Οικογενειακές ιστορίες που ξεκινούν από τα μέσα της δεκαετίας του 1920 και φτάνουν μέχρι και εξήντα χρόνια αργότερα θα ξετυλίξει η Κάλλια Παπαδάκη στο μυθιστόρημά της «Δενδρίτες», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Πόλις".

Το πρώτο πεζογραφικό της βιβλίο ήταν η συλλογή διηγημάτων «Ο ήχος του ακάλυπτου», που κυκλοφόρησε το 2009 από τον ίδιο εκδότη: έξι χαλαρά συνδεδεμένα μεταξύ τους διηγήματα, με πολύ σασπένς, αλλά και με τη δράση τους να εκτυλίσσεται στο κέντρο της Αθήνας, επιφυλάσσοντας συχνά για τους πρωταγωνιστές της κωμικοτραγικά αποτελέσματα.

Με το σημερινό της μυθιστόρημα, η συγγραφέας θα εγκαταλείψει την Αθήνα και την Ελλάδα, για να μεταφερθεί στις ΗΠΑ και στο Κάμντεν του Νιου Τζέρσεϊ, που βρίσκεται απέναντι από τη Φιλαδέλφεια. Εκεί θα παρακολουθήσουμε τη ζωή δύο οικογενειών.

Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα; Κάτι περισσότερο από αυτό. Η Παπαδάκη θα συναρτήσει ευθέως τα ψυχικά πάθη των ηρώων με την οικονομική και την κοινωνική μοίρα της πόλης τους.

Ο Αντώνης, αανφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, θα δοκιμάσει να ανέβει στην επιφάνεια όταν το Κάμντεν είναι, παρά το Κραχ, ή ακριβώς εξαιτίας του Κραχ, στα πρόθυρα της ανάπτυξης.

Και η δική του αποτυχία θα προοιωνιστεί το σαθρό έδαφος πάνω στο οποίο θα ανθίσουν οι ελπίδες για ανόρθωση και, ακόμα χειρότερα, τη μεγάλη διάψευση η οποία θα έρθει μετά τον πόλεμο, φτάνοντας μέχρι τη δεκαετία του 1980 και τον Μπέιζιλ, που θα βρεθεί με τη σειρά του προ οικονομικού αδιεξόδου, βλέποντας, όπως και ο πατέρας του, όλες του τις επενδύσεις να καταρρέουν.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.grFOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin
Μελαγχολικό και εσωστρεφές, με αναφορές στον Ουόλτ Ουίτμαν και τον Νικ Βιρτζίλιο, δυο ποιητές υπήρξαν ζωντανό μέρος του Κάμντεν, αλλά και με τους πρωταγωνιστές να εγκλωβίζονται πλήρως στα αδιέξοδά τους, αδυνατώντας να δώσουν μιαν άλλη πορεία στη ρότα της ύπαρξής τους, το μυθιστόρημα της Κ. Παπαδάκη απευθύνει, εμμέσως πλην σαφώς, και ένα νεύμα στην παθολογία της ελληνικής κρίσης.

Οι άνθρωποι δεν θα κατορθώσουν να ορθοποδήσουν, ακόμα κι αν έχουν τις καλύτερες ψυχολογικές προϋποθέσεις, όσο επικρέμαται επί των κεφαλών τους ο κίνδυνος της συλλογικής ανασφάλειας και της κοινωνικής αποδιάρθρωσης.

Η αφήγηση κινείται με ευχέρεια ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, ανεβάζει έναν πολυπρόσωπο και πολύχρωμο θίασο επί σκηνής και ξέρει πώς να σκιτσάρει συμπεριφορές και να χτίσει χαρακτήρες. Από κάθε άποψη, ένα αναπάντεχα καλό βιβλίο.