Άρθρο του Γιώργου Μόσχου, Βοηθού Συνηγόρου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Οι σοβαρές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στο πεδίο της προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού έχουν αναδειχθεί επανειλημμένα σε εθνικά και διεθνή κείμενα και μέσα από πολλά περιστατικά που απασχολούν καθημερινά την επικαιρότητα.

Η παιδική φτώχεια στη χώρα μας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat καλπάζει, έχοντας ανέβει τα τελευταία χρόνια από 23% του συνολικού πληθυσμού των ανηλίκων το 2008 σε 30,4% το 2011.

Tο ποσοστό των παιδιών που αντιμετωπίζουν σοβαρές υλικές ελλείψεις σκαρφάλωσε από 18,7% το 2008 σε 29,2% το 2011, ενώ το ποσοστό των παιδιών που ζουν σε νοικοκυριά όπου κανένας γονιός δεν εργάζεται ανέβηκε από 3,6% σε 9,2%, όπως αναφέρεται στην πρόσφατη (2014) έκθεση για την Ελλάδα, του Ευρωπαϊκού δικτύου ανεξαρτήτων εμπειρογνωμόνων, σχετικά με την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Σύστασης «Επενδύοντας στα Παιδιά: Σπάζοντας τον Κύκλο της Μειονεξίας».

Μιας Σύστασης που εκπονήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Φεβρουάριο του 2013, καλώντας τα κράτη - μέλη να αντιμετωπίσουν κατά προτεραιότητα τα ζητήματα της παιδικής φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, και να αναπτύξουν ολοκληρωμένες στρατηγικές για την πρόσβαση των παιδιών και των οικογενειών τους σε επαρκείς πόρους και σε οικονομικά προσιτές και ποιοτικές υπηρεσίες, με ιδιαίτερη μέριμνα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (παιδιά με αναπηρίες, Ρομά, πρόσφυγες, κλπ), αξιοποιώντας και τους Ευρωπαϊκούς διαρθρωτικούς πόρους.

Τη στιγμή που επιβάλλονται μέτρα που οδηγούν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού στη φτώχεια και την εξαθλίωση, τα κράτη - μέλη καλούνται να υιοθετήσουν σχέδια δράσης για την αποτροπή αυτών των συνεπειών.

Πέρα από την κριτική στον τρόπο που ασκείται η Ευρωπαϊκή πολιτική, είναι καθήκον των πολιτών να αρθρώσουν ένα ισχυρό αίτημα για την ανασύνταξη των προτεραιοτήτων και να απαιτήσουν από τις εθνικές κυβερνήσεις να περιλάβουν σε πρώτο πλάνο ουσιώδη μέτρα που αποσκοπούν στην προστασία της παιδικής ηλικίας και στη διασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών, όπως άλλωστε είναι δεσμευμένες να κάνουν, βάσει των διεθνών συμβάσεων που έχουν προσυπογράψει, ιδίως της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.grFOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin Ο Συνήγορος του Πολίτη, ενεργώντας στο πλαίσιο της αποστολής του ως Συνηγόρου του Παιδιού, έχει ζητήσει εδώ και πολλά χρόνια την υιοθέτηση ενός Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, με συγκεκριμένους στόχους και χρονοδιάγραμμα.

Πρόσφατα μάλιστα, το 2013 επανέλαβε την πρότασή του προς την πολιτική ηγεσία για την σύσταση ενός μηχανισμού που θα εκπονήσει και θα παρακολουθεί την υλοποίηση ενός τέτοιου Σχεδίου, εμπλέκοντας σε αυτό τη δημόσια διοίκηση, την τοπική αυτοδιοίκηση και τους εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών.

Η παραπάνω Ευρωπαϊκή Σύσταση, όσο και αν φαίνεται να μην έχει λάβει πρωτεύοντα χώρο στον δημόσιο λόγο, μπορεί να αποτελέσει αφορμή για να ενισχυθεί η δημόσια διεκδίκηση μιας Εθνικής Στρατηγικής για τα Παιδιά.

Με αυτό τον σκοπό, στις 9 Μάη 2014 ο Συνήγορος διοργανώνει σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Eurochild μια διεθνή «Συνάντηση Διαβούλευσης»* σχετικά με την εφαρμογή της Σύστασης σε Ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, ευελπιστώντας ότι θα αναδειχθεί δημόσια η αναγκαιότητα για την ανάπτυξη μιας συλλογικής πρωτοβουλίας στη χώρα μας για την υλοποίηση της Σύστασης, σε συνδυασμό με τις διαπιστωμένες κοινωνικές ανάγκες.

Όπως αναφέρει, άλλωστε, χαρακτηριστικά η Έκθεση των ανεξαρτήτων εμπειρογνωμόνων, «υπάρχει ανάγκη για την εκπόνηση ενός συγκεκριμένου σχεδίου επένδυσης στα παιδιά, στο οποίο, με τη συνδρομή των πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα τεθούν ως προτεραιότητες: η πρόσβαση όλων των παιδιών στην προσχολική φροντίδα και στις υπηρεσίες υγείας και ιδίως ψυχικής υγείας, η βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, η παροχή στοχευμένης επαρκούς υποστήριξης στα φτωχά παιδιά με άνεργους γονείς και σε παιδιά ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (περιλαμβάνοντας τα παιδιά που ζουν σε ιδρύματα) και η βελτίωση της πρόσβασης των γονέων με παιδιά στην αγορά εργασίας».

* Αναλυτικότερες πληροφορίες και σχετικά κείμενα υπάρχουν ΕΔΩ