Βρυξέλλες, του Θάνου Αθανασίου

Τεράστιες δόσεις πραγματισμού και καλής διάθεσης χρειάζεται να επιδείξουν όλες οι πλευρές για να υπάρξει λύση στο ελληνικό ζήτημα, καθώς η χώρα προσέρχεται στο eurogroup που διοργανώθηκε αποκλειστικά για αυτήν, μετά από το αδιέξοδο στις επαφές πρωθυπουργού και υπουργού οικονομικών με τους διεθνείς δανειστές.

Η Κομισιόν, γνωρίζοντας τις δυσκολίες και όντας σε παρασκηνιακές συζητήσεις με τους εταίρους και τη χώρα, προσέρχεται κρατώντας μικρό καλάθι και αναμένοντας να μπουν οι βάσεις για συμφωνία στις 16 του μηνός.

Η κυβέρνηση θα ακουστεί για πρώτη φορά από το θεσμικό βήμα του Συμβουλίου να εξηγεί το όραμα για το πως θα εξυγιανθούν τα δημόσια οικονομικά και θα ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, ανοίγοντας το δρόμο για τον αυτόνομο δανεισμό.

Καθώς όμως από τα δάνεια στις αγορές μεσολαβεί ένας ωκεανός, η χώρα θα χρειαστεί μετρητά και διευκολύνσεις από τους εταίρους, που έχουν ήδη εκταμιεύσει 240 δισ. ευρώ μαζί με το ΔΝΤ και προσδοκούν να μην υποστούν απώλειες.

Για την κυβέρνηση, όμως, που εκλέχθηκε με σημαία την ακύρωση του μνημονίου, τα τεχνικά βήματα που απαιτούνται έχουν πολιτικές δυσκολίες.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.grFOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin Οι εταίροι και οι θεσμοί αποδέχονται ότι θα πρέπει να πάνε σε εξάμηνες συνομιλίες με τις ελληνικές αρχές για την σύνταξη του επόμενου 3ου ελληνικού προγράμματος, το οποίο όπως και τα προηγούμενα θα έχει την αναλογία και τη μίξη των μέτρων που επιθυμεί η παρούσα κυβέρνηση.

Μέχρι να συμβεί όμως αυτό, η χώρα θα πρέπει να είναι σε πρόγραμμα, αφενός για λόγους επιλεξιμότητας των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ, κάτι που θα διευκόλυνε τις ελληνικές τράπεζες να υποστηρίξουν τις εκδόσεις τριμήνων γραμματίων, αφετέρου για να είναι εφικτή η εκταμίευση των κερδών των κεντρικών τραπεζών επί ελληνικών ομολόγων 1,9 δισ. τώρα και 2 δισ. το καλοκαίρι.

Ο γόρδιος δεσμός που θα πρέπει να λυθεί ή να κοπεί έχει να κάνει πολύ περισσότερο με το ποιες θα είναι οι ελληνικές υποχρεώσεις στο εξάμηνο της παράτασης και πολύ λιγότερο με το τι θα γίνει στο μέλλον και θα περιέχει το επόμενο πρόγραμμα.

Είναι προφανές για τους εταίρους ότι αν μη τι άλλο πρέπει να οριστούν κάποια prior actions που να επιτρέπουν σταδιακή εκταμίευση των SMPs. Είναι επίσης προφανές ότι ο σκοπός της επέκτασης δεν είναι να κλείσει ο 5ος έλεγχος με τον ίδιο τρόπο που θα έκλεινε άνευ εκλογών. Ο σκοπός της παράτασης είναι να δοθεί χρόνος για να συζητηθεί το επόμενο πρόγραμμα.

Το πως και το αν θα πρέπει να κλείσει και ο 5ος έλεγχος παραμένει αγκάθι μεταξύ των εταίρων, ενώ πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν θα αλλάξουν προς το παρόν.

Σε αυτό το κομμάτι θα επικεντρωθεί η συζήτηση, με επιδίωξη της ελληνικής πλευράς να αποσπάσει χαλαρότητα και ευελιξία στην ερμηνεία του κλεισίματος του 5ου ελέγχου, με επικρατέστερη τη θεωρία, ο έλεγχος να μην κλείσει ποτέ (non enforcement approach) και το διάστημα να χαθεί άνευ ουσιαστικών αλλαγών και παρεμβάσεων (κάτι που έχει συμβεί ούτως ή άλλως και στο παρελθόν).