Στη Στεφανία Κασίμη

«Αποκλείεται, από την πλευρά μου, κηδεμονία της Ελλάδας από τις Βρυξέλλες ή από οποιονδήποτε άλλον», τονίζει στη συνέντευξή του στη Realnews ο σοσιαλιστής υποψήφιος Πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ και προσθέτει: «Όταν ακούω να προτείνονται τέτοιες λύσεις, νιώθω πραγματικά αποτροπιασμό». Εκτιμά ότι το δεύρο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας δεν επαρκεί και υπογραμμίζει ότι «δεν κάνουμε τίποτα άλλο αυτή τη στιγμή από το να αγοράζουμε χρόνο». Ξεκαθαρίζει, όμως, ότι στο πλαίσιο της εμπιστοσύνης στην Ευρώπη «δεν πρόκειται να πληρώσει κάποιος για κάποιον άλλο».

Δύο χρόνια μετά το πρώτο πρόγραμμα χρηματοδότησης για την Ελλάδα και παρά τις θυσίες του ελληνικού λαού, η κατάσταση έχει χειροτερέψει. Γιατί έχει συμβεί αυτό, κατά τη γνώμη σας; Ποιες είναι οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης, καθώς και των Ευρωπαίων ηγετών;

Θα ήθελα, κατ’ αρχάς, να εκφράσω την αλληλεγγύη μου στον ελληνικό λαό σε αυτή τη δύσκολη περίοδο στην ιστορία της: Σκέφτομαι κατ’ αρχάς τη νεολαία, αυτή τη νεολαία που έχω βάλει στην καρδιά της φιλοδοξίας μου για τη Γαλλία, αλλά και για την Ευρώπη. Σε αυτή τη νεολαία είναι που θέλω να απευθυνθώ, στην οποία η Ευρώπη πρέπει να προσφέρει άλλη εναλλακτική από την προοπτική της μετανάστευσης. Πρέπει να τη βοηθήσουμε να ορθοποδήσει στη χώρα της. Πιστεύω στην αλληλεγγύη στην Ευρώπη, μια αξία που σε μια νομισματική ένωση αποτελεί επίσης μια εγγύηση καλής λειτουργίας και αποτελεσματικότητας. Ωστόσο, θέλω επίσης να πω και λίγα λόγια για την ευθύνη.

Στην Ελλάδα έχουν γίνει στο παρελθόν λάθη, καταχρήσεις - αυτό είναι αναμφισβήτητο. Πρέπει να αντλήσει διδάγματα από αυτό. Ομως, παρά την ευθύνη αυτή της ελληνικής κυβέρνησης, από την πλευρά μου αποκλείεται μια κηδεμονία της Ελλάδας από τις Βρυξέλλες ή από οποιονδήποτε άλλο. Θα είμαι αντίθετος με τον εντονότερο τρόπο στα πολιτικά αδιέξοδα που θέλουν την κηδεμονία από γραφειοκράτες ενός ευρωπαϊκού λαού

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.grFOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin. Οταν ακούω να προτείνονται τέτοιες λύσεις, νιώθω πραγματικά αποτροπιασμό. Η ελληνική κυβέρνηση είναι και θα είναι υπόλογη στον λαό όσον αφορά τις επιλογές που γίνονται για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Το γεγονός ότι είναι αναγκαία η λήψη δραστικών μέτρων για την ελάφρυνση από το χρέος και την ανάκτηση των δημόσιων οικονομικών δεν πρέπει να επισκιάσει την ανάγκη για δικαιοσύνη στην κατανομή της προσπάθειας. Είναι ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης να το εξασφαλίσει αυτό: Η προσπάθεια πρέπει να είναι πλήρως και πραγματικά εθνική και όλοι πρέπει να συμμετάσχουν σε αυτή.

Η Ελλάδα βρίσκεται, εδώ και δύο χρόνια, αντιμέτωπη με μια οικονομική κατάσταση από τις πιο σοβαρές κατά τη διάρκεια της μακράς ιστορίας της. Κατανοώ την απογοήτευση και τον θυμό. Θα χρειαστεί να δείξετε υπομονή για να οδηγηθεί η χώρα στην ανάκαμψη. Αλλά εάν η υπομονή αυτή είναι απαραίτητη σήμερα, είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι η Ευρώπη βοηθά την Ελλάδα να ξαναχτίσει το μέλλον της.

Πιστεύετε ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν για την Ελλάδα θα κάνουν την ελληνική οικονομία βιώσιμη;

Νομίζω ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι πολύ θετική: η Ευρωπαϊκή Αριστερά και το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα ήταν τα πρώτα που πρότειναν τη συμβολή του ιδιωτικού τομέα προκειμένου να ξεφορτωθεί το χρέος ενός τμήματος του δανεισμού του.

Συχνά είχαμε επισημάνει, τότε, ότι η διαπραγμάτευση αυτή ήταν αδύνατη. Διαπιστώνω τελικά ότι, παρά την αρχική απροθυμία ορισμένων συντηρητικών ηγετών και τις κραυγές του τραπεζικού λόμπι, η λύση αυτή, η μόνη λογική, γίνεται πραγματικότητα. Μερικοί μάς μιλούσαν για τον ερχομό της Αποκάλυψης εάν ακολουθούσαμε αυτή την πορεία: σήμερα όλος ο κόσμος κρίνει ότι ήταν αναπόφευκτη, απαραίτητη και σωστή, επειδή ο ελληνικός λαός δεν μπορεί μόνος του να φέρει το συνολικό βάρος της προσπάθειας για τη μείωση του χρέους της χώρας.

Νομίζω, ωστόσο, ότι το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα, υποβοηθούμενο από την αναδιάρθρωση, είναι ένα θετικό βήμα προς τα εμπρός, αλλά ανεπαρκές. Πράγματι, δεν αντιμετωπίζει το γεγονός ότι η Ελλάδα παραμένει μια οικονομία στην οποία το ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών είναι διαρθρωτικά ελλειμματικό: χωρίς επανεξισορρόπηση και χωρίς ανάπτυξη, η Ελλάδα κινδυνεύει να μη συνεχίσει να δανείζεται. Δεν κάνουμε τίποτα άλλο αυτή τη στιγμή από το να «αγοράζουμε» χρόνο. Πιστεύω, λοιπόν, ότι οι πρόσφατες αποφάσεις έχουν εν μέρει απαντήσει στο πρόβλημα της φερεγγυότητας βραχυπρόθεσμα, όμως δεν έχει ληφθεί καμία επαρκής απόφαση για να απαντήσει στην πρόκληση της βιωσιμότητας της ελληνικής οικονομίας μακροπρόθεσμα.

Είναι πλέον καιρός και είναι αυτή η προτεραιότητα των επερχόμενων πολιτικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, την οποία ελπίζω να προωθήσω μαζί με τους εταίρους μας.

Τι πρέπει να γίνει, κατά τη γνώμη σας, προκειμένου αντιμετωπιστεί η κρίση στην Ελλάδα και την ευρωζώνη; Ποιο είναι το δικό σας πλάνο για την Ελλάδα, εάν εκλεγείτε;

Η ευρωπαϊκή κρίση χρέους μάς κάνει να αξιοποιήσουμε κάποιους από τους περιορισμούς του ενιαίου νομίσματος, όπως έχει διαπιστωθεί. Από τα γεγονότα των δύο τελευταίων χρόνων μας, αντλώ πέντε διδάγματα: Το πρώτο είναι ότι χωρίς σύστημα αλληλεγγύης και μεταφοράς, η ζώνη του ευρώ είναι εύθραστη και δεν μπορεί να αντέξει σε εξωτερικούς κραδασμούς.

Το δεύτερο είναι ότι αυτή η παρατήρηση ενισχύεται όταν μια νομισματική ζώνη λειτουργεί υπό τις αυξανόμενες διαφορές στην ανταγωνιστικότητα και τα εξωτερικά ισοζύγα μεταξύ των μελών της. Εάν λοιπόν δεν υπάρχουν μηχανισμοί που θα περιορίσουν αυτές τις διαφορές, τότε η ένταση θα γίνει πολύ δυνατή, από οικονομικής και πολιτικής πλευράς, θέτοντας τους λαούς της Ευρώπης σε κατάσταση ανταγωνισμού.

Το τρίτο είναι ότι η νομισματική πολιτική της Ευρώπης πρέπει να παίξει έναν ρόλο καινούργιο και πιο ενεργό, ειδικά τη στιγμή που η ζώνη του ευρώ αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες.

Το τέταρτο είναι ότι χωρίς ανάπτυξη δεν υπάρχει δυνατότητα μείωσης του χρέους.

Το πέμπτο: η σύγκλιση των οικονομικών πολιτικών εντός της ζώνης του ευρώ και η καθιέρωση περισσότερης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν παρά μόνο με την προυπόθεση μιας αυστηρής συλλογικής πειθαρχίας. Σημειώνω ότι οι πολλαπλές Σύνοδοι Κορυφής της έσχατης ανάγκης και οι αναβλητικότητα των Ευρωπαίων συντηρητικών ηγετών, έχουν βοηθήσει να γεννηθούν απαντήσεις, τμηματικές, κυρίως για την δημοσιονομική πειθαρχία. Ολα τα άλλα βρίσκονται σε αδράνεια.

Ο στόχος μου, εάν εκλεγώ, είναι, λοιπόν, να επαναδιαπραγματευτώ τη Συνθήκη που είχε υπογραφεί για την πολιτική συμφωνία απέναντι σε μια νέα φάση στην ευρωπαϊκή νομισματική ολοκλήρωση και στα πρωτόκολλα ανάπτυξης για την ολοκλήρωση της οικοδόμησης της ζώνης του ευρώ.

«Το ελληνικό ζήτημα δεν σταματά στο δεύτερο πακέτο βοήθειας»

Παρά τη συμφωνία για την Ελλάδα, υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι η κρίση δεν έχει τελειώσει ακόμα, η λύση δεν είναι μόνιμη και ότι η χώρα στο μέλλον μπορεί να χρεωκοπήσει και να φύγει από την ευρωζώνη. Τι πιστεύετε;

Δεν νομίζω ότι το ελληνικό ζήτημα σταματά στο δεύτερο πακέτο βοήθειας, γιατί, ακόμα μια φορά, η ελληνική κατάσταση, όσο μοναδική και αν είναι, αποκαλύπτει την ανάγκη για ένα νέο και απαραίτητο βήμα στην ευρωπαϊκή οικοδόμηση. Το ευρώ είναι ένα οικονομικό σχέδιο, αλλά είναι επίσης και ένα πολιτικό σχέδιο. Η έξοδος ενός μέλους από την ευρωζώνη θα ήταν μια μεγάλη ομολογία αποτυχίας.

Υποθέτοντας ότι είναι επιθυμητή, μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα ήταν όντως η λύση;

Αυτό είναι το αμφίβολο: Η έξοδος από το ευρώ θα επέτρεπε στην Ελλάδα να αφήσει το νόμισμά της να υποτιμηθεί και να γίνει περισσότερο ανταγωνιστική, όμως αυτό θα αυξήσει σημαντικά το κόστος των εισαγωγών, που εξακολουθεί να είναι πολύ εξαρτώμενο. Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, άρα, δεν είναι ούτε επιθυμητή πολιτικά, ούτε αποτελεί λύση από οικονομικής πλευράς. Το ευρώ είναι το κοινό μας σπίτι, πρέπει να το υπερασπιστούμε και να εδραιώσουμε τα θεμέλια.

Τα μέτρα που έχουν ληφθεί στην Ελλάδα και την ευρωζώνη γενικά οδηγούν στη λιτότητα και την ύφεση. Όμως, τι θα γίνει με την ανάπτυξη;

Αυτό είναι ακριβώς το σημείο που επεξεργάζομαι εδώ και αρκετούς μήνες με τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές. Η ανάπτυξη είναι η πιο μεγάλη παράβλεψη της πολιτικής απάντησης στην ευρωπαϊκή κρίση - και όντως είναι το μόνο δυνατό αποτέλεσμα, η μόνη δυνατή έκβαση. Νομίζω ότι πολλά μπορούν να γίνουν σε αυτόν τον τομέα, με βάση και τις υφιστάμενες συνθήκες. Πρέπει να υπάρξουν πολλή πολιτική θέληση, αλλά επίσης ένα νέο κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων. Δεν πρόκειται να πληρώσει κάποιος για κάποιον άλλον. Αν σκεφτόμαστε την Ευρώπη με τέτοιους όρους, το ευρωπαϊκό σχέδιο θα έχανε τελείως την ουσία της ιστορίας του και αυτό θα ήταν ένα πολύ σοβαρό λάθος.

Ως υποψήφιος πρόεδρος για τη γαλλική προεδρία, έρχεστε σε επαφή με πολλούς ανθρώπους. Πώς βλέπουν οι Γάλλοι τους Έλληνες;

Είμαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι στη Γαλλία δεν υπάρχουν, το πιστεύω, εχθρικά συναισθήματα για την Ελλάδα. Μερικές φορές υπάρχουν παρεξηγήσεις και αμφιβολίες για τους μηχανισμούς που έχουν τεθεί σε εφαρμογή σε ευρωπαϊκό επίπεδο, γιατί υπήρχαν τόσες πολλές Σύνοδοι Κορυφής για την ελληνική κατάσταση που οδήγησαν σε μια σχετική κόπωση, αλλά αυτό δεν σε καμία περίπτωση δεν έχει θέσει υπό αμφισβήτηση τη φιλία των Γάλλων για τους Έλληνες.

Υπάρχει, κυρίως, νομίζω, ένα αίσθημα αλληλεγγύης απέναντι σε κάποιες εικόνες απελπισίας, ιδιαίτερα στην εικόνα των νέων Ελλήνων που ανησυχούν για το μέλλον τους. Νομίζω ότι οι Γάλλοι γνωρίζουν ότι η απάντηση στην ελληνική κρίση είναι ένα από τα στοιχεία της κοινής αντιμετώπισης της κρίσης στην Ευρώπη, προς όφελος όλων.

Σύντομα αναμένεται να διεξαχθούν εκλογές και στην Ελλάδα. Έχετε κάποια πρόβλεψη για το μέλλον της πολιτικής κατάστασης στην χώρα;

Δεν κάνω προβλέψεις. Πιστεύω ότι η ελληνική κυβέρνηση ανήκει στον λαό της. Οι Έλληνες κρίνουν. Εύχομαι και ελπίζω, κυρίως, την εδραίωση μιας ισχυρής και νομιμοποιημένης ελληνικής κυβέρνησης για να αντιμετωπίσει τα χρόνια που έρχονται.