Στα μισά του δρόμου για τη δημιουργία μίας κοινωνίας ισότητας μεταξύ των δύο φύλων βρίσκεται η ΕΕ.

Από το 2005 έως το 2012, προωθήθηκε μόλις κατά 1,6%, το ζήτημα της ισότητας στο σύνολο των μελών της, σύμφωνα με τον Δείκτη Ισότητας των Φύλων του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων (EIGE).

Η συνολική βαθμολογία του Δείκτη για την ΕΕ αυξήθηκε οριακά από 51,3% το 2005 σε 52,9% το 2012, με τα κράτη μέλη να σημειώνουν ανομοιογενή πρόοδο.

Γεγονός το οποίο «αντικατοπτρίζει τις διαφορετικές επιλογές προτεραιοτήτων και προσεγγίσεων που υιοθέτησαν κατά την υλοποίηση των πολιτικών και των στόχων της ΕΕ» σχολίασε η Virginija Langbakk, διευθύντρια του EIGE, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Η αρμόδια επίτροπος για τη Δικαιοσύνη, τους Καταναλωτές και την Ισότητα των φύλων, Vera Jourová, αναφερόμενη στα υφιστάμενα «σημαντικά χάσματα μεταξύ των φύλων στην Ευρώπη» δήλωσε ότι «θα επιδιώξει με κάθε τρόπο την κάλυψή τους».

Επίσης, χαρακτήρισε τον Δείκτη Ισότητας που εκπόνησε ο EIGE «πολύτιμο εργαλείο για τη μέτρηση της προόδου που σημειώνουν τα κράτη μέλη στην πορεία προς την ισότητα των φύλων».

Ο Δείκτης Ισότητας των Φύλων περιστρέφεται γύρω από έξι βασικούς τομείς, εργασία, χρήματα, γνώσεις, χρόνος, εξουσία και υγεία και από δύο περιφερειακούς τομείς, τη βία κατά των γυναικών και τις ανισότητες σε διάφορους τομείς.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.grFOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin  
Βασίζεται στις προτεραιότητες πολιτικής της ΕΕ και αξιολογεί τον αντίκτυπο των πολιτικών για την ισότητα των φύλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στα κράτη μέλη σε βάθος χρόνου.

Στο πλαίσιο του Δείκτη, μεγαλύτερη πρόοδο παρουσίασε ο τομέας της εξουσίας, όπου η βαθμολογία αυξήθηκε από 31,4% το 2005 σε 39,7% το 2012.

Ο τομέας του χρόνου παρουσιάζει τη χαμηλότερη βαθμολογία (37,6%) γεγονός που αναδεικνύει την ανισοκατανομή της μη αμοιβόμενης εργασίας μεταξύ γυναικών και ανδρών στην ιδιωτική σφαίρα.

Ο περιφερειακός τομέας της βίας δείχνει ότι η στάση της κοινωνίας απέναντι στη βία και η εμπιστοσύνη στους θεσμούς παίζουν ρόλο στη διαμόρφωση των επιπέδων βίας κατά των γυναικών.