Συνέντευξη Σγουρού στον ΑΝΤ1 97,2

Συνέντευξη στον ΑΝΤ1 97,2 παραχώρησε ο Περιφερειάρχης Αττικής, Γιάννης Σγουρός και μίλησε για φλέγοντα ζητήματα της χώρας, όπως η εγκληματικότητα, τα κρούσματα παραβατικότητας, αλλά και η οικονομική κρίση. Αναλυτικά η συνέντευξη:

Για την εγκληματικότητα:

Πρώτα πρώτα η ασφάλεια για όλους τους πολίτες είναι εκ των ων ουκ άνευ. Αυτό πρέπει να γίνεται καθημερινά και σε όλους τους τομείς και σε όλη την Αττική, και σε όλη την πατρίδα μας. Από κει και πέρα πρέπει να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και να δούμε τι ακριβώς έχει γίνει. Εδώ και αρκετά χρόνια, περίπου 5 χρόνια, ξεκίνησε η λαθραία εισαγωγή των μεταναστών που έφερε στο σημερινό αδιέξοδο όχι μόνο την κυβέρνηση και τα κόμματα αλλά σχεδόν όλους τους πολίτες της Αττικής. Και το θέμα είναι ότι όταν ξεκίνησε αυτό το πρόβλημα το 2007 – 2008, τότε λοιπόν που έπρεπε να αντιδράσουμε έντονα, εντονότατα στην Ε .Ένωση, γιατί εμείς έχουμε την ευτυχία αλλά και την ατυχία να έχουμε τα παράλια ανοιχτά, ναι μεν έχουμε φανταστικές θάλασσες, φανταστικά νησιά, πολύ καλούς συμπολίτες, από την άλλη όμως είναι ανοιχτά τα σύνορα και από την πλευρά των νησιών και από την πλευρά του Έβρου με αποτέλεσμα να μπαίνουν χιλιάδες λαθρομετανάστες. Τότε λοιπόν που έπρεπε να σταματήσει αυτό το κακό δεν σταμάτησε, συνεχίζεται μέχρι σήμερα με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες να έχουν έρθει στην πατρίδα μας, είτε από τα νησιά είτε από τον Έβρο, και εν συνεχεία μετά να συναθροίζονται μέσα στο κέντρο της Αθήνας. Έχουν καταλάβει όλα τα εγκαταλελειμμένα κτίρια, είτε είναι για γκρέμισμα είτε είναι διατηρητέα, χωρίς νερό χωρίς αποχέτευση, χωρίς φαγητό, με συνέπεια να παρατηρείται μια παραβατικότητα καθ’ ολοκληρία, σε όλες τις εκφάνσεις τις οποίες γνωρίζουν όλοι. Και από την άλλη δεν αντέχει η πατρίδα μας ένα τόσο μεγάλο αριθμό λαθρομεταναστών. Αλλά πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος ότι όλοι αυτοί που μπαίνουν, μπαίνουν χωρίς χαρτιά, και η συνθήκη Σέγκεν λέει ότι εκεί που μπαίνουν δεν μπορούνε να ξαναπάνε πουθενά αλλού, παρά μόνο αν αποδεχθούν και γυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους.

ΕΡ. Αυτό το πρόβλημα μάλλον καθυστερήσαμε να το αποδεχθούμε όλοι. Τα προηγούμενα χρόνια όποιος τολμούσε να ξεστομίσει κάτι τέτοιο θα κατηγορούταν για εθνικιστική έξαρση.

ΑΠ. Η αλήθεια είναι αυτή. Και το 2008, με ανοιχτή επιστολή τότε αφού έγιναν όλες οι ενέργειες της καταγραφής στο ιστορικό κέντρο σε μια περιμετρική 5 χιλιομέτρων με προτάσεις συγκεκριμένες, ακόμα και με νομοθετικές προτάσεις έστειλα επιστολή στον τότε πρωθυπουργό τον κ. Καραμανλή όπου του εξιστορούσα τι ακριβώς συνέβαινε σημείο προς σημείο. Και αυτά τα στοιχεία της καταγραφής που έκαναν υπηρεσίες της νομαρχίας Αθηνών τότε, όλα αυτά τα αξιοποίησε η αστυνομία με τον καλύτερο τρόπο για να ξέρει τι ακριβώς γίνεται. Γιατί δεν υπήρχε υπηρεσία να καταγράψει συνολικά το πρόβλημα της Αθήνας, για το παραεμπόριο, για να ναρκωτικά, για την πορνεία και εν γένει για όλη την παραβατικότητα με ότι αυτό συμπεριλαμβάνει.

ΕΡ. Αυτή η επιστολή έφτασε επικαιροποιημένη στα χέρια και του νυν Πρωθυπουργού;

ΑΠ. Βεβαίως. Η Περιφέρεια Αττικής τη μόνη αρμοδιότητα που έχει είναι θέματα της δημόσιας υγείας, ότι απειλεί τη δημόσια υγεία, αυτό το έχουμε κάνει με το παραπάνω, και ξεπερνάμε το ρόλο μας, δεν μένουμε παθητικοί να πούμε δεν έχουμε αρμοδιότητα, και θα κρυφτούμε. Βγήκαμε μπροστά καταγράψαμε, προτείναμε, και παρεμβαίνουμε με αποφασιστικότητα, για να μπορέσουμε να λύσουμε το πρόβλημα. Ποιο είναι το πρόβλημα αυτή τη στιγμή; Ότι πρέπει να σταματήσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα αυτή η αθρόα εισαγωγή είτε από τα νησιά είτε από τον Έβρο, να κάνουμε έντονη παράσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω της Φρόντεξ να γίνει πιο έντονη και πιο πολυπληθής η παρουσία της Φρόντεξ στα σύνορα και στον Έβρο αλλά και στα παραθαλάσσια απέναντι από τα νησιά μας από την Τουρκία. Από την άλλη να υπάρξει πολιτική βούληση, τη Δευτέρα ο Πρωθυπουργός τη χώρας συγκαλεί Υπουργικό Συμβούλιο με στόχο και σκοπό να δώσει λύση γιατί το πρόβλημα το ουσιαστικότερο ήταν τόσα χρόνια το θέμα της συναρμοδιότητας.

ΕΡ. Έχετε προσκληθεί από τον Πρωθυπουργό να είστε στο Υπουργικό Συμβούλιο;

ΑΠ. Δεν είναι το ζητούμενο αυτό. Αυτό το οποίο έχει σημασία είναι ότι η συναρμοδιότητα δηλαδή όλα τα περίπου 8 Υπουργεία όπου έχει το καθένα τη δική του αρμοδιότητα, πρέπει να συνεργαστούν με τον καλύτερο τρόπο κάτω από έναν επικεφαλής, εγώ τις προάλλες είπα να μπει επικεφαλής ο Πρωθυπουργός, αν δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Άρα λοιπόν θα πρέπει να αναλάβει ένας ο οποίος θα συντονίσει σε καθημερινή βάση τα προβλήματα που δημιουργούνται στο κέντρο της Αθήνας. Το κέντρο της Αθήνας αφενός μεν οικονομικά καταστρέφεται,  να μην πάω σε απόλυτες εκφράσεις, και από την άλλη η κοινωνική συνοχή έχει διαλυθεί. Οι άνθρωποι που ήταν εκεί μέσα καταστηματάρχες, μαγαζάτορες, έμποροι ή οιαδήποτε άλλη οικονομική χρήση κάνουν, φεύγουν γιατί φοβούνται. Από την άλλη τα ξενοδοχεία εκεί που είχαν 75-80% πληρότητα στα κρεβάτια έχουν τώρα 40-50%, ο εμπορικός σύλλογος Αθηνών έχουμε σχεδόν κάθε εβδομάδα συνάντηση, έχω επισκέψεις πάρα πολύ τακτικές και συχνές μέσα σε όλη αυτή την περιφερειακή ακτίνα των 5 χιλιομέτρων, βλέπω μόνος μου πως ακριβώς εξελίσσεται και μετατίθεται το πρόβλημα από  γειτονιά σε γειτονιά και όλα αυτά για να λυθούν αφενός μεν πρέπει να υπάρξει πολιτική βούληση, γιατί το πρόβλημα είναι εθνικό, δεν είναι κομματικό. Πρέπει να λυθεί το θέμα της συναρμοδιότητας και πρέπει όλοι να εργαστούν σε όλα τα σημεία γιατί τα πράγματα δεν είναι εύκολα.

ΕΡ. Όταν γίνεται ένα τόσο δυσάρεστο περιστατικό όπως αυτό που είχαμε τις προάλλες με τον 44χρονο, αλλά και τα υπόλοιπα που ακολούθησαν, δηλαδή τους κουκουλοφόρους που προκάλεσαν τεράστιες ζημιές στο κέντρο της Αθήνας, την άλλη πλευρά που επιτέθηκε στους λαθρομετανάστες παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια της, ο κόσμος διερωτάται, ποιος πρέπει να βγει έξω και να μου πει αυτό έγινε σωστά αυτό δεν έγινε σωστά; Είναι ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, είναι ο Περιφερειάρχης Αττικής, είναι ο Δήμαρχος της Αθήνας; Από ποιον πρέπει να ζητήσω τα ρέστα;

ΑΠ. Είχα προτείνει το 2008 μέσα στις προτάσεις που είχα κάνει να δημιουργηθεί ένα όργανο συντονιστικό στη μορφή που ήταν τότε ο Οργανισμός Αθήνα 2004, όπου ήταν όλοι οι φορείς και έτσι μπόρεσε και βγήκε το αποτέλεσμα στους ολυμπιακούς αγώνες στην Ελλάδα. αυτό ακριβώς το όργανο δεν υπάρχει σήμερα, και γι αυτό λέω ότι πρέπει να μπει ένας επικεφαλής γιατί το κάθε Υπουργείο έχει μια ξεχωριστή αρμοδιότητα. Αυτές όμως οι αρμοδιότητες, πολλές φορές πρέπει να λυθούν από δυο και τρία υπουργεία. Να σας δώσω ένα παράδειγμα έρχεται ένας λαθρομετανάστης συλλαμβάνεται για μια προβατική πράξη, τον έχει η αστυνομία, τον πηγαίνει στο δικαστήριο, το δικαστήριο τον αφήνει ελεύθερο λέγοντάς του ότι πρέπει σε 30 ημέρες να φέρεις ένα χαρτί κ.λπ. εκεί λοιπόν πρέπει να αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα, να συνεργαστούν τα Υπουργεία μεταξύ τους, εμπλέκεται το Υπουργείο Δικαιοσύνης ή οποιοδήποτε άλλο παράδειγμα να σας πω το οποίο έχει να κάνει σχέση με την υγεία των ανθρώπων οι οποίοι έχουν έρθει από τα παράλια της Τουρκίας ή από τον Έβρο. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να έχουν ασθένειες, δεν πρέπει να εξεταστούν; Δεν πρέπει να ξέρουμε από πού έχουν έρθει; Αυτοί μπαίνουν λοιπόν χωρίς χαρτιά συσσωρεύονται όλοι στα νησιά, έρχονται στην Αθήνα χιλιάδες των χιλιάδων  και εν συνεχεία μετά για να τους διώξεις πίσω στην πατρίδα τους πρέπει να έρθεις σε επαφή με τα προξενεία, τις πρεσβείες κ.λπ. Αυτές δεν τους δέχονται, για δικούς τους λόγους προφανώς και παραμένουν εδώ μέσα. Αυτοί λοιπόν δεν έχουν να φάνε, δεν έχουν δουλειά, δεν έχουν που να κοιμηθούν, και έτσι λοιπόν η κατάσταση εκτραχύνεται. Γιατί πολλαπλασιάζεται ο αριθμός και από την άλλη η παραβατικότητα ανεβαίνει. Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο κέντρο της Αθήνας να έχουν σωρευθεί εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες οι οποίοι αυτή τη στιγμή έχουν εξαπλωθεί σε όλη την Αττική, σε όλα τα φανάρια, οι οποίοι προσπαθούν να βγάλουν και αυτοί 5 ευρώ να φάνε ένα κομμάτι ψωμί, από την άλλη το παραεμπόριο ανθεί σε όλο του το μεγαλείο. Οι καταστηματάρχες από την άλλη που πληρώνουν τις εισφορές τους, τα ενοίκια, τους υπαλλήλους, οτιδήποτε χρειάζεται για να μπορέσουν και αυτοί να επιβιώσουν βλέπουν έξω από το μαγαζί τους αυτόν ο οποίος πουλάει – βεβαίως έχει μειωθεί αλλά έχουν πάει πιο κάτω ή πιο πάνω. Άρα λοιπόν όλο αυτό το συσσωρευμένο πρόβλημα ελπίζω και εύχομαι τη Δευτέρα ο Πρωθυπουργός, να ξεκινήσει τη λύση των προβλημάτων που είναι σε πολλές μορφές.

ΕΡ. Χωρίς εσάς όμως γιατί δεν έχετε προσκληθεί.

ΑΠ. Δεν έχω απαντήσει, όχι ότι δεν έχω προσκληθεί. Αυτά είναι θέματα στα οποία εγώ θα απαντήσω τη Δευτέρα, δεν θέλω να απαντήσω τώρα. Απλώς θέλω να είναι ένα επίπεδο τέτοιο το οποίο πραγματικά θα δώσει λύση στα τόσα χρόνια που έχει συσσωρευτεί όλος αυτός ο κόσμος, απειλείται η κοινωνική συνοχή, έχει γίνει οικονομική καταστροφή, εγκαταλείπεται άρον άρον από τους πολίτες το κέντρο, και δεν είναι μόνο ότι εγκαταλείπεται αλλά δεν πλησιάζουν οι πολίτες το κέντρο.

Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να νομοθετήσει από μόνη της, νομοθετεί η εκάστοτε κυβέρνηση, ως εκ τούτου λοιπόν εμείς αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να κάνουμε την καταγραφή με βάση την αρμοδιότητα που έχουμε, την κάναμε την καταγραφή, τους τη δώσαμε και κάναμε προτάσεις ουσιαστικές, κοστολογημένες και με πλήρη νομοθετική πληρότητα. Σήμερα λοιπόν έχουμε το φόβο του πολίτη, φόβος στο σπίτι, φόβος στο μαγαζί, φόβος στο σχολείο, φόβος στο δρόμο. Όλα αυτά λοιπόν για  να λυθούν μαζί με όλα αυτά που είπαμε προηγουμένως, χρειάζεται συνοχή και αλληλεγγύη μεταξύ όλων των κοινωνικών φορέων και εγώ προσθέτω και των Υπουργείων. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να δούμε σε καθημερινή βάση το πρόβλημα και να αρχίσουμε σιγά σιγα να το λύνουμε, καθ’ ολοκληρία. Δεν έχουμε καιρό για χάσιμο, και το επόμενο βήμα είναι στην Ευρ. Ένωση, πάρα πολύ έντονα, να ενισχύσει οικονομικά να ενισχύει με την Φρόντεξ για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το κύμα το οποίο δεν είναι μόνο για την πατρίδα μας είναι για όλη τη Ν. Ευρώπη.

Η Αφρική, η Ασία στέλνει εκατοντάδες χιλιάδες σε όλη την Ευρώπη, το μεγαλύτερο μέρος το παραλαμβάνουμε εμείς, εμείς δεν μπορούμε να αντέξουμε αυτόν τον όγκο άρα λοιπόν ή θα γυρίσουν στις πατρίδες τους, οι πρεσβείες εδώ ή τα προξενεία να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να δίνουν γρήγορα τα διαβατήρια γιατί μπαίνουν μέσα χωρίς χαρτιά, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία κ.λπ. και από την άλλη όσοι είναι νόμιμοι, να υποβάλουν τα χαρτιά τους, να νομιμοποιηθούν.

ΕΡ. Πόσοι υπολογίζετε ότι πρέπει να περάσουν τα σύνορα της χώρας, για να βγουν.

ΑΠ. Οι παράνομοι είναι εκατοντάδες χιλιάδες σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας.

Ο θάνατος του πατέρα με τα 4 παιδιά, μιλάμε για αποτρόπαια πράξη, 5 τα ξημερώματα να πηγαίνει η γυναίκα σου να γεννήσει και εσένα να σε καθαρίζουν στη μέση του δρόμου. Αυτά δεν μπορούσε να τα σκεφθεί πριν ορισμένα χρόνια ούτε ο πιο ζωηρός έλληνας. Από κει και μετά αυτό το οποίο γίνεται καθημερινά και δεν βγαίνει στην επιφάνεια, είναι τα θέματα της καθημερινότητας, γιατί οι περισσότεροι ασχολούνται πλέον με την οικονομική, την κοινωνική και την πολιτική κρίση που υπάρχει. Αυτή η κρίση λοιπόν φέρνει στην επιφάνεια συμπεριφορές και παραβατικές καταστάσεις οι οποίες ξεπερνάν την λογική. Η αστυνόμευση είναι καλή αλλά δεν φτάνει, γιατί είναι μεγάλος ο όγκος των λαθρομεταναστών. Άρα λοιπόν δεν μπορεί να ζητάμε από ένα φορέα, από ένα Υπουργείο να έχει αστυνομική δύναμη καθ ολοκληρία σε όλη την Αττική των 5 εκατομμυρίων πολιτών.

ΕΡ. Ο κόσμος όμως λέει και το άλλο όταν βγαίνουν 100 άνθρωποι στον δρόμο για να διαμαρτυρηθούν τότε ξαφνικά εμφανίζονται 5 χιλιάδες αστυνομικοί στους δρόμους.

ΑΠ. Υπερβολές είναι αυτά. Άλλο οι πορείες οι πολιτικές οι οποίες εκφράζουν την δίκαιη αγανάκτηση των πολιτών για την οικονομική αφαίμαξη που έγινε και άλλο αυτοί οι τύποι οι οποίοι παρεισφρέουν μέσα και εκμεταλλεύονται μια ειρηνική πορεία την οποία κάνουν οι εργαζόμενοι για να υποστηρίξουν τα συμφέροντά τους, τα δικαιώματά τους κ.λπ. Και άλλο αυτοί υπό μορφή προβοκάτορα που μπαίνουν μέσα και σηκώνουν την Αθήνα στον αέρα.

ΕΡ. Κρούσματα παραβατικότητας διαπιστώσαμε και από τους αστυνομικούς.

ΑΠ. Η αστυνομία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας μας, χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα, και έχουν αναλάβει τον πιο δύσκολο ρόλο. Άρα από τη μια η έλλειψη των αστυνομικών καθ όλη την γεωγραφική περιοχή της Αττικής είναι το ζητούμενο. Δεν είναι μόνο το θέμα των λαθρομεταναστών, δεν είναι μόνο το θέμα με τις πορείες, τα θέματα με τα επεισόδια, τις καταλήψεις, με το ένα με το άλλο. Το κάθε τι έχει την δική του ξεχωριστή σημασία, και ξέρετε όταν βλέπετε έναν όγκο αστυνομικών σημαίνει ότι από κάπου αλλού έχουν αφαιρεθεί.

Η πραγματικότητα είναι ότι πιαστήκαμε απροετοίμαστοι, ήρθαν εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες και από κει και πέρα μέρα με την μέρα άνθρωποι που δεν έχουν να φάνε, που να κοιμηθούν, που να δουλέψουν ή γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης, ή περνάνε στην παραβατικότητα, σε όλες τις φάσεις και από κει και μετά η πολιτεία οφείλει να διαδραματίσει έναν ουσιαστικό ρόλο

ΕΡ. Υπάρχουν εισηγήσεις ώστε οι δημόσιες υπηρεσίες να μεταφερθούν εκτός κέντρου, ώστε και οι πορείες να μην γίνονται στο κέντρο,

ΑΠ. Σίγουρα υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ κοινωνίας και κεντρικής διοίκησης. Η κοινωνία τρέχει με 100 χιλιόμετρα η κεντρική διοίκηση πηγαίνει με 10. αυτό λοιπόν δημιουργεί όλες τις δυσκολίες και την έλλειψη προσαρμογών σε αυτή την ταχύτητα. Σκεφθείτε λοιπόν το κράτος να έτρεχε με 100; Αυτό είναι το πρόβλημα. Το πρώτο είναι η συναρμοδιότητα, το δεύτερο η γραφειοκρατία, και το τρίτο η διαφθορά.

ΕΡ. Η Κυβέρνηση τρέχει με 10; Η κεντρική διοίκηση είναι το κράτος.

ΑΠ. Όχι είναι όλος ο δημόσιος φορέας. Ένας ο οποίος καθυστερεί, αυτό είναι ευθύνη του πρωθυπουργού, να του πει στο «σπίτι σου», καθαρά πράγματα όμορφα και ωραία. Εγώ τα λέω εγγράφως τα βγάζω με Δελτία Τύπου, αν ανατρέξετε στα δελτία τύπου είτε της Νομαρχίας είτε της Περιφέρειας είναι με ονοματεπώνυμο και διεύθυνση το οτιδήποτε. Να σας πω ένα πράγμα: Ρικομέξ. Έγινε ο σεισμός το 1999, έγιναν τα δικαστήρια μετά από τόσα χρόνια, δικαιωθήκανε. Τα δικαστήρια είπανε η Περιφέρεια Αττικής, η περιφέρεια αττικής παίρνει 50 εκατομμύρια κεντρικούς αυτοτελείς πόρους για να μπορέσει να λειτουργήσουν 5 εκατομμύρια πολίτες, με 2,500 προσωπικό, με κτίρια με το ένα με το άλλο. Εάν φύγουν τα 25 εκατομμύρια πως θα λειτουργεί; Και κάνω έναν αγώνα δρόμου με το Υπουργείο Οικονομικών για να λύσουμε αυτό το θέμα. Δηλαδή λένε να το πληρώσει η περιφέρεια, αυτό είναι αυτό που λέτε και εσείς καμιά φορά «πρέπει να γίνει τώρα», μα πως θα γίνει, δεν υπάρχουν τα λεφτά. Άρα λοιπόν πρέπει να καθίσει Υπουργείο Οικονομικών και περιφέρεια Αττικής και να δει τι θα γίνει. Και για αυτό ανέδειξα το θέμα και σύντομα με τον κ. Παπακωνσταντίνου θα καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι για να το λύσουμε αυτό το πρόβλημα. Δεν είναι δυνατόν λάθη των Υπουργείων να καλείται η αυτοδιοίκηση στο ξεκίνημά της, του Καλλικράτη, που είναι μια ευτυχής συγκυρία, να συμμαζευτεί το ασυμμάζευτο. Ένα δεύτερο θέμα δεν έχουμε αρμοδιότητα για την παιδεία, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια. Πληρώνουμε τα ενοίκια της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας διεύθυνσης παιδείας. Πόσα είναι τα λεφτά; Περίπου 10 εκατομμύρια το χρόνο. Που θα τα βρούμε να τα δώσουμε; Δηλαδή και την αρμοδιότητα δεν έχουμε και μας βάζετε να πληρώσουμε. Και αρμοδιότητα δεν μας δίνεις και μας βάζεις να πληρώσουμε.

ΕΡ. Αν δυσκολεύεστε εσείς να λύσετε τα προβλήματα και να βρείτε μια άκρη με τον κ. Παπακωνσταντίνου, τον κ. Σαχινίδη, την κα. Διαμαντοπούλου, εσείς που είστε αιρετός περιφερειάρχης, εσείς που είστε «μικρός πρωθυπουργός» θα επιμένω να χρησιμοποιήσω την έκφραση του πρωθυπουργού, και μάλιστα με την στήριξη της κυβερνώσας παράταξης, ο πολίτης που θα βρει άκρη; 

ΑΠ. Άλλο αυτοδιοίκηση άλλο κυβέρνηση, μην τα μπερδεύουμε. Το θέμα ποιο είναι; Ότι καθημερινά δίνεις τη μάχη σου και εσείς εδώ που κάνετε τις ερωτήσεις, κάνετε και εσείς ένα συγκεκριμένο έργο, πρέπει να συνεργαστείτε με τους ανθρώπους τους δικούς σας, ώστε τον καλεσμένο σας που ασχολείται με την τοπική αυτοδιοίκηση να τον βάλετε προ των ευθυνών του. Ποιες είναι λοιπόν οι δικές μου οι ευθύνες; Οι δικές μου ευθύνες είναι τα 5 εκατομμύρια των πολιτών όταν χρειάζονται να εξυπηρετηθούν από την περιφέρεια αττικής, να μπορεί να γίνεται. Για να γίνει αυτό, πως γίνεται; Δίνει το κράτος, το Υπουργείο Οικονομικών, τα χρήματα συγκεκριμένα. Και έρχεται μετά το ίδιο το κράτος και σου αφαιρεί αυτούς τους πόρους. Άρα δεν έχουμε αυτοδιοίκηση. Άρα λοιπόν εγώ πρέπει να πολεμήσω. Πρέπει να τους πείσω ειρηνικά ότι κοιτάξτε να δείτε ή πραγματική πιστεύετε στην αποκέντρωση γι αυτό το λόγο έγινε ο Καλλικράτης, ή δεν το πιστεύετε και καταργήστε το. Αυτή είναι η μάχη η δική μου. Η ευθύνη η δική μου είναι να μην τα κουκουλώσω κάτω από το χαλί. Κάθε μέρα πρέπει να πολεμάς, αν δεν πολεμάς κάθε μέρα δεν θα δεις αποτέλεσμα. Εμείς βλέπουμε αποτέλεσμα, κάνουμε μια διαχείριση τέτοια για να μπορούν να εξυπηρετούνται οι πολίτες, από τις 2/1/11 όλοι οι υπάλληλοι ήταν στις θέσεις τους, δεν ήταν εύκολο το εγχείρημα, ήταν πολύ δύσκολο, λειτουργούν κανονικά, υπάρχουν βεβαίως δυσκολίες, κάθε μέρα τις ξεπερνάμε, κάθε μέρα δουλεύουμε πολύ σκληρά και δίνουμε ένα αποτέλεσμα.

ΕΡ. Εγώ καταλαβαίνω ότι εσείς στο έργο που έχετε αναλάβει όπως μας λέτε είστε πάρα πολύ καλός, υπάρχουν όμως αδυναμίες από τα Υπουργεία και μάλιστα αδυναμία κατανόησης ουσιαστικών προβλημάτων.

ΑΠ. Αυτό δεν είναι κρυφό αυτό είναι μια διαπίστωση κυρίως για τη γραφειοκρατία. Τους νόμους δεν τους φτιάχνει η αυτοδιοίκηση τους φτιάχνει η εκάστοτε κυβέρνηση.

ΕΡ. Και τι γίνεται όταν τα Υπουργεία αδυνατούν να καταλάβουν τα αληθινά προβλήματα;

ΑΠ. Δεν εφαρμόζονται οι νόμοι, αυτό θέλετε να πείτε. Θα σας πω ένα παράδειγμα απλό, βγήκε ο νόμος για την απαγόρευση του τσιγάρου; Εφαρμόζεται; Δεν εφαρμόζεται. Γιατί δεν εφαρμόζεται ενώ εφαρμόζεται στην Τουρκία; 

ΕΡ. Ποιος φταίει πρώτος, φταίει ο καταστηματάρχης, φταίει ο πολίτης ή μήπως φταίει η ηγεσία του Υπουργείου;

ΑΠ. Δεν φτιάχνεις νόμους αν δεν μπορείς να τους εφαρμόσεις. Από κει ξεκινάει. Ή μπορείς να φτιάξεις ένα νόμο και να τον εφαρμόσεις ή δεν τον φτιάχνεις.
Ο νόμος αυτός λοιπόν έπρεπε να βγει τότε, όταν θα ήταν έτοιμοι όλοι, θα είχε γίνει η επικοινωνία, θα είχαν καταλάβει το νόμο, θα είχε γίνει ο διάλογος, θα είχαν καταλάβει οι καταστηματάρχες ότι τέρμα τα παιχνίδια, ο νόμος είναι νόμος. Όταν εδώ αδιαφορείς για το νόμο ή δεν τον υπολογίζεις κάτι δεν πάει καλά.

ΕΡ. Επέμεινε πάρα πολύ στο νόμο ο κ. Λοβέρδος το θυμόμαστε όλοι πάρα πολύ καλά…

ΑΠ. Με την κα. Ξενογιαννακοπούλου δημιουργήθηκε ο νόμος, το νόμο για την απαγόρευση του τσιγάρου τον υποστηρίζω, δεν μπορείς να καπνίζεις μέσα, δεν συμβαίνει σε κανένα μέρος του κόσμου αυτό. Είναι πολιτισμός, δείχνει την ταυτότητα της πατρίδας μας.

ΕΡ. Όταν οι νόμοι ψηφίζονται αλλά δεν τηρούνται τι πρέπει να γίνει τότε, να επανεξετάζονται;

ΑΠ. Να αποπέμψει ο Πρωθυπουργός τον Υπουργό του, καθαρά πράγματα. Εισηγείσαι ένα νόμο, δεν μπορείς να τον εφαρμόσεις; Πάει να πει ότι απέτυχες – φεύγεις. Εγώ δηλαδή αν αύριο μεθαύριο έρθουν, επειδή τα έχω περάσει πάρα πολλές φορές όταν ξεκίνησα το Γενάρη του 2003 ως Νομάρχης ήταν χιλιάδες μετανάστες που έπαιρναν την άδεια εργασίας τότε σε δυο καταστήματα. Και εγώ είπα ότι αν μέχρι τέλος του χρόνου δεν την αλλάξω αυτή την εικόνα, όπως αν δεν αλλάξω την εικόνα στις αποθήκες με τα ποντίκια, με τα χαρτιά, με τους φακέλους των πολεοδομιών κ.λ.π δεν έχω θέση ύπαρξης, γεια χαρά. Τέλος του 2003 είχε τελειώσει αυτό το θέμα. Έτσι πρέπει να τελειώσει και αυτό το θέμα, πρέπει να εφαρμόζεται ο νόμος. Να μην δείχνουμε ότι είμαστε ένα αναρχοκρατούμενο κράτος. Αυτό που έγινε στην Κερατέα. Εγώ δεν συμφωνώ, πρέπει να εφαρμοστεί ο περιφερειακός σχεδιασμός, με προσαρμογές, με ευαισθησία στο περιβάλλον, με προσαρμογή στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, τι είναι αυτά τα πράγματα; Δεν είναι δυνατόν η εφαρμογή του νόμου να έχει παράθυρα και πόρτες. Δεν γίνεται. Ο νόμος είναι νόμος και τελειώνει. Αν δεν μοπρείς να τον κάνεις τον κλείνεις και τελειώνει.

ΕΡ. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν θα σας έβρισκε εντελώς αντίθετο η άποψη περί ανασχηματισμού;

ΑΠ.  Ο προπονητής στο ποδόσφαιρο αν δεν πάει καλά στο 20λεπτο δεν τον αλλάζει; Γιατί πρέπει να περάσουν 90 λεπτά για να πει δεν έπαιξες καλά και δεν σε άλλαξα και περιμένω την ευκαιρία στο επόμενο παιχνίδι, το έχασες το παιχνίδι.

ΕΡ. Το 20λεπτο με το 20μηνο λοιπόν είναι κοντά.

ΑΠ. Τέλος πάντων, αυτή είναι αρμοδιότητα του Πρωθυπουργού, ο Πρωθυπουργός ξέρει τι κάνει, το πάει πολύ καλά και σας το λέω δημοσίως ο κ. Παπανδρέου σε αυτή τη δύσκολη περίοδο από το 2009 μέχρι σήμερα το πηγαίνει το καράβι μέσα από φουρτούνες, μέσα από 10 μποφόρ , και θέλουμε ολοι να βοηθήσουμε. Το πρόβλημα το οικονομικό είναι εθνικό…

ΕΡ. Το καράβι με κάποιους να σπαράζουν μέσα όπως είπε η κα. Διαμαντοπούλου.

ΑΠ. Να σπαράζουνε, να σπαράζει και η κα. Διαμαντοπούλου,

ΕΡ. Εμάς τους «λαϊκιστές» δημοσιογράφους δεν μας νοιάζουν αυτοί που σπαράζουν μέσα αλλά και …..

ΑΠ. «Λαϊκιστής» δημοσιογράφος είναι αυτός που δεν λέει αλήθεια, εσείς λέτε αλήθεια. Λαϊκιστής είναι αυτός που δεν λέει την αλήθεια και τα εμφανίζει είτε πολύ ωραία ή τρομακτικά άσχημα, για να κάνει νούμερα, για να λέει παραμύθια.

Εγώ αυτό που θα ζητήσω κάποια στιγμή από τους συναρμόδιους Υπουργούς είναι να με εντάξουν στα βαρέα και στα ανθυγιεινά.

ΕΡ. Δεν έχετε πολλές ελπίδες μη σας απογοητεύσω, στη συνάντηση που θα κάνετε με τον κ. Παπακωνσταντίνου θα σας το πει και ο ίδιος.

ΑΠ. Αν περιμένεις από τον Παπακωνσταντίνου την έβαψες.

ΕΡ. Πως είδατε το Ζάππειο2;

ΑΠ. Η πεμπτουσία της δημοκρατίας είναι ο διάλογος. Και αν δεν υπάρχει διάλογος τότε δεν αναπτύσσονται και δράσεις οι οποίες να είναι προς όφελος των πολιτών. Νομίζω ότι πολύ καλά έκανε ο κ. Σαμαράς και δημοσιοποίησε τις σκέψεις του για το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ, δεν είμαι εγώ σε θέση αυτή τη στιγμή να κρίνω πόσα είναι θετικά, πόσα είναι αρνητικά, αλλά σίγουρα έχει και θετικά στοιχεία μέσα, σημασία έχει να σταματήσει πλέον αυτό το παιχνίδι το δικομματικό.

Εγώ απλώς να απαντήσω έμμεσα με κάτι άλλο που δήλωσε ο κ. Ρομπάι για το θέμα των μεταναστών. Η συνεργασία με τις χώρες στη νότια γειτονιά μας στην οποία αναπτυσσόμαστε πρέπει να συμπεριλαμβάνει τους μεταναστευτικούς παράγοντες, ο καλύτερος τρόπος για να μειώσουμε την μεταναστευτική πίεση σε μας είναι βοηθώντας τους νέους στη Βόρεια Αφρική να χτίσουν ένα μέλλον στη χώρα τους, δηλαδή ευχές. Εγώ δεν θέλω ευχές, εγώ θέλω αποτέλεσμα να φύγουμε από αυτή τη δύσκολη κατάσταση την οικονομική την κοινωνική και πολιτική, να σηκώσουμε κεφάλι οι Έλληνες και να μπούμε στο δρόμο της ανάπτυξης γιατί μόνο αυτός ο δρόμος της ανάπτυξης θα δώσει στις νέες γενιές…

ΕΡ. Ο δρόμος του μνημονίου οδηγεί στην ανάπτυξη; 

ΑΠ. Από τη στιγμή που το 2010 μπήκε η χώρα στο θέμα του μνημονίου, το είπα και προεκλογικά αυτό για την τοπική αυτοδιοίκηση που ήταν οι εκλογές, ότι ήταν το αναγκαίο κακό, δεν υπήρχε άλλη λύση. Οτιδήποτε άλλο είναι επικοινωνιακό. Ας βρισκόταν ένας και ας έλεγε εκείνη την εποχή όχι να μην πάμε.