Πιέσεις για μισθούς, δώρα κι επιδόματα

Καθώς πλησιάζει η 16η Ιανουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία αναμένεται η επίσκεψη των εκπροσώπων των δανειστών, εντείνονται και οι πιέσεις για συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, η οποία να οδηγεί σε μείωση του κόστους εργασίας.

Τα συνδικάτα, διαμηνύουν σε όλους τους τόνους, ότι δεν θεωρούν μισθούς, δώρα, επιδόματα και μισθολογικές ωριμάνσεις, ζητήματα προς εξέταση. Το σύνολο όμως του εργατικού κόστους αποτελεί όμως εκ των πραγμάτων, αντικείμενο διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με την τρόικα.  Για πρώτη φορά βρίσκεται στο τραπέζι και ο κατώτερος μισθός, το ύψος του οποίου επηρεάζει τις μέσες ετήσιες απολαβές των μισθωτών. Λίγο πριν ανακοινωθεί το πότε θα συναντηθούν ΓΣΕΕ και εργοδότες, διαρρέονται σενάρια που αφορούν είτε την πλήρη κατάργησή των δώρων για μία τριετία, είτε την σημαντική μείωση τους.

Οι εργοδοτικές ενώσεις, επιδόθηκαν σε ένα μπαράζ ανακοινώσεων, σε συναινετικούς τόνους, αλλά πάντα θέτοντας το δίλημμα, πως εάν δεν υπάρξει συμφωνία για μείωση του μισθολογικού κόστους, η τρόικα και η κυβέρνηση θα επιβάλλουν με νόμο ακόμη πιο οδυνηρές λύσεις.

Ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ χαρακτήρισε ακραία και αντιδημοκρατική μια νομοθετική παρέμβαση για το ύψος των μισθών. «Θα επισκεφτούμε τους πολιτικούς αρχηγούς. Να τους καταστήσουμε σαφές ότι πρέπει να εγκαταλειφθεί οποιαδήποτε σκέψη για πράξη νομοθετικού περιεχομένου γιατί ήταν αυτοί οι ίδιοι οι πολιτικοί αρχηγοί που όταν ως προϊόν της ελεύθερης διαπραγμάτευσης και της ελεύθερης βούλησης υπογράφηκε η ΕΓΣΣΕ, τη χαιρέτησαν. Και δεν βλέπουμε ποιος λόγος υπάρχει για να πάμε πίσω. Και τέλος πήραμε εξουσιοδότηση από τη διοίκηση της ΓΣΕΕ οτιδήποτε και αν επιχειρηθεί που θα αφορά στην παραβίαση της ΕΓΣΣΕ να έρθουν μεγάλες, ακαριαίες ,απεργιακές κινητοποιήσεις».

Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι ο 8ος μεγαλύτερος ανάμεσα στις  14 από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία και ο 7ος μεγαλύτερος ανάμεσα στα 20 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα οποία ισχύει αυτό το καθεστώς.

Τα κατώτατα όρια σε μισθούς και ημερομίσθια καθιερώθηκαν με νόμο, τον Αύγουστο του 1936 μαζί με το οκτάωρο και την υποχρεωτική διαιτησία. Ήταν στο πλαίσιο μιας σειράς φιλεργατικών μέτρων που ακολούθησαν τις μεγάλες απεργίες του Μαΐου, τις ταραχές στον Πειραιά, στις Σέρρες και το Λαύριο. Στις 5 Αυγούστου η ΓΣΕΕ είχε εξαγγείλει γενική απεργία, τη 248η από την αρχή του χρόνου, αλλά μια μέρα πριν κηρύχθηκε δικτατορία.

Το 1936, το 62% του ενεργού πληθυσμού ήταν αγρότες, το 18% βιομηχανικοί εργάτες και το 20% παρείχε υπηρεσίες. Ο «βασικός μισθός» δεν ήταν η συνηθισμένη εικόνα στην Ευρώπη του μεσοπολέμου.

Σήμερα, στην Ευρώπη εφαρμόζονται όρια κατώτερων αμοιβών, που όμως δεν κατοχυρώνονται από το ευρωπαϊκό Δίκαιο. Παρ' ότι ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης περιλαμβάνει ήδη το δικαίωμα της «επαρκούς αμοιβής» μια ευρωπαϊκή συλλογική σύμβαση η οποία θα κατοχυρώνει τον κατώτερο ευρωπαϊκό μισθό, αποτελεί ζητούμενο και αίτημα των ευρωπαϊκών συνδικάτων.

Η ιδέα αυτή αντιμετωπίζεται με μεγάλο σκεπτικισμό στα όργανα της Ε.Ε, αφού θα έπρεπε να εναρμονιστεί με τα διαφορετικά μοντέλα κοινωνικής πρόνοιας και τις ανισότητες στις οικονομίες των κρατών μελών, προκειμένου να διαμορφώσει μια ενιαία τιμή που να ανταποκρίνεται στο 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος. Αντίθετοι είναι και αρκετοί οικονομολόγοι που πιστεύουν ότι η κεντρική ρύθμιση του κατώτερου μισθού επιδρά αρνητικά στην απασχόληση. Σύμφωνα με αυτή τη προσέγγιση, η αγορά εργασίας πρέπει να αφεθεί ελεύθερη, ώστε να οδηγηθεί με μια τιμή ισορροπίας με βάση την προσφορά και τη ζήτηση, όπως συμβαίνει και με τις άλλες αγορές.

Εάν το κράτος παρεμβαίνει στη λειτουργία της αγοράς με τον καθορισμό ενός κατώτατου μισθού, ο οποίος είναι υψηλότερος από το σημείο ισορροπίας, τότε η ζήτηση για εργατικό δυναμικό θα περιοριστεί. Αυτό θα έχει σαν συνέπεια την αύξηση της ανεργίας ιδιαίτερα μεταξύ των εργαζομένων με χαμηλή εξειδίκευση.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης, κατηγορούν τα συνδικάτα ότι αντιδρούν στην απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, γιατί φοβούνται ότι με την κατάργηση των κατώτερων μισθολογικών ορίων θα χάσουν μέρος της διαπραγματευτικής τους ισχύος καθώς δεν θα συνιστούν πλέον βασικό πυλώνα για τη διαμόρφωση του βασικού μισθού.

Από την πλευρά τους τα συνδικάτα υποστηρίζουν, ότι η διαμόρφωση ενός ευρωπαϊκού κατώτερου μισθού θα αποτελέσει ανάχωμα σε μια δραματική επέκταση των μειώσεων των αμοιβών στην ευρωζώνη εξαιτίας της ύφεσης και επίσης θα επιδράσει θετικά στην αύξηση της απασχόλησης και στη σταθεροποίηση της ζήτησης

Επικαλούνται, επίσης, το παράδειγμα της Βρετανίας όπου η κατοχύρωση του βασικού μισθού δεν οδήγησε σε μαζική απώλεια των θέσεων εργασίας, ενώ στην Ισπανία όπου δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη η ανεργία έχει ξεπεράσει το 20%.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Εργοδοτικών Οργανώσεων (FedEE) το 2011 οι μεικτές κατώτερες αμοιβές στον πυρήνα της Ευρωζώνης, διαμορφώθηκαν ως εξής:

Λουξεμβούργο 1,757.56 ευρώ 
Βέλγιο 1,498.87 ευρώ
Ιρλανδία 1499,33 ευρώ
Ολλανδία 1,424.40 ευρώ
Γαλλία 1,365.00 ευρώ
Αυστρία 1.000,00 ευρώ
Κύπρος 909,00 ευρώ
Ελλάδα 739,56 ευρώ
Μάλτα 664,95 ευρώ
Ισπανία 641,50 ευρώ
Σλοβενία 530,00 ευρώ
Πορτογαλία 485 ευρώ
Σλοβακία 317,00 ευρώ
Εσθονία 278,02 ευρώ

Για τη Γερμανία, την Ιταλία και τη Φινλανδία δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία.