους και τους επενδυτικούς τους περιορισμούς. Πλέον, η αγορά κινείται σε μεγάλο βαθμό από intraday επενδυτές οι οποίοι δεν επιθυμούν το κλείσιμο της ημέρας να τους βρίσκει με ανοιχτές long θέσεις επί ελληνικών ομολόγων.

Η αξιολόγηση του ελληνικού χρέους από την αγορά τείνει προς το Β και πιο κάτω (βλ. CCC), χαρακτηριστικό των κερδοσκοπικών τίτλων που φέρουν σημαντικό πιστωτικό κίνδυνο, παρά προς το ΒΒΒ+ της S&P ή to ΒΒΒ- της Fitch, και σίγουρα μακριά από το Α3 της Moody’s.

Πάγια θέση μας, την οποία και επαναλαμβάνουμε, είναι ότι τα περιθώρια χρόνου έχουν στενέψει απελπιστικά και ότι η κατάσταση είναι δύσκολα αναστρέψιμη, ενώ μονόδρομος για την αποφυγή των χειρότερων είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των επενδυτών και της αξιοπιστίας της χωράς.

Η άμεση και χωρίς περαιτέρω χρονοτριβές ενεργοποίηση της οικονομικής βοήθειας ΕΕ/ΔΝΤ είναι καλοδεχούμενη. Θα έπρεπε κατά τη γνώμη μας να συνδυαστεί με την υλοποίηση μιας επιπλέον γενναίας δέσμης μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής (μεταξύ 1% με 2% του ΑΕΠ), αλλά και την επιτάχυνση στην προώθηση των αναγκαίων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

Η Κυβέρνηση θα έδειχνε έτσι την απαιτούμενη αποφασιστικότητα και πυγμή, ανεξαρτήτου πολιτικού κόστους, που είναι απαραίτητη στην προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής και αποκατάστασης της βιωσιμότητας των δημοσιονομικών μεγεθών.