Πολιτικές καραμπόλες προκαλούν οι «180»

Καταλυτικά, για την επόμενη ημέρα του πολιτικού συστήματος, δείχνει να λειτουργεί η διαφαινόμενη πρόθεση της κυβέρνησης να ζητήσει την κύρωση της πιθανής Συμφωνίας για τη μείωση του χρέους από διευρυμένη πλειοψηφία 180 βουλευτών.

Την ώρα που σε Βερολίνο, Παρίσι και Βρυξέλλες σχεδιάζεται το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, στην Αθήνα οι εξελίξεις, που αφορούν στην επόμενη ημέρα της Συμφωνίας, τρέχουν, τέμνοντας οριζόντια το πολιτικό σύστημα.

Η πρόθεση να ζητηθεί κύρωση της Συμφωνίας από 180 βουλευτές αποτελεί πολιτική πρωτοβουλία που ζητά αποτελέσματα. Και αυτό διότι η κυβέρνηση, ενώ εξασφαλίζει ότι η συμφωνία θα αποκτήσει νομική ισχύ ακόμη και αν ψηφισθεί με 151, θέτει τον πολιτικό πήχη στους 180. Πρακτικά, θέτει τη Βουλή ενώπιον του διλήμματος εθνική συναίνεση, επ' αφορμή και της νέας συμφωνίας ή εκλογών;

Ήδη, υπέρ της κύρωσης της συμφωνίας από 180 βουλευτές τάχθηκαν ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, η Δημοκρατική Συμμαχία και η Δημοκρατική Αριστερά. Από την πλευρά της η Αξιωματική Αντιπολίτευση ακολουθεί τακτική «Να Δούμε», διευκρινίζοντας ότι θα τοποθετηθεί, επί της συμφωνίας όταν αυτή προκύψει. Σπεύδει, πάντως, να διευκρινίσει ότι δεν πρόκειται να συνυπογράψει εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Η οριζόντια τομή του πολιτικού συστήματος, με αφορμή την επίτευξη ή μη συναίνεσης, προσδίδει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αφενός στην Συμφωνία και αφετέρου στις πρωτοβουλίες, που όπως προανήγγειλε, θα αναλάβει ο πρωθυπουργός. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Παπανδρέου θα ζητήσει, επ' αφορμή του νέου πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα, να υπάρξει συναίνεση επί ενός πολυετούς εθνικού σχεδίου δράσης. Σχέδιο που θα εκτιμάται ότι θα προωθεί την εφαρμογή των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων και θα εγγυάται τη υλοποίηση των δεσμεύσεων δημοσιονομικής εξυγίανσης. Ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με εκτιμήσεις κυβερνητικών στελεχών, θα ζητήσει από τον κ. Σαμαρά τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας, η οποία θα απαρτίζεται από στελέχη των δύο κομμάτων και ανεξάρτητες προσωπικότητες.

Αν ο κ. Σαμαράς απορρίψει την συγκυβέρνηση, ο Παπανδρέου, ενδέχεται να προτείνει, σύμφωνα με τα ίδια στελέχη, την επίτευξη συναίνεσης από τα δύο μεγάλα κόμματα, και όχι μόνο, επί τετραετούς πλάνου δράσης, το οποίο θα ξεκινά από την κοινή δέσμευση για πλεονασματικούς προϋπολογισμούς και θα εκτείνεται ως μια συμφωνία για την προώθηση συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων και διαρθρωτικών αλλαγών. Στόχος δεν είναι άλλος από το να εξαλειφθεί η αβεβαιότητα και να δοθούν οι απαραίτητες εγγυήσεις στην Ευρώπη ότι τα δύο κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα συναινούν επί των βασικών, τουλάχιστον, αρχών του προγράμματος σωτηρίας.

Στην περίπτωση, που η Ν.Δ. αρνηθεί την συγκυβέρνηση, ο Παπανδρέου έχει μια ακόμη μικρή πιθανότητα, σύμφωνα με υπουργούς του. Να συγκροτήσει κυβέρνηση με τη συμμετοχή και ανεξάρτητων προσωπικοτήτων, αφού πρώτα διερευνήσει την πιθανότητά στήριξής της από κόμματα της ελάσσονος Αντιπολίτευσης, όπως το ΛΑΟΣ και το ΔΗΣΥ. Εξέλιξη, που εκτιμάται ως ιδιαίτερα δύσκολη καθώς όλοι επιθυμούν την συμμετοχή και της Ν.Δ, προκειμένου να μην αναλάβουν μόνοι τους το πολιτικό κόστος.

Η κα. Μπακογιάννη φαντάζει αυτή τη στιγμή ως το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα που ζητά ξεκάθαρα συγκυβέρνηση επί ενός συγκεκριμένου προγράμματος για τη χώρα. Την Τρίτη η πρόεδρος του ΔΗΣΥ τόνισε ότι, όπως κατέδειξε η εμπειρία των προηγούμενων μηνών, κανένα πολιτικό κόμμα μόνο του δεν έχει τη δύναμη, την πολιτική βούληση και την ανάλογη νομιμοποίηση να προχωρήσει αποτελεσματικά σε δύσκολες και συνήθως επώδυνες αποφάσεις.

Σημειώνεται ότι κατά της κύρωσης της Συμφωνίας από 180 βουλευτές, υπέρ όμως μιας κυβέρνησης μεταρρυθμιστών, που θα στηριχθεί από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, τάχθηκε ο πρόεδρος της Δράσης, κ. Στ. Μάνος, σημειώνοντας ότι διαφορετικά μόνη λύση αποτελούν οι εκλογές.

Πρακτικά, η διαφαινόμενη πρόθεση της κυβέρνησης να θέσει ως πολιτικό πήχη την κύρωση της Συμφωνίας από 180 βουλευτές ανοίγει και το θέμα των δύο … ΠΑΣΟΚ, που αντιπροσωπεύουν αντικρουόμενα κοινωνικά συμφέροντα. Ο υπουργός Υγείας έκανε λόγο, χαρακτηριστικά, για δύο Ελλάδες. Μιας που ζητά να πατήσει γκάζι για να ξεφύγει από την κατάσταση, και μιας που αντιστέκεται επιδιώκοντας να διατηρήσει κεκτημένα. Ο κ. Λοβέρδος, όπως και οι άλλοι δύο της «τρόικας», η κα. Διαμαντοπούλου και ο Ραγκούσης, εμμέσως πλην σαφώς, ζητούν από τις πολιτικές πρωτοβουλίες, που θα πάρει ο πρωθυπουργός για συναίνεση, να προκύψει κυβέρνηση μεταρρυθμιστών, θεωρώντας ότι δεν επιτρέπεται να υπάρξουν νέες καθυστερήσεις και δισταγμοί στην πορεία της χώρας.

Μαζί τους παρατάσσεται και ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Ε. Βενιζέλος, αν και όπως όλα δείχνουν, η θητεία του στο υπουργείο Οικονομικών και το γεγονός ότι χρεώνεται τις καθυστερήσεις του καλοκαιριού, «καίνε» το «χαρτί» του για την επόμενη ημέρα. Χαρακτηριστικό είναι ότι κορυφαίοι υπουργοί δηλώνουν ξεκάθαρα ότι ο Νοέμβριος δεν πρέπει να αποτελέσει μήνα για χάσιμο, όπως ο Αύγουστος, αιχμή που στρέφεται ευθέως στον Αντιπρόεδρο, εγείροντας, ταυτόχρονα, και θέμα συμμετοχής του σε μια συγκυβέρνηση.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr

FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Στον αντίποδα, οι εκπρόσωποι του κοινωνικού ΠΑΣΟΚ και μερίδα βουλευτών ζητά οι πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού να προσανατολισθούν στην επίτευξη συναίνεσης με πρωταρχικό στόχο την ανάσχεση της ύφεσης. Ζητούν, δηλαδή, να υπάρξει συμφωνία μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων με στόχο την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, ώστε να δοθούν στην χώρα μεγαλύτερα χρονικά περιθώρια να προχωρήσει στις αναγκαίες αλλαγές.